Materiaalzone 
Fietstoerisme 
Giro 2021: Valter pakt roze in bergrit naar San Giacomo, ritzege is voor Mäder
De zesde etappe in de Giro d’Italia, met aankomst op de beklimming van San Giacomo, is gewonnen door Gino Mäder. De beloftevolle Zwitser van Bahrain Victorious bleef als vroege vluchter net uit de greep van de grote favorieten voor de eindzege. Attila Valter is de nieuwe drager van roze trui.
De eerste verschillen in het algemeen klassement waren al gemaakt, maar op de zesde dag van de Giro d’Italia stond de eerste (echte) aankomst bergop op het programma. Over een afstand van 160 kilometer reden de renners van de Grotte di Frasassi over twee gecategoriseerde beklimmingen naar de top van de vijftien kilometer lange San Giacomo, even buiten Ascoli Piceno. Een berg die in 2002 ook al diende als finishklim in de Giro.
Zonder Mikel Landa, Joe Dombrowski, Pavel Sivakov en François Bidard, allemaal slachtoffers van de chaotische en gevaarlijke finale van de vijfde rit naar Cattolica, begon het peloton omstreeks 12.40 uur aan een nieuwe etappe in deze Ronde van Italië. Na het zwaaien van de vlag bleken veel renners gemotiveerd om de ontsnapping van de dag te halen. Het peloton was echter niet zinnens om, in tegenstelling tot gisteren, de vluchters zomaar de ruimte te geven.
foto: Cor Vos
Razende vaart
Na goed tien kilometer zagen we een eerste vluchtpoging van onder meer Peter Sagan, voormalig rozetruidrager Filippo Ganna, Harm Vanhoucke, Bauke Mollema en Alberto Bettiol. Deze renners maakten deel uit van een omvangrijke kopgroep, maar in het peloton probeerden de mannen van Israel Start-Up Nation de scheve situatie recht te zetten. Bettiol (achtste op 1:37 van Alessandro De Marchi) was namelijk een gevaarlijke klant voor het roze en dus ging dit avontuur niet door.
Het tempo bleef onverminderd hoog in de openingsfase en na goed 25 kilometer zagen we een nieuwe poging van Jimmy Janssens (Alpecin-Fenix), Matej Mohoric en Gino Mäder (Bahrain Victorious), Simone Ravanelli (Androni Giocattoli-Sidermec), Simon Guglielmi (Groupama-FDJ) en de ervaren Dario Cataldo van Movistar. Deze renners wisten na wat aandringen een halve minuut uit te lopen op het peloton en dit was het sein voor Mollema om de sprong te wagen.
Wel of geen chasse patate?
De Nederlander van Trek-Segafredo probeerde samen met Geoffrey Bouchard (AG2R Citroën) het laatste gaatje te overbruggen, maar het verschil bleef lange tijd schommelen rond de twintig à dertig seconden. Het peloton, aangevoerd door Israel Start-Up Nation, reed inmiddels vier minuten in het krijt en gaf zijn zegen aan de vroege vluchters. En Mollema en Bouchard? Die waren nog altijd in de achtervolging op de zes koplopers.
foto: Cor Vos
Heel even leken de twee achtervolgers bezig aan een klassieke chasse patate, maar Mollema en Bouchard weigerden het bijltje erbij neer te gooien en na goed dertig kilometer afzien was er dan toch sprake van een kopgroep van acht renners. Hiermee leek de wedstrijd in een eerste beslissende plooi te vallen, ook al omdat er vanuit het peloton geen aanstalten werd gemaakt om het gat te dichten. Het verschil liep op tot meer dan vijf minuten.
INEOS Grenadiers met een putsch
De Zwitserse klimmer Gino Mäder mocht zich op een gegeven moment virtueel leider noemen, aangezien de renner van Bahrain Victorious de dag begon met een achterstand van 3:58 op rozetruidrager De Marchi. Op de Forca di Gualdo, de eerste gecategoriseerde beklimming van de dag, kwam Bouchard als eerste boven en dit leverde de Fransman vijftien welkome bergpunten op. Ook Mollema wist nog vier bergpunten te sprokkelen.
In de natte en daardoor verraderlijke afdaling van de Forca di Gualdo was het opeens alle hens in het peloton. INEOS Grenadiers, de ploeg van Egan Bernal, besloot vol door te trekken in de afzink en wist het peloton volledig uit elkaar te rijden. Verschillende groepjes probeerden nog angstvallig terug te keren, maar de Britse sterrenformatie was niet van plan om het tempo nog te laten zakken. Een van de slachtoffers: roze trui De Marchi.
foto: Cor Vos
De Italiaan zat veel te ver op het moment dat INEOS Grenadiers de boel uiteen reed en was plots op achtervolgen aangewezen. Evenepoel, Carthy, Vlasov, Yates, Bardet… De meeste klassementsrenners waren echter wel bij de les en wisten zo de eerste schifting te overleven. De voorsprong van de acht koplopers was inmiddels geslonken tot ongeveer twee minuten en dus leek de ritwinnaar in de groep der favorieten te zitten.
Aantrekkelijke finale
Eenmaal op de top van de Forca di Presta ging het in een rotvaart naar de voet van de vijftien kilometer lange slotbeklimming. In de spits van de koers nam meesterdaler Mohoric de boel op sleeptouw en de Sloveen wist samen met Mäder weg te rijden van de overige medevluchters, al wisten Cataldo en Mollema na enige vertraging weer aan te sluiten. Bettiol, Bardet en Giulio Ciccone besloten dan weer weg te springen uit de groep aangevoerd door INEOS.
Van voren besloot Mohoric zich volledig weg te cijferen voor ploegmaat en betere klimmer Mäder en door het harde labeur van de Sloveen kwam de groep-Bernal geen sikkepit dichter. Ook de achtervolgende groep met Bardet, Bettiol en Ciccone bleef hangen op een tweetal minuten, ook al omdat de twee Italianen onderweg aan het bakkeleien waren. Deze tegenaanvallers werden nog voor de slotklim gegrepen door de tweede groep met daarin alle favorieten.
foto: Cor Vos
Strijd tussen de vluchters: Mäder soleert naar zege
Mohoric, Mäder, Mollema en Cataldo begonnen met een bonus van drie minuten aan de eerste stroken van San Giacomo. Op deze slotklim (15,5 km aan 6,1%) liet de moegestreden Mohoric het lopen en was het aan Mäder om zijn twee medevluchters te lossen. Op vijf kilometer van de top begonnen de drie koplopers aan de steile pentes van de beklimming en barstte de strijd om de ritzege los. Mäder was de eerste renner die versnelde.
De beloftevolle Zwitser ging aan op 3,3 kilometer van de top en reed meteen weg bij Mollema en Cataldo. De Nederlander en Italiaan bleken niet in staat om Mäder bij te benen en verloren steeds meer terrein. Die laatste wist in de laatste kilometer stand te houden en boekte zo zijn eerste grote zege als wielerprof.
Strijd tussen de klassementsrenners
In de groep der favorieten werd het tempo opgedreven door de mannen van INEOS Grenadiers. Een beresterke Filippo Ganna nam de eerste kilometers voor zijn rekening en wist de groep op een lint te trekken. Met nog meer dan tien kilometer te klimmen was George Bennett de eerste klassementsrenner die moest passen. De Nieuw-Zeelander, de onbetwiste kopman van Jumbo-Visma, wist met hulp van Koen Bouwman echter nog een keer terug te keren.
Op de steilere stroken werden de mannen van INEOS Grenadiers afgelost door de troepen van Deceuninck-Quick-Step. De Belgische formatie had overduidelijk plannen met kopman Evenepoel en dus was het aan Masnada om een strak tempo op te leggen. Daniel Felipe Martínez vond het echter niet snel genoeg gaan en de Colombiaan reed weg uit de favorietengroep, om zo als mogelijke springplank te dienen voor zijn kopman en landgenoot Bernal.
foto: Cor Vos
Bernal en Evenepoel doen goede zaken, Valter pakt roze trui
Inmiddels was het aan Almeida om de groep nog wat verder uit te dunnen en zijn tempoversnelling bleek funest voor Jai Hindley. De nummer twee van vorig jaar kon niet volgen en verloor ook vandaag weer kostbare seconden voor het klassement. Waar Hindley moest passen, besloot Bernal zijn kaarten op tafel te gooien. De Colombiaan nam Ciccone en Evenepoel mee in zijn spoor en ook de andere favorieten konden, zij het met enige vertraging, weer aansluiten.
Bernal bleef echter de pedalen geselen en alleen Evenepoel, Ciccone en Dan Martin bleken in staat om de Tourwinnaar van 2019 te volgen. De vier klimmers kwamen in de laatste kilometer bijzonder dicht bij Mäder, maar slaagden er niet meer in om de solerende Zwitser in te rekenen. In de strijd om de overige bonificatieseconden werd Bernal tweede, voor Martin en Evenepoel. Die laatste leek echter wel de roze trui te pakken.
In de achtergrond wist Attila Valter, de jonge Hongaar van Groupama-FDJ, echter de schade te beperken en zo de roze trui over te nemen van De Marchi. Evenepoel is nu de nieuwe nummer twee op elf seconden van de jonge Valter. Bernal is nu derde, Vlasov en Louis Vervaeke maken de top-5 vol.
foto: Cor Vos
Ik vraag me af of hij ooit al eens aangevallen heeft.
En het excuus dat hij negen maanden geen wedstrijd gereden heeft mag ook wel in de vuilbak.
Het is tenslotte al zijn 6e koersdag he.
Sarcasme is uw vriend niet blijkbaar. ;-)
Mocht Egan de tijdrit van Remco in de benen hebben zou hij ook wel wat meer afwachtend / verdedigend gaan koersen. Geef Remco nog wat tijd om sterker te worden en dan maakt hij de koers wel weer mee :-)
Verder blijf ik bij mijn voorspelling dat Remco deze Giro gaat winnen. Hij heeft gruwelijk veel talent, en rijdt veel beter in de ITT dan Bernal.
Dit soort inspanningen zijn dus diegene die je perfect kan trainen in je opbouw.
Niet de explosiviteit of punch.
En net van deze inspanningen wisten de meesten dat Evenepoel op dat vlak meer dan gewoon ok was.
Bernal momenteel de gretigste bergop, maar heel veel zat er vandaag toch ook niet op die versnellingen op.
Sommigen moesten zelfs niet uit het zadel om mee te kunnen.
De Giro is nog lang, en voorspellingen zijn altijd moeilijk.
Maar zonder externe factoren lijkt het er op dat er twee het best in orde zijn, en zijn er nog een 10tal die je niet mag afschrijven.
On Vera zei de blinde, en hij liep tegen de deur.
(alleen zei de blinde: "on verra" vooraleer hij tegen de deur liep :-D )
En ben wel zo 'groot' om de fout te laten staan. :-)
Staat Remco op de laatste dag 70 sec. achter op onze Alpacahoeder, zie ik Remco nipt het roze aantrekken in de 30 km tijdrit in Milaan.
Op naar de heruitgave van de Tour van 1989 !
Bernal reed evenepoel er woensdag gewoon af.
Ik begrijp de fanzijde van de medaille helemaal. Toen Gesink doorbrak en Emilia won (en later Oman, Canada enz) had ik nog net geen poster boven mijn bed.
Persoonlijk vind ik alleen Evenepoel geen prettig karakter hebben. De arrogantie spat er vanaf en dat type karakter trek ik slecht. Ik kan enorm genieten van een de Gendt, Vanmarcke, van Aert bijv, dat zijn begenadigde maar ook sympathieke renners.
De gehele commercie rondom Evenepoel, zijn zelfverheerlijkende eigendunk, kledinglijn en ejaculerende ploegleider is gewoon ingewikkeld om mee om te gaan.
Voor mij persoonlijk heeft het niets met nationaliteit te maken, ik gun België enorm een GC-winnaar, maar had veel liever dat dat van der Broeck was geweest.
Een tijd geleden verschenen er hier enkele artikels met uit de context gerukte uitspraken die toen vergezeld gingen van commentaren die volstonden met haat. (Ja, onverdroten haat, niet enkel leedvermaak.) In het interview zelf waaruit die uitspraken geplukt waren vond ik persoonlijk echter nauwelijks of geen arrogantie terug. Ik nodig je uit om er ook eens naar te luisteren (excuses als ik dat al eerder heb gedaan, zo goed is mijn geheugen niet...) en te kijken of dit je mening wat bijstelt of niet: https://www.youtube.com/watch?v=K8NEYdGlFxU
En Dumoulin is ook niet perse mijn favoriete biertje, sluit mij maar op met van Aert.
1e Belg: Remco Evenepoel op de 2e plaats in de stand op 11s van Atilla
2e Belg: Louis Vervaeke op een mooie (onverwachte) 5e plaats op 25s. (dit werd/wordt in de media ook in verschillende artikels beschreven)
3e Belg: Pieter Serry op een 62e plaats op 26m24s
1e Nederlander: Koen Bouwman op een 33e plaats op 10m55s
2e Nederlander: Bauke Mollema op een 39e plaats op 14m32s
3e Nederlander: Lars van den Berg op een 90e plaats op 40m27s
Over wie moeten ze schrijven?
Ik zou ook liever hebben dat youngsters à la Kobe Goossens of Harm Vanhoucke dichter stonden in de rangschikking (vond niet direct Nederlandse "youngsters" die voor een klassement kunnen gaan) maar ondanks de goede resultaten die ze al bij elkaar fietsten eerder dit jaar staan ze op serieuze achterstand.
Wat moet de pers dan over hen schrijven? Dat ze teleurstellen? Lijkt me beter om aan positieve berichtgeving te doen ;-)
Twee jaar terug Bernal, vorig jaar Pogacar, dit jaar Evenepoel, volgend jaar een nieuwe allesverslindende dominerende nooitgeziene, wat u hier ziet is geschiedenis koppen. Zo werkt het.
Ik hoop dat het bij onze noorderburen net zo is :-)
Bij Evenepoel moet dat nog blijken, maar op dit moment lijkt hij nog in de running. Vind het dan ook niet abnormaal dat Vervaekes prestaties eerder in de marge aan bod komen.
En kom op, België heeft als wielergek land al meer dan 40 jaar geen grote ronde gewonnen en eigenlijk ook al decennialang geen échte kandidaat-winnaar gehad (want dat kon je De Gendt en Jurgen VdB toch niet echt noemen). Geen idee waarom dan niet wat gekte zou mogen ontstaan rond het talent Evenepoel en er zelfs al een beetje gedroomd wordt... (Hoewel het overigens bijlange na nog niet de omvang aanneemt waar sommigen het hier over hebben.)
Toen Dumoulin als held werd binnengehaald in Maastricht hoorde je toch ook niet massaal Hmm beetje veel dit? Of als de Colombianen gek worden als hun renners het goed doen, is het toch ook mooi? Maar wat een reacties hier... Haha die Belgen dachten dat ze het roze hadden, haha het stond zelfs al op Sporza!! Kom op zeg, laat je toch zo niet kennen.
Paar jongens zijn al uitgeschakeld, maar al wie binnen de 2 minuten staat hoeft zich nog geen te grote zorgen te maken. Mannen als Yates, Buchmann en waarom niet oude krijger Nibali moeten misschien nog wat in deze Giro groeien.
Bernal lijkt momenteel de beste, Evenepoel lijkt vooral nog niet te willen forceren en dat lijkt me in zijn geval ook het slimste. Benieuwd of zijn klasse in de 3e week komt bovendrijven of zijn korte voorbereiding hem daar gaat nekken.
Vooral hopen dat we na Landa en Sivakov geen klassementsmannen meer verliezen, want vandaag werd er bij momenten toch wel weer op de limiet gekoerst op die natte wegen.
Dus hopen voor de spankracht en sportiviteit dat ze allemaal van verdere ongelukken bespaard blijven en voor spektakel kunnen zorgen :-)