Inspanningsfysioloog verklaart succes (ex-)wintersporters in wielersport
De jongste winnaar van de Vuelta a España heeft een verleden als skispringer, Michael Woods is een ex-hardloper en BORA-hansgrohe en Androni Giocattoli-Sidermec kunnen vanaf volgend seizoen rekenen op een skiër en langlaufer. De laatste jaren zien we steeds meer renners in het peloton met een verleden in een andere sport.
De vraag is dan ook of iedereen die top is in een andere discipline moeiteloos de switch kan maken naar de wielersport. “Nee”, is inspanningsfysioloog Peter Hespel duidelijk in gesprek met Het Nieuwsblad. “Maar roeiers en langlaufers hebben door hun geoefende bovenlichaam, groot uithoudingsvermogen en hoge VO2max (langlaufers) een streepje voor.”
Roeiers
Afgelopen woensdag wist roeier Jason Ostborne zich tot de allereerste wereldkampioen Esports te kronen, voor gerenommeerde wegrenners als Thomas De Gendt, Victor Campenaerts en Michael Valgren. Hespel is niet echt verrast. “Roeiers zijn zeer goed geschikt voor een dergelijk event. En al zeker tegen wegrenners die nu in relatieve rust zijn.”
“Roeiers beschikken over zeer krachtige benen. Omdat ze heel veel fietstrainingen doen, kunnen ze die kracht heel goed overzetten. Ze hebben een heel sterk ontwikkeld bovenlichaam, waardoor ze als coureur dus geschikt zouden zijn voor vlakke koersen. De Vlaamse wedstrijden bijvoorbeeld, waarbij ook explosiviteit het verschil maakt.”
Motoriek en leerproces
“Het voordeel van wegwielrennen is dat het qua motoriek een van de simpelste sporten is om naar over te stappen. Bij tennis of turnen krijg je die motorische controle en techniek op latere leeftijd niet zomaar onder de knie.” Toch is het voor roeiers en wintersporters niet eenvoudig om uit te groeien tot volwaardige wielrenners, zo benadrukt Hespel.
“Je moet als roeier de rest van het jaar bergop rijden en dan sleur je die overtollige kilo’s spiermassa mee. En wie de overstap maakt, moet ook nog altijd leren om zijn fysiologische eigenschappen optimaal over te zetten op de fiets. Het gaat ook om stuurvaardigheid, de juiste versnelling leren kiezen, leren zo economisch mogelijk te trappen.”
“Het is een heel leerproces en dan hebben we het nog niet eens gehad over tactiek en waaierrijden. Het is goed dat BORA-hansgrohe Anton Palzer (die een verleden heeft als toerskiër, red.) eerst zal inzetten in zwaardere wedstrijden. Daarin wordt veel minder getrokken en geduwd dan in pakweg de Ronde van Vlaanderen.”
En een leuk voorbeeld van een wielrenner die het als roeier geprobeerd heeft is wiggings wat ook niet heel succesvol was.
Het lijkt er op dat de technische verschillen en het verschil in de benodigde fysieke capaciteiten toch te groot is om te overbruggen.