Greg Van Avermaet: “Benen opgeblazen op Sante Marie”
Olympisch kampioen Greg Van Avermaet stapte in Siena ontgoocheld op de teambus. “Nee, ik ben niet met een voldaan gevoel over de finish gereden. Op de Monte Sante Marie blies ik mezelf op. Daarna herstelde ik, maar de koers was voorbij.”
Het was op meer dan vijftig kilometer van de finish, dat we Greg Van Avermaet uit het peloton der favorieten zagen wegrijden. “Ik wilde anticiperen”, vertelde hij anderhalf uur later in de teambus. “Ik denk niet dat dat een slecht idee was. Maar op de klim zelf verloor ik toch contact met de zes besten.”
“In de daaropvolgende afdaling probeerde ik alsnog het gat te dichten, maar mijn benen reageerden niet zoals ik gehoopt had. Ik heb me daar een beetje opgeblazen, waardoor ik ontzettend veel posities verloor. Daarna kon ik goed herstellen, maar de wedstrijd was voorbij.”
“Geen voldaan gevoel”
En dat was balen voor de olympische kampioen. “Omdat ik nu niet het gevoel heb dat ik alles gegeven heb. Normaal kom je met een voldaan gevoel over de finish, in de wetenschap dat je er alles hebt uitgehaald. Nu voelt het wat vreemd aan. Op het moment dat het moest, kon ik niet mee. Daarna was de koers over.”
Van Avermaet finishte uiteindelijk als negentiende, op net geen zesenhalve minuut van winnaar Van der Poel, in het zog van zijn Franse ploegmaat Clement Venturini en Bauke Mollema.
Hij moet in ieder geval het geweer van schouder veranderen. Anticiperen was een goed idee, maar de puzzelstukjes vallen niet altijd op hun plek.
Goed dat hij het op deze manier probeert. Wie weet volgende keer wel met succes.
Enzovoorts.
Is regerend Olympisch kampioen (dus mag hij dat laten zien), heeft een uitstekend palmares en is al jaren één van de meest constante renners doorheen het seizoen. Winnen is duidelijk moeilijker geworden voor hem met de huidige generatie toptalenten, maar een beetje respect van de keyboard warriors die zich voor koersliefhebber uitgeven is wel op zijn plaats!
Het palmares van Greg is meer dan verdienstelijk. 95% van het peloton moet het met veel minder doen.
Dat men überhaupt durft af te geven over zijn Olympische accenten op zij´ fiets en kledij, is een toonbeeld van haat, onderschatting en minachting.
Als Matje die leeftijd bereikt, hoop ik dat hij ook met dezelfde gedrevenheid zijn beroep uitoefent.