Materiaalzone 
Fietstoerisme 
Giro 2024: Georg Steinhauser wint op Passo Brocon na solo van 33 kilometer, Pogacar pakt weer tijd
Georg Steinhauser (EF Education-EasyPost) heeft de bergetappe in de Giro d’Italia met finish op de Passo Brocon gewonnen. Na een zware rit, met in totaal vijf beklimmingen, van bijna 160 kilometer was de jonge Duitser als eerste aan de meet. De roze trui zit nog steviger om de schouders van Tadej Pogačar, die in de laatste drie kilometer ogenschijnlijk simpel wegreed bij al zijn concurrenten.
Daags na de onrustige en ingekorte bergetappe naar Val Gardena stond opnieuw een zware bergrit met vijf Dolomieten-beklimmingen op het programma. Achtereenvolgens de Passo Sella (8,9 km aan 7,4%), de Passo Rolle (19,8 km aan 4,8%), de Passo Gobbera (5,7 km aan 5,8%) en twee keer de Passo Brocon. Eerst vanuit Albergo (13,3 km aan 6,5%) en daarna vanuit Pieve Tesino met de finish bovenop de Passo Brocon (12,2 km aan 6,4%).
Pellizzari vs. Quintana
Direct vanuit de start was het oorlog. Door het schrappen van de Stelvio en de Umbrailpas, in de etappe van dinsdag, was de Passo Sella namelijk de Cima Coppi in deze Giro. Extra veel bergpunten, waar fel om gestreden werd. Giulio Pellizzari (VF Group Bardiani-CSF Faizanè) leek als eerste de top te ronden, maar Nairo Quintana (Movistar) sprintte hem nog bijna voorbij. Uit de fotofinish kwam uiteindelijk naar voren dat Pellizzari toch net sneller was.
Tadej Pogačar, koning van de Dolomieten – foto: Cor Vos
Pellizzari waren daarmee ook de aanstichters van de kopgroep van de dag. Amanuel Ghebreigzabhier (Lidl-Trek), Julian Alaphilippe (Soudal Quick-Step), Damiano Caruso (Bahrain-Victorious), Marco Frigo (Israel-Premier Tech), Georg Steinhauser (EF Education-EasyPost) en Davide Ballerini (Astana Qazaqstan) konden namelijk aansluiten in de vallei richting de Passo Rolle. De enige twee die de oversteek konden maken waren Attila Valter (Visma | Lease a Bike) en Nicola Conci (Alpecin-Deceuninck).
Bardet zet zijn troepen op kop
Maar meer dan twee minuten voorsprong kregen de tien in eerste instantie niet, want UAE Emirates begon al snel met tempo maken. Op de Passo Rolle werd het tempo wat gedrukt, waardoor grote groepen gelosten konden terugkeren en de kopgroep kon wegrijden. Op de top pakte Pellizzari nog eens 40 punten, maar de voorsprong was door werk van de ploeg-Bardet gehalveerd tot een minuut. Team dsm-firmenich PostNL was vastberaden en pakte op de Gobbera de kopgroep al terug, waardoor de strijd helemaal open lag in de laatste 60 kilometer.
Door het beulswerk van de Nederlandse ploeg was de favorietengroep serieus uitgedund. Onder meer Filippo Zana had de slag gemist, maar kon terugkeren omdat de boel weer stilviel. Ghebreigzabhier en Steinhauser profiteerden daarvan, waardoor zij met een minuut voorsprong aan de eerste Passo Brocon begonnen. Toen het gat te groot werd, ging dsm-firmenich PostNL opnieuw rijden, tot frustratie van Rafal Majka, die de tactiek niet begreep van Gijs Leemreize, Kevin Vermaerke en Bardet.
Georg Steinhauser kiest de aanval – foto: Cor Vos
Steinhauser waagt zijn kans en wordt beloond
Vooraan was het Steinhauser die vlak voor de top te hard ging voor Ghebreigzabhier. Hing een solo van 33 kilometer in de lucht voor de Duitser? Aangezien dsm-firmenich PostNL de strijd had opgegeven, was de voorsprong van Steinhauser op de groep-roze trui opgelopen tot twee minuten op de top van de voorlaatste klim. Alleen Ghebreigzabhier, Marco Frigo en Christian Scaroni reden daar nog tussen op dat moment, maar zij zagen Steinhauser alleen maar verder weg rijden.
De 22-jarige Steinhauser begon uiteindelijk met een voorsprong van 2.30 minuut op de groep-Pogačar aan de Passo Brocon (12,2 km aan 6,4%). Daartussen zwom Ghebreigzabhier nog op 40 tellen van de koploper, maar de Eritreeër viel stil. Of beter gezegd: Steinhauser reed stevig door. Zijn voorsprong op de favorietengroep liep zo op tot meer dan drie minuten, waardoor de ritzege veiliggesteld was. Voor Steinhauser, debutant in een grote ronde, was het zijn eerste profzege uit zijn carrière.
Strijd der favorieten
Bij de favorieten trok INEOS Grenadiers het tempo omhoog in de laatste vijf kilometer. Na Jhonatan Narvaez was het Thymen Arensman die het tempo moest bepalen, in dienst van Geraint Thomas. Dat tempo was de hoog voor Ben O’Connor, de nummer vier van het klassement. Precies op dat moment demarreerde Daniel Felipe Martínez, maar hij werd gecounterd door bijna alle favorieten. Wel had Arensman het lastig na die aanval.
Tadej Pogačar kon moeiteloos het wiel van Martínez volgen en besloot vervolgens zelf te versnellen. Martínez, Thomas, Bardet, Antonio Tiberi en Einer Rubio konden de roze trui niet volgen. Even konden Arensman en Jan Hirt terug aansluiten bij die groep, maar na een nieuwe versnelling gingen zij weer overboord.
Pogačar was ondertussen een klasse apart. Hij werd tweede in de rit en zag Tiberi 15 seconden later naar de derde plaats sprinten. Arensman verloor uiteindelijk iets meer dan 10 seconden op de groep-Thomas. O’Connor hield de schade redelijk beperkt ten opzichte van zijn directe concurrenten in het klassement.
foto: Cor Vos
RIT 
AK 
JONGEREN 
BERG 
PNT 
In de RIDE Magazine Zomergids 2025 (€12,50) lees je een uitgebreid interview met wereldkampioen Tadej Pogačar. De Sloveen kwam spontaan naar de Alpecin Barbershop voor een knipbeurt en dat draaide uit op een interessant interview. Pogačar praat over het pakken van KOM's en het nastreven van nieuwe doelen. Bestel jouw exemplaar van het zomernummer 2025 van RIDE Magazine hier!!
Maar mijn hemel, wat een afgrijselijke Giro. Past perfect in dit wielerjaar, misschien wel een van de saaiste en afgrijselijkste aller tijden. Hoe veel koersen waren er nou daadwerkelijk leuk om te kijken?
De tactiek en intelligentie van de ploegleiders en renners maakt het er ook allemaal niet beter op. Wat zou ik vandaag bijvoorbeeld graag in de hoofden bij DSM willen kijken. Wat zou daar nou gaande zijn?
Altijd wel iets om over te zeuren, zoek een andere hobby ga bv. kleiduiven schieten!
Je zal wel zien dat er vóór de OS en het WK ook nog allerlei valpartijen en ziektes plaatsvinden, waardoor dat ook voorspelbare onemanshows worden.
Er is geen spanning het AK, dat vind je misschien jammer. Maar de strijd en animo tijdens etappes is echt wel van hoog niveau.
Vele malen beter dan vorig jaar, wat voor mij de saaiste grote ronde was die ik ooit gevolgd heb. En daar was nochtands wel spanning in het AK tussen Roglic en Thomas (zoveel spanning dat ze allebei niets deden gedurende de gehele ronde).
Maar kijk eens goed naar wat er gebeurt. Ons Pogi (koosnaampje om van te walgen) vernedert de hele sport en dus zichzelf. Hij is zo ontzettend verwijderd van de rest (talent of valsspelen maakt niet eens uit) dat het niet eens nog interessant is om zijn naam te noemen en het over hem te hebben. De strijd om de rest van de top-10 is veel boeiender. Dus het doet er niet eens toe of de jongen wel of niet meedoet, het gaat er toch om hoe de strijd is buiten hem om.
Daarnaast neemt hij alle geloofwaardigheid weg van een eerlijke strijd... zeker als je hem een berg op ziet scheuren zonder dat hij enige inspanning vertoont en de beenspieren niet eens gespannen zijn. Zijn heldendaden maken hem een antiheld voor de gehele sport. De sport is beter af zonder hem, of ie nou schoon of vuil is.
De wielersport is overduidelijk beter af zonder Pogacar. Vrijwel elke koers waaraan hij meedoet is onkijkbaar geworden.
En dan heb ik het nog niet eens over het totale gebrek aan geloofwaardigheid. De schade van de onvermijdelijke onthullingen gaat niet te overzien zijn.
Insinuatief vind ik instinctief een lekker bekkend woord, maar om te weten of het echt bestaat schiet ik intellectief te kort.
Contentief gesproken sta ik overigens helemaal achter jou.
achterhoede gevechten zoals de huilende fan bots zijn slechts stuiptrekkingen van Sodom
spartelingen der vampiers die meer dan ooit de dageraad vrezen (bijwijzen van spreken dan)
pogacar is de vernietiger van het laatste vermaak
alles is dood geregisseerd
oortjes zijn voor de ontzielden
het is even wachten op: 'le grande démasqué'
zelfs als ze geen echte kopman hebben, doen ze dat nog steeds, samen lekker tempo rijden, maar dan ook gezellig allemaal samen lossen
als arensman iets wil bereiken, moet hij daar gewoon weg. als hij tevreden is met een bescheiden erelijst maar een dikke bankrekening op 't einde van de rit, dan moet hij zeker blijven.
in die korte periode dat bernal het alpha-mannetje moest worden, voelde het ook allemaal al wat onnatuurlijk aan.
Daarnaast, blijkbaar snap ik wielrennen totaal niet, ik heb me wel vermaakt deze rit. Er gebeurde van alles, tactisch handig of niet.
Beetje jammer voor Arensman dat hij aan het werk moest voor Thomas die er dan ook nog niks mee kan doen.