Materiaalzone 
Fietstoerisme 
Ion Izagirre wint krankzinnige slotrit Baskenland, Martínez eindwinnaar
Daniel Felipe Martínez is de nieuwe eindwinnaar van de Ronde van het Baskenland. In de zware slotrit naar Arrate waarin van alles gebeurde, reed de Colombiaanse klimmer Remco Evenepoel uit de gele leiderstrui. Ion Izagirre legde beslag op het laatste dagsucces. In het sprintje van een kleine elitegroep bleef hij Aleksandr Vlasov voor.
Op de laatste dag koerste het peloton over slechts 135,7 kilometer van de stad Eibar naar de berg Arrate, voor een aankomst bergop. Met zeven zware beklimmingen, waarvan drie van de eerste categorie, en ruim 3600 meter hoogteverschil, eindigde de ronde met een koninginnenrit. Zonder de niet fitte Mikel Nieve (Caja Rural) en Andrea Vendrame (AG2R Citroën) werden de overgebleven renners, met Remco Evenepoel in het geel, rond twee uur op pad gestuurd voor deze loodzware slotetappe.
Vluchters rijden weg, terwijl Quick-Step controleert
Vanuit de start barstte meteen het gevecht om de vlucht van de dag los, maar het peloton liet de aanvallers niet zomaar wegrijden. De etappe was al bijna tien kilometer onderweg toen Davide Formolo, bergkoning Cristián Rodríguez, Tony Gallopin en Xabier Azparren aanvielen. Zij kregen even later versterking van Nelson Oliveira. Achter deze vijf koplopers gingen Lennard Kämna, Tsgabu Grmay, Romain Combaud, Hugo Houle, Ángel Madrazo, Kenny Elissonde en Igor Arrieta in de tegenaanval, terwijl het peloton de aanvallers minuten liet wegrijden.
foto: Cor Vos
In eerste instantie controleerde Quick-Step Alpha Vinyl, maar op de Endoia, de tweede klim, ging ook INEOS Grenadiers mee op kop rijden. Tijdens het zware tweeluik Endoia-Azurki, waar de percentages geregeld dik in de dubbele cijfers liepen, veranderde de kop van de koers. Formolo, Oliveira en Gallopin waren de sterksten en reden met elkaar door, terwijl Rodríguez, die op de eerste twee beklimmingen van de dag wel weer goede zaken had gedaan voor de bergtrui, en Azparren eraf moesten.
De achtervolgers die lange tijd tussen de kopgroep en het peloton in reden, kwamen nooit van voren en op de vierde klim van de dag, de Gorla, reden enkel Formolo, Oliveira en Gallopin nog vooruit. Hun voorsprong op de grote groep, waar INEOS nog altijd het tempo bepaalde, bedroeg op dat moment nog drie minuten, maar er lagen nog diverse zware beklimmingen op de route. Gallopin moest van voren lossen, waardoor Formolo en Oliveira samen de vijfde klim van de dag, de steile Krabelin, met een maximale stijging van 17%, omhoog reden.
Primož Roglič opent de debatten
Op de klim, op 41 kilometer van de finish, reed Formolo bij Oliveira weg. Ook in het peloton was er activiteit. Primož Roglič ging achter de ruggen van de renners van INEOS Grenadiers in de aanval en kreeg Enric Mas, Daniel Felipe Martínez en Aleksandr Vlasov met zich mee. Evenepoel was zijn ploegmaats kwijt en moest het vuile werk zelf opknappen. Op zijn eigen tempo kon hij echter terugkeren. Vervolgens demarreerde Mas en deze aanval bracht Evenepoel opnieuw in de problemen, waardoor de Belg weer moest achtervolgen.
foto: Cor Vos
In de afdaling van de Krabelin gebeurde veel. Mas, Martínez en vroege vluchter Oliveira waren bij een val betrokken en dat zorgde ervoor dat Jonas Vingegaard, Pello Bilbao, Ion Izagirre en Vlasov zich afscheidden van de rest. Zij slokten niet veel later Formolo op, die door alle bewegingen zijn voorsprong als sneeuw voor de zon had zien verdwijnen. De ontwikkelingen waren koren op de molen voor Bilbao, die virtueel de leiding nam in het klassement. Met nog de beklimmingen van de Urkaregi en de Usartza voor de wielen, was de strijd echter nog allesbehalve beslist.
Evenepoel en Martínez gaven zich niet zomaar gewonnen en liepen in de afdaling van de Urkaregi in op de vijf koplopers. Op het moment dat Evenepoel en co aansloten, reden Formolo, Martínez en Izagirre weg. De Belg kreeg het niet cadeau, maar verdedigde zijn gele trui met hand en tand. Op tien kilometer van de streep waren Evenepoel, Martínez, Bilbao, Izagirre, Vlasov, Vingegaard (de top zes van het algemeen klassement), Formolo en Soler van voren samen, met eerst nog een tussensprint en daarna de laatste klim, de Usartza met stijgingspercentages tot 13%.
Remco Evenepoel kraakt op slotklim
In Eibar haalde Evenepoel het knap in de tussensprint, voor Martínez en Bilbao. Daarmee liep de Belg een seconde uit op Martínez, die nu op drie seconden volgde. Formolo reed had al een hele poos in de aanval gereden, maar kon toch nog een keer wegrijden. Met nog 6,8 kilometer te gaan, begon de Italiaan met een kleine voorsprong aan de slotklim. Daarachter keken de favorieten naar elkaar. Formolo, die eerder dit seizoen al zoveel indruk maakte in Milaan-San Remo, vond nog wat energie en kon meer dan een halve minuut uitlopen.
Daarachter brachten verschillende tempowisselingen Evenepoel nog een keer in de problemen, en deze keer kraakte de kopman van Quick-Step Alpha Vinyl definitief. Formolo werd op drie kilometer van de streep bijgehaald door Vlasov, Martínez, Vingegaard en Soler. Izagirre was door een val achterop geraakt, maar deed er alles aan om terug te keren – wat lukte. Met zijn vijven kwamen ze boven op de klim van Usartza. Daarna was het nog 2,6 kilometer naar de streep. In de slotfase probeerde Soler nog weg te rijden, maar de klimmer kreeg geen ruimte.
Uiteindelijk beschikte Izagirre over het beste eindschot. Op de streep bleef hij Vlasov, Soler en Martínez, die zich verzekerde van de eindoverwinning voor.
Kranig weerwerk van Evenepoel, heeft goede vorderingen getoond.
Mooi Formolo weer van voren gezien te hebben.
Geen moment verveeld.
Een deel van de fabeltjes is toch geen fabeltje: Evenepoel is niet overtuigend op hele steile klimmen. Maar wel gewoon zijn vel duur verkocht, hoed af!
Vingegaard zit meer achterom te kijken dan vooruit. Die moet nog leren om een aanval door te zetten. Al zat er niet veel meer op. En tot overmaat van ramp doet hij een "Bobje". Gelukkig zonder erg, en wint Izagirre de rit.
Koers leek lang toch nog richting Remco te kantelen. Eerst het koppeltje Movistar wat wegvalt in de kopgroep, en die Ineos man die niet mee is. Dan het laatste stuk afdaling achter de motor en ook nog eens een gemotoriseerde leadout bij de tussensprint.
En eigenlijk verliest hij het op een heel klein stukje klimmen. Hij moet lossen en dan lijkt het alsof er iets knakt, om op dat moment heel snel tijd te verliezen. Dat was ook zo in onder meer de beruchte gravelrit. Om vervolgens tot de conclusie te komen dat hij misschien beter is dan hij zelf dacht, want toen de mannen vooraan écht gingen koersen verloor hij geen tijd meer. Dat is niet voor het eerst dat het zo gaat, benieuwd wat hij daar zelf over zegt.
Wat mij betreft mag hij trots terug kijken op dit rondje. Geslaagd voor zijn herexamen als je het mij vraagt.
Ik weet ook niet wat het is als hij moet lossen. Ik heb eigenlijk het idee dat hij dat mentaal heel lastig vindt: De Grote Remco die het wiel niet kan houden. Maar als de wielen eenmaal wat verder uit de buurt zijn of weer mensen opraapt, dat hij dan weer terug een klik in zijn hoofd maakt. Alsof hij zich dan ineens wel weer het mannetje voelt.
Als hij op wattagemeter rijdt op die momenten, dan zou ik hem toch adviseren om een keer zonder dat ding te gaan rijden. Wie weet hoeft ie er dan niet af omdat hij dieper kan gaan dan hij zelf denkt.
Die REV bleef maar gaan en ja zeker respect.
Verder martinez verdiende winnaar. Als je na die valpartij toch nog kan terugkomen met remco en zo nog de eindzege veilig stelt, dan ben je de sterkste in dit rondje.
Dan Remco, ik heb echt genoten van hem deze week. Heb behoorlijk lang wat moeite gehad met zijn persoonlijkheid, maar dat begint meer en meer naar achter te verdwijnen. Zijn manier van koersen is heerlijk aanvallend en er gebeurd echt wat met die jongen in de race. Ook fijn dat hij dit keer minder moeite had bergop. Dat maakt het interessanter.
Zeer leuk ook dat de Basken allebei een ritje pakken. Bilbao toch wel de man met extreem veel grinta. Izagirre is het nog meer gegund nadat hij onderuit werd gereden. Ook Vlasov is zijn podium zeer gegund nadat hem gisteren hetzelfde overkwam.
Daarnaast een negatieve hoofdrol voor Vingegaard deze week. Eerst meerdere keren als nummer twee van de Tour geen verantwoordelijkheid willen nemen door je achter een kopman te verschuilen alsof hij een of ander simpel knechtje is. Vervolgens Vlasov onderuit rijden met zijn lompe gedrag. En nu ook nog Izagirre vandaag weer. Beide keren ook nog misbaar makend naar zijn slachtoffer. Waar ik Vingegaard altijd sympathiek vond daalt hij enorm in mijn achting deze week. Ruilt van plek met Remco dus.
Als laatste een dikke chapeau voor Soler. Vandaag zo’n finale rijden nadat je gisteren toch vrij lullig tegen een niet meewerkende ineos knecht op botste is grote klasse.
Genoten van dit rondje! Wat mij betreft een van de mooiste koersen op de kalender.
Wat betreft Vingegaard: gisteren zag er inderdaad ongelukkig uit wat hij deed. Vandaag leek het me eerder Izagirre die aan het slapen was, of wil je beweren dat renners nooit naar links of rechts sturen?
Overigens zeer matige Roglic. Het is voor hem te hopen dat hij iets onder de leden heeft dat het kan verklaren, anders ziet het er slecht uit met het oog op de Tour.
Edit: Anton, ga nou niet populair lopen doen....
Wat QS-AV betreft: Lefevere mag zich dan opwarmen aan de bromance tussen REV en Phil, de algemene prestatie van zijn ploeg in deze ronde is toch verontrustend.
Bij Ineos zou Martinez zo maar eens ook in de Tour kopman kunnen zijn, al zou het ook kunnen dat ze op hun sterkte in de breedte gokken.
Vooral het extreem wisselvallige van Alaphilippe geeft weinig vertrouwen voor de komende weken. Het gezwalp op die aankomst gisteren belooft ook niet veel voor de Muur van Huy.
Komt er nog een dsq voor Vingegaard? Voor de tweede keer velt hij een concurrent. Misschien heeft hij mazzel dat Izaquirre de rit wint. Hij moet op zijn minst op cursus leren fietsen.
Remco had geluk dat Martinez bij hem belandde. Anders had hij alles in zijn eentje moeten opknappen, en was hij nevernooitmeer teruggekomen in de kop van de koers. Zeker als Martinez zich had kunnen handhaven voorin.
Martinez had dan weer geluk dat hij na het wegvallen voorin bij Evenpoel terecht kwam, zodat ze samen wel konden doen wat ze alleen niet lukte. Grote verschil was uiteindelijk dat Martinez wel de benen had om de groten te volgen, en Evenepoel niet. Tot twee keer toe zelfs.
Laatste stuk van de afdaling (net voor de reclame op Eurosport) zag ik de motoren áchter de kopgroep zitten, en voor de groep Evenepoel. Zeker als je niet de grootste daler bent, is een mikpunt van goudwaarde. En op dat stuk liep de groep Evenepoel in.
Remco is nog altijd geen meesterdaler, maar hij rijdt zeker niet als een drol naar beneden. Ik zou hem echter afraden om figuren als Mohoric of Kragh Andersen te volgen.
Motoren hebben als voordeel dat je een beeld krijgt van hoe de weg loopt. Als ze ineens heel snel om een hoek verdwijnen kun je ervan uitgaan dat de bocht knijpt. Zonder dezelfde lijnen te rijden krijg je wel een indicatie over een bocht.
Om nog maar te zwijgen van het aerovoordeel van een motor een paar meter voor je bi hoge snelheden.
Het is dus wel degelijk handig om iets of iemand voor je te hebben in de afdaling.
Daarbij continu op het verkeerde moment op de verkeerde plek en kansloos aan de finish. Als ie kop-over-kop mee had gedaan met Martinez was ie vierde geworden, met geluk mss derde, nu heeft ie nada. Proficiat met vrijwel niks.
Ik denk dat we verwend zijn met de huidige generatie coureurs. Maar wat Vingegaard doet, dat doen eigenlijk de renners al jaren. Laffe kopbeurten, bordje van de ander leeg willen eten, hopen dat een ander gaat rijden.
Echter met o.m. Flip, VdP, Pogacar en Evenepoel is er totaal andere dynamiek in het peloton. Gasten die gewoon durven koersen, en niet bang zijn om ook hun eigen bord leeg te eten. Dan steekt Vingegaard daar maar bleekjes bij af.
Ik had het juist wel eens willen zien als Martinez door de val van Mas niet in het groepje van Evenepoel was terecht gekomen. Dan had Evenepoel de koplopers hoogst waarschijnlijk nooit meer terug gezien.
Als de kopgroep overeind was gebleven, dan was Evenepoel kansloos geweest. Nu had ie in de achtervolging de beste bondgenoot die hij kon hebben. Iemand met exact hetzelfde belang.
als Martinez voorin gezeten had, dan had hij meegedraaid om vooruit te blijven, net als hij in de laatste km's van de etappe heeft gedaan.
Ik reageer alleen op de stelling dat Martinez geen aandeel had dat ze zijn teruggekomen, daar doe je hem echt veel tekort mee.
En ik denk inderdaad niet dat Evenepoel was teruggekomen zonder die val van Mas en Oliveira, dat waren met Martinez 3 man extra en door het ontbreken van Martinez had Evenepoel dan alles alleen moeten doen.
Soler trouwens toch weer het enigma van deze race. Die kan soms ongelooflijke dingen, met de nadruk op soms.
Ion op adrenaline naar ritwinst dankzij Vingegaard. En die Vingegaard ... blonk in de Tirreno al uit in achterom kijken, nu zelfs met een valpartij tot gevolg. Op papier rijdt hij mooie uitslagen, maar wat een lousy renner om naar te kijken.