Johnny Hoogerland komt met een goede moraal uit de Giro d’Italia. De Zeeuw van de Vacansoleil-ploeg lijkt drie weken koersen in Italië goed verteerd te hebben. “Ik was bang dat ik total loss uit deze ronde zou komen. Maar ik ben tot mijn eigen verbazing nog heel fit,” vertelde hij tegen BN/De Stem.

foto: Sirotti

Het lukte Hoogerland niet een felbegeerde etappezege te behalen. “Er is geen enkele ontsnapping geweest met een groepje van vijf of acht man die tot het einde toe geduurd heeft. Er waren er wel een paar met een veel grotere groep waarbij er een paar overbleven. Ik had een beeld van de Giro waarin het de eerste honderd kilometer piano ging. Dat is nooit gebeurd.” aldus Hoogerland. “Daarin was het steeds al meteen oorlog.”

Het was voor Hoogerland een memorabele ronde. “Deze Giro is voor mij onvergetelijk, hoeveel grote ronden ik ook nog zal rijden. Omdat het m’n eerste was, omdat het een schitterende wedstrijd was. Maar ook door het verongelukken van Wouter Weylandt. Het was niet mijn beste vriend, maar ik ben wel langs hem gereden net nadat hij gevallen was. Ik heb hem zien liggen. Dat beeld vergeet ik nooit meer. Ik weet dat er renners zijn die het de volgende dag alweer waren vergeten. Er zijn er ook een heleboel die altijd aan hem blijven denken. Ik ben één van hen.”

Hoogerland richt zich nu op de Tour de France. “Ik zal in de Tour niet voor het klassement gaan. De top tien is voor mij te hoog gegrepen,” stelt hij. “Ik zal het waarschijnlijk altijd van een ontsnapping moeten hebben. Ik moet voor een dagsucces gaan.”