De stofwolken na de Strade Bianche-rit naar Montalcino zijn opgetrokken. Maar ook de twaalfde etappe van de Giro d’Italia is niet eenvoudig. Over een afstand van 209 kilometer trekken de renners van Siena naar Bagno di Romagna, met liefst vier gecategoriseerde beklimmingen. Wie schrijft de tocht door de Apennijnen op zijn naam? WielerFlits kijkt vooruit.

Parcours

Donderdag is de startstreep getrokken in Siena, de toeristische stad die sinds 1287 twee keer per jaar het toneel is van een legendarische paardenrace. Paarden jakkeren dan over het schelpvormige plein terwijl een kolkende mensenmassa toekijkt. Een mateloos fascinerend feest van list, bedrog en andere intriges. Zoveel verschil is er dus niet met de wielrennerij, al geven wij toch de voorkeur aan de strijd op het stalen ros.

En laat het Piazza del Campo nu tevens de finish zijn van Strade Bianche. Begin maart kwamen Mathieu van der Poel en Chantal van den Broek-Blaak nog als winnaars van deze machtige koers over de streep. Na vertrek uit Siena volgt het peloton de autostrada S22 in noordelijke richting. Ze trekken dan dwars door het glooiende landschap van Chianti, een van ’s werelds bekendste en grootste wijnstreken. Jaarlijks wordt er in dit gebied meer dan een miljoen hectoliter wijn geproduceerd en qua oppervlakte is Chianti beduidend groter dan het Franse Bordeaux.

Gino Bartali – foto: Cor Vos

De streek is ook rijk aan wielerhistorie. Zo werd in deze streek niemand minder dan Gino Bartali geboren, de aartsrivaal van Fausto Coppi en misschien wel de grootste Italiaanse wielrenner aller tijden. Bartali won in zijn carrière onder meer drie keer het eindklassement van de Giro en daarnaast schreef hij maar liefst zeventien etappes op zijn naam. Ook zijn triomfen in de Ronde van Frankrijk, Milaan-San Remo en de Ronde van Lombardije mogen niet onbenoemd blijven.

Zijn heldendaden in de Tweede Wereldoorlog leverden hem postuum de eretitel Rechtvaardige onder de Volkeren op, al wilde Bartali zelf liever heinnerd worden omwille van zijn sportieve prestaties. Een fameus citaat van hem illustreert dit mooi: “Je moet het goede doen, maar je moet er niet over praten. Als je dat doet, profiteer je van de tegenslagen van anderen voor je eigen gewin.” De Giro-karavaan trekt in Ponte a Ema langs zijn geboortehuis en het nabijgelegen museum dat aan hem is gewijd. En daarna kan er worden gekoerst. Een passender eerbetoon is nauwelijks denkbaar.

Na een bliksembezoek aan Florence trekt de karavaan in oostelijke richting. De eerste gecategoriseerde klim is de Monte Morello, de hoogste piek in de Florentijnse Vallei. Met een lengte van negen kilometer en een gemiddeld stijgingspercentage van 4,2% is het een klim van de derde categorie. De korte afdaling van de Monte Morello wordt gevolgd door een klein klimmetje, waarna er wat langer afgedaald kan worden. Na 113 kilometer bereiken de eerste renners de voet van de tweede serieuze klim van de dag, de Passo della Consuma.

Deze klim van tweede categorie is zestien kilometer lang met een gemiddelde stijging van 5,7%, met enkele uitschieters naar 9%. Na een afzink van vijftien kilometer is het tijd voor de Passo della Calla. Vanaf deze top, die tevens het hoogste punt van de etappe vormt, is het nog 48 kilometer tot de streep. Via een afdaling van 27 kilometer komen de renners uit in Santa Sofia, waar een tussensprint op het programma staat.

De Passo del Carnaio is het venijnige slotstuk van de rit: de stijgingspercentages kunnen oplopen tot 10%. De lengte bedraagt 11,4 kilometer en het gemiddelde percentage is 4,4%. Op de top van deze Passo is het nog tien kilometer tot de streep, waarvan zes in dalende lijn. Na een technische afdaling zijn de laatste vier kilometer naar Bagno di Romagna nagenoeg vlak. In de Giro d’Italia van 2017 werd hier ook gefinisht, toen was het Omar Fraile die de elfde etappe op zijn naam schreef.

Omar Fraile maakte het in 2017 fraai af – foto: Cor Vos

Start: 11.20 uur in Siena
Finish: tussen 16.54 en 17.36 uur in Bagno di Romagna
Afstand: 212 km

Favorieten

Aan hoogtemeters geen gebrek tijdens deze etappe, maar de rit lijkt niet meteen zeer geschikt om voor verschillen tussen de klassementsmannen te zorgen – valpartijen en hongerkloppen uitgezonderd. De rit lijkt het meest geschikt voor een groep vluchters die om de zege mag strijden. En dus kunnen we maar beter een blik ontsnappingsspecialisten opentrekken.

Gino Mäder en Victor Lafay wisten deze Giro al eens een ontsnapping succesvol af te ronden. De Ronde van Italië is voor hen al geslaagd, al kan het altijd nog mooier worden. Het zou niet de eerste keer zijn dat soortgelijke etappewinnaars nog een ritje kunnen meepakken. Als ze eenmaal de smaak te pakken hebben…

Binnen de ploeg van Mäder hebben we ook nog ene Pello Bilbao, op papier een nog veel gevaarlijkere klant dan Mäder. Of moet de Bahrain Victorious-renner in de buurt van Damiano Caruso blijven, de huidige nummer drie in de rangschikking?

Koen Bouwman – foto: Cor Vos

Koen Bouwman leek in de negende etappe op de winst af te stevenen, maar de klassementsmannen staken daar uiteindelijk een stokje voor. Wie weet kan hij het in Bagno di Romagna wel afmaken. Het zou zomaar eens een geschikte etappe voor hem kunnen zijn. Al kunnen we dat net zo goed zeggen van Bauke Mollema. Ja, we hebben de man van Trek-Segafredo al een een paar keer bij de favorieten geschaard en ja, hij heeft nog geen etappe weten te winnen, maar het is zeker een rit waarin hij er weer voor zou kunnen gaan.

Er zijn diverse renners die het Koninkrijk België een succes kunnen brengen, nadat er in de rit naar Montalcino al drie in de top tien finishten. Natuurlijk blijven we denken aan Thomas De Gendt, maar misschien kunnen Kobe Goossens of Quinten Hermans ook een en ander voor elkaar boksen. Of is de etappe net iets te lastig voor hen. Of is het Harm Vanhoucke die na een sterke derde plaats in Montalcino nog eens ten aanval kan trekken? Het behoort tot de mogelijkheden, al is het misschien een tikje optimistisch.

In ieder geval zal hij moeten afrekenen met heel wat thuisrenners die op succes azen in Bagno di Romagna. Giovanni Carboni is zo’n renner, maar als hij de vrijheid krijgt is Alberto Bettiol misschien wel de grootste kanshebber op succes. Al kan EF Education-Nippo-ploegmaat Ruben Guerreiro misschien ook wel potten breken. Nu Davide Formolo een geweldige eindklassering lijkt te kunnen vergeten – hij staat op dik zeven minuten van Bernal – kan er bij UAE Emirates misschien ook ruimte komen voor mannen als Valerio Conti of Diego Ulissi.

Alberto Bettiol – foto: Cor Vos

Bergkoning Geoffrey Bouchard zal op jacht willen naar verse bergpunten en deze etappe is daarvoor met vier toppen zeker geschikt. Ach, en als je dan toch vooraan rijdt, waarom dan niet meestrijden voor de etappezege? Andere namen die we wellicht mogen opschrijven zijn die van Antonio Peredro, Einer Rubio, Rudy Molard, Nicolas Roche, Jefferson Cepeda. En zo kunnen we nog zo twintig namen noemen. De keuze is reuze!

Sterverdeling

**** Alberto Bettiol
*** Diego Ulissi, Pello Bilbao
** Bauke Mollema, Giovanni Carboni, Geoffrey Bouchard
* Koen Bouwman, Gino Mäder, Victor Lafay, Quinten Hermans

[bingoal id=”160797″ link=”http://bit.ly/bingoal_giro2021_12″ title=”Wie wint de twaalfde etappe van de Giro 2021?”]

Weer en TV

Op weg naar Bagno di Romagna zal het nooit erg warm worden. In de finishplaats wordt maximaal een graad of achttien verwacht, terwijl er reële kans is op zware bewolking. De wind komt volgens de meeste voorspellingen uit het noordoosten, al zal er vermoedelijk slechts sprake zijn van een licht briesje.

De uitzending begint om 11.15 uur op Eurosport waarna de hele etappe in beeld wordt gebracht. Tevens is de koers online live te volgen via de Eurosport Player en GCN+.