Materiaalzone 
Fietstoerisme 
Giro 2024: Voorbeschouwing etappe 17 naar Passo Brocon – Gunt veelvraat Pogacar iets aan de vluchters?
De zeventiende etappe in de Giro d’Italia van 2024 is zonder twijfel een van de lastigste van de drieweekse ronde. Met een loodzware beklimming direct na de start en geen vlakke kilometer in de rest van de etappe, krijgen we gegarandeerd spektakel te zien. De finishlijn is getrokken op de Passo Brocon. Zien we daar de zesde ritzege van Tadej Pogacar? WielerFlits blikt vooruit!
De 159 kilometer lange etappe gaat van wintersportgebied Selva di Val Gardena naar Passo Brocon. Onderweg gaat het constant op en af. Met één beklimming van derde categorie en vier beklimmingen van eerste of tweede categorie, zijn er genoeg punten om het verschil te maken.
Direct vanuit de start is het klimmen geblazen voor het peloton. Met de bijna negen kilometer lange beklimming van de Passo Sella (8,9 km aan 7,4%), met een gemiddeld stijgingspercentage van ruim 7 procent en de top op 2.244 meter, is de kans groot dat de eerste sprinters hier al in de moeilijkheden komen. Helaas voor deze snelle mannen is er, afgezien van de afdalingen, geen punt om eenvoudig terug te keren. Na de afdaling van de eerste beklimming is het namelijk al weer snel tijd voor een nieuw obstakel.
Dit tweede zwaartepunt is de Passo Rolle (19,8 km aan 4,8%) met een lengte van bijna twintig kilometer lang en een gemiddeld stijgingspercentage van bijna 5 procent. Hoewel de beklimming van eerste categorie niet constant steil is, maakt de lengte het geen gemakkelijke col. Vlak voor de tweede klim van de dag ligt in Predazzo de eerste tussensprint van de rit.
De Passo Rolle was zeven keer eerder onderdeel van het parcours van een Ronde van Italië. In 2019 trok de Giro-karavaan voor het laatst over de Noord-Italiaanse beklimming. Toen won Pello Bilbao voor landgenoot Mikel Landa en Giulio Ciccone.
Ook na de afdaling van deze Passo Rolle is het direct weer klimmen geblazen. De Passo Gobbera is slechts een beklimming van derde categorie, maar zorgt er wel voor dat de relatief korte etappe geen vlakke kilometers telt. Het zal voor vroeg geloste renners niet eenvoudig zijn om op deze beklimming terug te komen.
De vierde en een-na-laatste beklimming van de dag is de Passo Brocon, via Albergo. Het is relevant om te weten in welke gemeente de klim start, aangezien de berg nog een keer wordt beklommen in de absolute finale van de etappe. Dan vertrekt de beklimming vanuit het stadje Pieve Tesino, waar ook de tweede tussensprint van de dag ligt.
De eerste beklimming van de Brocon is 13,3 kilometer lang en kent een gemiddeld stijgingspercentage van 6,5 procent. Op de steilste stukken loopt dit percentage op tot maar liefst 12 procent. De slotbeklimming is met een lengte van 12,2 kilometer een kilometer korter. Het gemiddelde stijgingspercentage is met 6,4 procent nagenoeg gelijk. Deze laatste klim is wel iets onregelmatiger, zo zijn er gedeelten met stijgingspercentages tot wel 14 procent.
Charly Gaul met Lance Armstrong in 2002 bij de Tourstart in Luxemburg – foto: Cor Vos
De Passo Brocon was vijfmaal eerder onderdeel van een Giro-parcours. In 1956 won de Luxemburger Charly Gaul de rit over de Brocon. De finish die dag was overigens niet op deze beklimming, maar bovenop de Monte Bondone. Gaul won dat jaar niet alleen de (legendarische) etappe, maar ook het eindklassement van de Ronde van Italië. Dat deed hij in 1959 nog eens. Tussendoor won de Luxemburger ook nog het eindklassement van de Tour de France, dat was in 1958.
Woensdag 22 mei, Etappe 17: Selva di Val Gardena – Passo Brocon (159 km)
Start: 12.25 uur
Finish: tussen 16.45 en 17.40 uur
Hoe laat zijn de belangrijke passages?
Top Passo Sella (2e categorie): tussen 12.55 en 13.05 uur
Tussensprint Predazzo: tussen 13.40 en 13.50 uur
Top Passo Rolle (1e categorie): tussen 14.20 en 14.40 uur
Top Passo Gobbera (3e categorie): tussen 15.05 uur en 15.30 uur
Top Passo Brocon: tussen 15.55 en 16.30 uur
Tussensprint bonificatieseconden en voet Passo Brocon: tussen 16.20 en 16.55 uur
Favorieten
We hebben tot nog toe vijf ritten met aankomst bergop gehad in deze Giro d’Italia; vier van die etappes kwamen op naam van Tadej Pogacar. Wie anders dan de Sloveen zouden we als topfavoriet kunnen aanduiden voor de zesde etappe met finish boven? Natuurlijk, Pogacar heeft het roze al binnen en hoeft helemaal niet meer te winnen. En ja, met het oog op de Tour de France zou het misschien verstandiger zijn om vanaf nu ‘economisch’ te koersen. Maar voorlopig lijkt Pogacar wars van elke berekening en wijst niets erop dat zijn honger al is gestild. Het zou niemand verbazen als hij zijn ploeg weer laat werken, zodat hij vervolgens schijnbaar moeiteloos kan zegevieren.
Pogacar boekt, inclusief de eerste tijdrit, al vijf zeges deze Giro – foto: Cor Vos
De zestiende rit naar Santa Cristina Val Gardena, waar we Pogacar nog maar eens zagen winnen, was door de korte afstand wel relatief gemakkelijk te controleren. Woensdag zal dat lastiger worden voor UAE Emirates. Ook omdat ze waarschijnlijk niet weer steun zullen krijgen van Movistar, die ongetwijfeld op dagsucces zullen mikken met Einer Rubio of Nairo Quintana. In de rit van dinsdag probeerden ze de koers hard te maken voor eerstgenoemde, maar dat leverde weinig op. Beide Colombianen maken meer kans via de vlucht.
Vooral Quintana moet op die manier ver kunnen komen. In Livigno was de ervaren klimmer er al dichtbij, maar zag hij in de laatste kilometers Pogacar nog voorbij vliegen. Toch hield hij nog goed stand. Terwijl de andere vluchters minuten verloren op de heerser van deze Giro, leverde Quintana op de streep ‘slechts’ dertig seconden in. Het toont aan dat de oude krijger weer een bijzonder hoog niveau haalt.
Quintana gaf weer een glimp van vroege klasse op weg naar Livigno – foto: Cor Vos
Op de Passo Brocon klimmen we niet tot boven de 2000 meter, het terrein waar Quintana met name excelleert. Niettemin zien we hem als een van de voornaamste kanshebbers als de vlucht het haalt, al moeten we ook Valentin Paret-Peintre niet onderschatten. De frêle Fransman won de enige etappe met aankomst bergop waarin Pogacar niet zegevierde. Een dikke week na zijn overwinning op Bocca della Selva lijkt de klimmer nog steeds over goede benen te beschikken, getuige zijn tiende plaats van dinsdag. Hij finishte toen voor klassementsrenners als Geraint Thomas.
Ook sterk dinsdag: Michael Storer. De Australiër van Tudor kwam als achtste over de streep, nog enkele tellen voor Valentin Paret-Peintre. Wil hij een rit winnen, zoals hij in de Vuelta van 2021 tweemaal deed, dan zal hij echter voor de aanval moeten kiezen. Deze Giro sloop hij al een paar keer mee met de vlucht, maar telkens ging de zege uiteindelijk toch naar die dekselse Tadej Pogacar. Is het nu wel raak voor Storer?
Pakt Valentin Paret-Peintre zijn tweede ritzege? – foto: Cor Vos
Romain Bardet kende op weg naar Santa Cristina Val Gardena geen al te beste dag. Dat was opvallend, want een dag eerder was hij nog als vierde geëindigd in de loodzware bergrit naar Livigno, voor mannen als Daniel Felipe Martínez en Geraint Thomas. Misschien moet hij er gewoon weer even inkomen na de rustdag. Georg Steinhauser hebben we dinsdag ook niet gezien, maar misschien spaarde hij zich voor woensdag. In Livigno eindigde hij immers nog een plaatsje voor Bardet, als derde. De 22-jarige Duitser reed toen vroeg op de slotklim weg bij zijn medevluchters en werd enkel nog achterhaald door Quintana en uiteindelijk Pogacar.
In de rit naar Santa Cristina Val Gardena beleefde Giulio Pellizzari dan weer zijn voorlopige hoogtepunt van deze Giro. De 20-jarige benjamin van deze Ronde van Italië leek even kans te maken op de overwinning, maar werd in de slotkilometer nog bijgehaald door – hoe kan het ook anders? – Pogacar. Wie weet heeft de jongeling van VF Group-Bardiani CSF-Faizanè woensdag meer geluk. Aan zijn klimkwaliteiten zal het alvast niet liggen. En ook Julian Alaphilippe was bijzonder aanvallend aan het koersen, ook de Fransman mag je nooit uitvlakken.
Bardet wisselt goede en slechte dagen af deze Giro – foto: Cor Vos
Tot nog toe noemden we steeds een hele rits klassementsrenners als favorieten bij de bergetappes, naast Tadej Pogacar. Maar hoe groot is de kans dat een van hen de Sloveen klopt eigenlijk? Nihil, durven we wel te zeggen. Daniel Felipe Martínez komt voorlopig nog het dichtst in de buurt, maar hij een absolute off-day van Pogi nodig om te kunnen zegevieren. Ook de taaie Geraint Thomas zou in zo’n geval misschien nog kunnen toeslaan. Dinsdag kwam hij niet al te best voor de dag, maar richting Livigno ging hij nog wel gelijk op met Martínez.
Voor de zekerheid noteren we ook nog maar de namen van Ben O’Connor, Antonio Tiberi en Thymen Arensman, de nummers vier tot en met zes van het algemeen klassement. Verder zouden Filippo Zana, Jan Hirt, Lorenzo Fortunato, Davide Piganzoli en good old Domenico Pozzovivo kunnen verrassen als ze hun verre ereplaats op het spel zetten en het offensief kiezen. Tot slot, noemen we ook nog Esteban Chaves, Juan Pedro López, Aurélien Paret-Peintre, Ewen Costiou, Nicola Conci, Cristian Scaroni en Damiano Caruso, die de laatste dagen aan de beterende hand is.
Daniel Felipe Martínez is voorlopig best of the rest bergop – foto: Cor Vos
Favorieten volgens WielerFlits
**** Tadej Pogacar
*** Valentin Paret-Peintre, Nairo Quintana
** Romain Bardet, Michael Storer, Georg Steinhauser
* Einer Rubio, Giulio Pellizzari, Daniel Felipe Martínez, Julian Alaphilippe
Weer en TV
Niet alleen het parcours, maar ook de weersomstandigheden kunnen woensdag weleens voor een slijtageslag te kunnen gaan zorgen. De verwachting is namelijk dat het flink gaat regenen en er kan ook een onweersbui vallen. Bovendien wordt het niet warmer dan een graad of dertien en zal het bovenop de Passo Brocon nog enkele graden frisser zijn.
De zeventiende rit van de Giro d’Italia is van start tot finish live te zien bij Eurosport 1 en de online kanalen van Eurosport.nl en Discovery+. Bekijk alle tv-zenders en precieze uitzendtijden in onze tv-gids Wielrennen op TV.
De etappe Cortina d'Ampezzo – Trento in 1967 was nagenoeg een kopie van die van 1955 met de Falzarego, Pordoi, Rolle, en Brocon als hindernissen.
Jean Dotto (1928-2000) was in 1955 de allereerste die solo en in leidende positie over de top van de Brocon kwam, hij won ook de etappe na een lange vlucht. Een maand eerder had hij de Vuelta op zijn naam geschreven.
https://icharta.com/1955-ciclismo-giro-ditalia-19-tappa-jean-dotto-primo-al-passo-brocon-foto/
Brocon is overigens in die regio de alledaagse naam voor de erica cornea, oftewel de alpen- of winterheide, een heesterachtige plant met roze-rode bloemen. Behalve de overvloedig aanwezige brocon bloeien op deze col eind juni/begin juli nog honderden andere planten. Vanaf de top is er voor liefhebbers een wandelroute uitgezet van 3 à 4 uur.
Bij gebrek aan andere duels, kijk ik uit wie er in de strijd voor top 10 GC zal meeschuiven.
Een deel van Pogacars glorie zit 'm ook in de afwezigheid van zijn grootste tegenstanders. Moeilijk om deze prestatie goed in lijn met een Vingegaard / Roglic / Evenepoel / Bernal / Carapaz / Hart / Kuss etc. weg te zetten, simpelweg omdat ze niet meedoen.
Maar er worden halflege glazen gedronken alhier, zoveel is duidelijk.
@Wim Ik wil je Tourambities voor dit jaar niet verpesten maar van voornoemde renners gaat het zeker niet komen wegens te zwak (Evenpoel, Bernal, Kuss, Roglic, Hart, enz.) of geblesseerd / niet hersteld (Vingegaard).
Waarom ik hier zo uitgebreid reageer is me plots een raadsel (en ik zal niet de enige zijn).
Ik had je al eens goedenacht gewenst en nu val je me weeral lastig. Ik zal het morgen allemaal eens rustig lezen (hoewel ik denk dat het oud nieuws betreft) maar kijk jij ook eens naar mijn post van 20:42. Ik veronderstel dat je Nederlander bent en weet niet of weekblad Knack in NL verkrijgbaar is wat desgevallend zeer spijtig zou zijn. En voor de goede orde, ik ben geen "nepfan", noch een marginaal en evenmin een zuurpruim maar een hardwerkend persoon en huisvader. Ik volg het wielrennen al meer dan 40jaar en stel mij af en toe vragen bij sommige prestaties wat niet onlogisch is gelet op het verleden. Ik hoop dat dat toegelaten is? Dank u en nogmaals goedenacht.
Pogi afgelopen zondag valt ook in de top 5 of 10 beste klimprestaties op basis van watt/kg. 6,88w/kg voor iets wat 15 minuten.