Volgens de grote Duitse krant Bild is Jan Ullrich in het ziekenhuis opgenomen na een terugval van zijn drank- en drugsverslaving. Op terugreis van Cuba – waar hij zijn verjaardag vierde met vrienden -naar Duitsland zou Ullrich in Mexico het vliegtuig verlaten hebben om naar het ziekenhuis te gaan.
De Tour de France-winnaar van 1997 was al weer even hersteld van zijn verslaving en woonde met zijn nieuwe vriendin op Mallorca, nadat hij in 2018 was opgenomen in een psychiatrische inrichting. “Drie jaar geleden had ik grote problemen en was ik er net zo aan toe als Marco Pantani. Bijna dood. Nu ben ik heel gelukkig”, zei hij enkele maanden geleden nog in The Move, de podcast van Lance Armstrong. “God gaf me dit lichaam en God gaf me dit talent. Het is bij mij of niets, of vol gas. Ik heb mijn coach voor mijn ruggengraat. Ik train elke dag en drink water.”
Ullrich zou na zijn terugval naar Zwitserland worden overgebracht om opnieuw in therapie te gaan. De Duitse krant meldt dat Armstrong zijn oude rivaal al in het Mexicaanse ziekenhuis heeft bezocht om hem een hart onder de riem te steken.
47 Reacties
Naar om te” horen” .Wel super dat Armstrong zich er weer mee gaat bemoeien
Ja, Armstrong kan wel wat positieve berichtgeving omtrent zijn persoontje gebruiken. ..Triest weer m.b.t. Der Jan. Hopelijk snel weer boven jan (en dat is geen geintje).
Armstrong is ook een ervaringsdeskundige in het hebben van een obsessieve ziekelijke drang. Denk dat hij wel een oprechte verwantschap heeft met Jan en hem ook zeker kan helpen. Al is het maar een beetje.
Die twee hadden in de koers al respect voor elkaar. Reden niet door als ze vielen etc. Op dat gebied waren ze wel een verademing ten opzichte van een mannetje als Evenepoel die overal een mening over denkt te moeten hebben. Zal de generatiekloof wel zijn.
@FDJ
Armstrong als toonbeeld van respect tov zijn collega-renners??
Gekker moet het niet worden. Pantani zijn mening kunnen we jammer genoeg niet meer vragen, maar er zijn nog genoeg generatiegenoten die er eens goed mee zouden lachen.
Wat hij nu doet voor Ullrich lijkt me overigens gewoon oprecht, daar heb ik dan weer alle respect voor.
De ware reden dat een zware narcist als Armstrong zo veel sympathie voor zijn ‘oude strijdmakker’ Ullrich kan opbrengen is omdat der Jan in 100% van hun beider confrontaties de strijd verloor.
Moet je maar eens opletten met hoeveel haat Armstrong over Contador praat, puur en alleen omdat Contador in 2009 beter was en Armstrongs comeback vergalde.
Amstrong is nog steeds mijn held.
Ook dit soort verhalen maken (helaas) het wielrennen. Gevallen helden zorgen voor extra dramatiek en verhalen, en maken daarom uiteindelijk deze sport zo mooi en dramatisch als het leven zelf.
Verslaving komt in alle geledingen voor en binnen veel sporten zijn er lieden die verslaafd raakten.
“maken (helaas) het wielrennen. Gevallen helden zorgen voor extra dramatiek en verhalen, en maken daarom uiteindelijk deze sport zo mooi en dramatisch als het leven zelf.”
Het klinkt poëtisch en de poging het in deze context exclusief aan wielrennen te koppelen is uiteraard flauwekul.
Niet exclusief aan het wielrennen, uiteraard
Maar om om te gaan met succes, roem en geld, en ook het achteraf weer wegvallen van een deel daarvan, moet je stevig in je schoenen staan en als je in je jeugd niet de nodige voorbeelden/tools daarvoor gekregen hebt is dat extra moeilijk.
De weelde is lastig om dragen.
@5211
Maar bij de generatie Pantani-Vandenbroucke-Ulrich was de grens tussen professionele en recreatieve drugs toch wel héél dun?
Zeker LaDoyenne. Druk en verwachtingen kunnen rare dingen doen met een mens.
Echter legio voorbeelden of zelfs erger van andere sportlieden maar ook mensen in de wereld van het snelle geld. Zelfs in de city in London, of popidolen en zelfs politici. Daarom, niet exclusief en kenmerkend voor het wielrennen.
Tja, van een verslaving kom je nooit echt af.
Je leert er mee leven. Je komt er wel zeker vanaf, met de juiste discipline, weerbaarheid en persoonlijk leiderschap. Easy said,difficutly done..
Maar ook vrienden die helpen en beschermen, in plaats van de ‘vrienden’ uit dit verhaal, die expres met hem gaan feesten op Cuba en hem willens en wetens de afgrond in duwen.
Heb vaak genoeg meegemaakt dat mensen na jaren eindelijk gestopt waren met roken, om vervolgens door nog wel verslaafde collega’s / vrienden terug de verslaving ingetrokken te worden. Puur omdat die vrienden het gezelliger vinden om hun verslaving te delen. Kwalijkheidsschaal 10/10.
Je kan je ook afvragen of dit echt vrienden zijn….
Verslaafd zijn is een levenslange ziekte die constant onder controle gehouden moet worden. Echte vrienden begrijpen dat. Vage kennissen zoals in het geval van Der Jan zijn gewoon uit op een leuke avond weg niet beseffende wat Jan’s historie met drank en drugs is.
’t Was al tijdens zijn carrière duidelijk. Alhoewel de betere atleet, verloor Ulrich telkens van de supergedisciplineerde Armstrong. Hevig feesten in de winter brak hem elk seizoen zuur op -hij was nipt in vorm voor de Tour.
Maar ja, het moet ook een -materiële- schok geweest zijn voor iemand die opgroeide in Oost-Duitsland en dan prof werd even na de val van de Muur.
Daarna deed zo’n luxe-zelfverbanning op een zonovergoten toeristisch eiland ook geen goed.
Tja, het is best wel een lastig verhaal. Het belangrijkste is dat hij nu zelf actief hulpt blijft zoeken.
Jammer om te horen, maar die komt er wel weer uit. Terugval is heel gebruikelijk tijdens het herstel van een verslaving. Goed dat ‘ie gelijk weer een kliniek in gaat.
De demonen van de verslaving gaan nooit echt weg en een terugval ligt dagelijks op de loer. Hopelijk slaagt Jan erin om hier weer bovenop te komen.
Inderdaad. Lees het verhaal van Arne Nilis maar eens die nota bene een voorbeeld in z’n vader Luc had hoe het niet moest.
Bijzonder om tijdens je overstap te denken: ik ga toch maar hier in Mexico naar het ziekenhuis voordat ik verder naar huis vlieg. Shine on Janneke.
Beetje eufemistisch, waarschijnlijk wegens overlast van het vliegtuig gehaald tijdens de tussenstop en zijn manager is er in geslaagd om het toch niet zo negatief te laten klinken
Goeie onderbouwing
Je doet je naam eer aan
Verrijking voor deze website ook
Lekker empatisch inderdaad. Hoop dat dit een mislukte trollpoging is, anders erg triest als je hier echt zo over denkt.
Heel triest om te lezen, hoop voor hem dat hij hier goed uit gaat komen. Voor de rest sluit ik me helemaal aan bij het comment van Alucard.
Vrees dat dit het nieuwe ritme in zijn leven gaat worden, paar jaren probleemloos, paar maanden in behandeling….
Ik wacht nog even met mijn mening tot Bram Bakker gesproken heeft. Wel al ben ik ontzettend nieuwsgierig naar de prilste jaren van Jan; daarin moet iets grandioos mis zijn gegaan. Geen mens wordt bipolair geboren, niet waar?
Ja en nee. De aanleg in de genen zal zeker aanwezig zijn en de kans dat het zich zal uitten door omgevingsfactoren zal hierdoor niet gering zijn. Sterkte voor Ulrich
Jans vader was een alcoholverslaafde.
LaDoyenne heeft gelijk, Jan zijn vader was alcoholist en liet zijn vriendin en pasgeboren zoontje het alleen uitzoeken. Zijn autobiografie begint ook met de zin dat hij geen gewenst kind was en laat al zien hoezeer de afwezige vader wel in zijn gedachten bleef zitten.
Bijzonder triest dat deze kerel achtervolgt blijft worden door zijn ” demonen”. Het lukt velen er uiteindelijk aan te ontsnappen en hopelijk komt dat moment ook voor der Jan hoewel clean altijd jarenlang kennelijk de drang blijft.
Nou mn ex man was ook een verslaafde zei ook altijd dat het beter ging worden, ik weet er alles van hoor
Wat een merkwaardige reacties weer, gebaseerd op dit kleine columnpje gerelateerd aan het campingblad Bild. Wat is waar?
Er wordt gesproken van een terugval. Dat kan zijn, maar of dat met alcohol en of drugs te maken heeft, is geenszins gezegd.
Wat dan.. Eten, gamen, gokken..
Zit er bij jou niets tussen de oren?
Snoepte hij veel ,en heet hij nu” dikke man
Zowel leven met, been there, als verslaafd zijn, done that, is geen pretje. Maar mafketel is te kort door de bocht.
Op de foto herken ik Freire, Beloki (?) en Jan. Is de man rechts iemand die we zouden moeten kennen?
Pedro Horrillo, reed voor Rabo tussen 2005 en 2009
We zijn die vrienden? Zijn die ‘m dan uit het oog verloren? En waarom zuid-amerika? Je zet de kat bij de melk.
Of zijn het gewoon slechte vrienden?
Een zekere Gerd K. zou Ulrich sterk beïnvloeden. Tot voor kort beheerde hij zelfs Ulrichs financiën.
Ullrich is een heerlijke prooi voor types als die Gerd K. die hem (een man met zware drankproblemen) wijsmaakte dat Whisky juist heel erg gezond is (bron: Rudy Pevenage) en die een volmacht had om al zijn zaken te regelen. Het plan van deze ‘vriend’ was om de kapitale villa in Zwitserland te verkopen (waarde 2,2 mln) en vervolgens de opbrengst via investeren in cryptomunten te verhogen tot volgens K. een kleine 7 miljoen om dan Ullrich maandelijks 30000 euro uit keren als dividend. Klinkt betrouwbaar nietwaar? In hoeverre deze piranha nog steeds om hem heen hangt weet ik niet maar met dat soort vrienden heb je geen vijand meer nodig.
arme Jan, hij was nooit echt super stabiel op mentaal vlak, wat geen schande is, maar dit is gewoon misbruik.
Kan Armstrong z'n ouwe trucen niet bovenhalen om deze onderkruiper uit de weg te ruimen?
Jan Ullrich is net als je man dus? je kent hem?
beter gewoon niet reageren of iets meer respectvol.
en ook hier niet uit de school klappen over je “ex”
Armstrong was een lul als wielrenner en daarna, maar wat ie voor Ullrich doet is klasse. Ik hoop dat het weer beter gaat met Der Jan. Hij was en is mijn grote fietsheld, ook wegens de fameuze en herkenbare Ullrichwinter.
Sommige gasten uit het epo tijdperk hebben giga klappen gehad. De één komt er beter uit dan de ander, of gaat er finaal aan onderdoor. Pantani.
Armstrong was uiteindelijk de kop van jut, niet alleen vanwege zijn persoonlijkheid, maar ook omdat hij Amerikaan is. Dat leidde lekkur af van het Europese wielermekka. Bovendien viel er nog wel wat poen terug te halen bij Lance.
Sinds enkele jaren is Armstrong met zijn gabbers Bruyneel en Hincapie oa met een charme offensief bezig. Daar past Ullrich uiteraard ook in, hoewel Armstrong zeker veel respect had en heeft voor der Jan. Mochten elkaar ook wel in de koers. Hopelijk komt Ullrich weer uit dit dal. Groot coureur!