Ben Healy heeft de achtste etappe van de Giro d’Italia op zijn naam geschreven. De Ier van EF Education-EasyPost zat mee met de vroege vlucht, begon vijftig kilometer voor de finish aan een solo en kwam uiteindelijk met ruime voorsprong aan in finishplaats Fossombrone. Bij de favorieten zagen we ook strijd in de finale. Remco Evenepoel verloor tijd op Primoz Roglic, Tao Geoghegan Hart en Geraint Thomas.

De achtste etappe van de Giro d’Italia kende een pittige finale. In de laatste 55 kilometer moest tweemaal de loeisteile Muro dei Cappuccini (2,1 km aan 10%) beklommen worden en als tussendoortje kregen de renners ook nog de langere Monte delle Cesane (7,1 km aan 7,1%) voorgeschoteld. Na de laatste beklimming van de Muro dei Cappuccini was het nog goed vijf kilometer naar de finish in Fossombrone.

Strijd in het openingsuur
Vanuit het vertrek in Terni ging het ook gelijk omhoog. Op de Valico della Somma (5 km aan 5,8%), een niet-gecategoriseerde helling, zagen we veel demarrages. Onder meer Brandon McNulty, Ben Healy en Thymen Arensman toonden zich. Aanvankelijk leek niemand weg te komen, maar op de top waren er toch wat verschillen. Een groep van zo’n dertig renners, met daarbij Remco Evenepoel, had een voorsprong op het tweede deel van het peloton, met Primoz Roglic. In de afdaling zetten de troepen van Jumbo-Visma de situatie echter weer recht.

Healy, Valentin Paret-Peintre, Derek Gee en Carlos Verona hadden op dat moment al een gaatje. De vier verdedigen kilometerslang een beperkte voorsprong tegenover het peloton, waar het aanvallen bleef regenen. Toen het verschil eventjes was teruggebracht tot slechts acht seconden, rook Toms Skujiņš zijn kans. De Let van Trek-Segafredo maakte de sprong naar voren. Daarop viel het niet meteen stil in het peloton, want er waren nog genoeg renners die óók mee wilden zitten.

De aanvallers kregen het niet cadeau – foto: Cor Vos

Dertien man op kop
Er vormde zich een tweede groepje met daarin Samuele Battistella, François Bidard, Alessandro Tonelli, Alessandro Iacchi, Filippo Zana en Mattia Bais. Later zou Warren Barguil ook nog aan kunnen sluiten bij deze achtervolgers, terwijl Oscar Riesebeek in de chasse patate leek te belanden. Nadat de twee voorste groepjes samensmolten, kon Riesebeek het gat echter alsnog dichten. We hadden zo dertien renners voorop.

Barguil was de bestgeklasseerde renner vooraan. De Fransman had bij de start van de rit een achterstand van zes minuten en 39 seconden op rozetruidrager Andreas Leknessund. Team DSM begon derhalve te rijden toen het verschil met de kopgroep was opgelopen tot vier minuten. Op datzelfde moment kwam ook het nieuws binnen dat David Dekker uit de wedstrijd was gestapt. De Nederlander van Arkéa-Samsic, gevallen in de rit naar Salerno, was vroeg in de etappe gelost en reed al op grote achterstand.

Barguil zat ook in de uiteindelijke kopgroep – foto: Cor Vos

Aanval Healy
De voorsprong van de vluchters was aan de voet van de eerste keer Muro dei Cappuccini opgelopen tot zo’n vijf minuten. Op deze beklimming barstte de koers los in de kopgroep. Ben Healy plaatste een snedige demarrage en reed zijn vluchtmakkers zo op indrukwekkende wijze uit het wiel. De Ier van EF Education-EasyPost reed vervolgens al snel een minuut bijeen op de eerste achtervolgers. Dit waren Verona, Gee, Barguil, Zana en Bais.

In het peloton waren geen aanvalspogingen in deze fase van de wedstrijd, maar INEOS Grenadiers trok wel stevig door op de Muro dei Cappuccini. Op de Monte delle Cesane nam Jumbo-Visma – in de persoon van Michel Hessmann – het commando over. Opvallend werd het gat tussen het peloton en Healy alsnog groter. De voorjaarsrevelatie liep ook alsmaar verder uit op zijn voormalig vluchtmakkers: met nog 35 kilometer te gaan, bedroeg zijn voorsprong een minuut en 45 seconden.

Healy bezig aan zijn solo – foto: Cor Vos

De voorsprong liep vervolgens terug tot anderhalve minuut, maar op vijftien kilometer van het einde werd de twee minuten voorgift toch aangetikt. Nadien zou Healy nog verder uitlopen en dus wist hij al ver voor de finish dat de zege binnen was. Achter hem sprintte Gee naar de tweede plaats, voor Zana.

Strijd tussen de favorieten 
Op de laatste keer Muro dei Cappuccini zagen we ook strijd tussen de favorieten. BORA-hansgrohe gaf er vanaf de voet een lap op, waarna Lennard Kämna ten aanval trok. Roglic sprong mee en nam de aanval over. Andreas Leknessund zat meteen mee, Remco Evenepoel en Geraint Thomas zaten op een gaatje. Terwijl Kämna moest passen, probeerde Evenepoel de sprong te maken naar de Sloveen en Noor.

De wereldkampioen kwam bij Leknessund, maar die had op dat moment Roglic al moeten laten gaan. Evenepoel bleef in de buurt van Roglic tot enkele honderden meters voor de top. In het slot van de klim kraakte de Belg echter: hij zag Roglic verder wegrijden, terwijl Tao Geoghegan Hart en Geraint Thomas hem voorbij vlogen. Evenepoel kwam wat later met onder meer João Almeida over de top. In de afdaling verloren Evenepoel en co nog wat meer terrein op Roglic, Hart en Thomas. Het eindverdict was veertien seconden verlies voor Evenepoel op zijn concurrenten.