Giro 2019: Voorbeschouwing individuele tijdrit naar San Marino
De dag des oordeels is daar. De eerste week van de Giro begon met een tijdrit en ze eindigt er ook mee. Wederom heeft de organisatie een lastig parcours uitgetekend. Is iemand in staat de Sloveense straaljager Primož Roglič te bedreigen of deelt de kopman van Jumbo-Visma een nieuwe mokerslag uit?
[toto link=”https://rebrand.ly/toto_giro” title=”Wie wint de tijdrit in San Marino?”]
- Primoz Roglic 1.22
- Simon Yates 7.00
- Vincenzo Nibali 12.25
[/toto]
Parcours
San Luca, L’Aquila, Pesaro… Er is al het nodige gebeurd in deze eerste week van de Giro d’Italia, maar vandaag zal het overgebleven kaf voor het eerst van het overgebleven koren worden gescheiden. De maskers zullen afvallen in de 34,8 kilometer lange tijdrit van Riccione naar San Marino. Een discipline waar de klimmers bepaald niet naar uitkijken, maar gelukkig voor hen gaat het voor een belangrijk gedeelte bergop. En ook opvallend: de Giro zal voor even Italië verlaten. Maar daarover later meer.
De start is zoals gezegd in Riccione, dat zich dankzij een uitgebreid netwerk van fietspaden een fietsstad bij uitstek mag noemen. Riccione heeft ook nog een eigen jachthaven én een kilometerslang zandstrand. Maar genoeg over deze badplaats: de tijdrit voert de renners naar dwergstaat San Marino. De organisatie heeft gekozen voor een lastige tijdrit met de nodige hoogtemeters. Goed indelen is dan ook niet onverstandig.
Maar eerst gaat het over relatief vlakke wegen naar het eerste meetpunt in Ospedaletto, waar de stopwatch na 11,7 kilometer zal worden stilgezet. Mochten de verschillen tegen die tijd nog niet al te groot zijn, dan zal dit wel gebeuren in de resterende kilometers. De weg begint dan namelijk vies omhoog te lopen richting Faetano, waar er nogmaals zal worden geklokt. We hebben inmiddels Italië achter ons gelaten.
Welkom in San Marino! Tijd voor het hoogtepunt van deze individuele tijdrit, letterlijk en figuurlijk. We koersen namelijk naar een hoogte van 648 meter. Aangezien de renners van een slordige honderd meter boven zeeniveau komen, betekent dit dat er flink moet worden geklommen. De laatste twaalf kilometer lopen omhoog aan 4,4%, maar laat u niet in de maling nemen door de gemiddelde stijgingsgraad.
De eerste vijf kilometer na het tweede tussenpunt stijgen namelijk aan ruim 6%, met pieken tot 11%. De drie daaropvolgende kilometers lopen lichtjes bergop, gevolgd door een korte afdaling richting de laatste tweeduizend meter aan ongeveer 6%, met een maximale uitschieter van 10%. Het is zeker geen rechttoe rechtaan beklimming. Het aantal haarspeldbochten is namelijk niet op één hand te tellen.
Het is niet de eerste keer dat de Giro d’Italia in San Marino aankomt. Zo wonnen Charly Gaul, Felice Gimondi, Eddy Merckx, Roberto Visentini en Pavel Tonkov in het verleden al in de dwergstaat, overigens ook na een individuele tijdrit. Er won zelfs een Nederlander in San Marino. Nee, niet Johan van der Velde of Erik Breukink, maar wel Jan Nolten in 1956.

Jan Nolten was ooit succesvol in dwergstaat San Marino – foto: Cor Vos

1951:

1956:

1958:

1959:

1964:

1968:

1969:

1969:

1979:

1987:

1997:

1998:

* In 1969 kwamen er twee Giro-etappes aan in San Marino
Start: 13.15 uur (start eerste renner)
Finish: 17.00 uur (finish laatste renner)
Favorieten
Met het wegvallen van Tom Dumoulin eerder deze week, is de Giro van een mooi duel in deze tijdrit onthoofd. Voor de tijdrit is er dan ook slechts één torenhoge topfavoriet. Het moge duidelijk zijn: Primož Roglič is de te kloppen man. Enkel een valpartij, een reeks lekke banden of ander onheil lijken hem van de zege te kunnen houden. En dan nog…

Kan Primož Roglič zijn status als tijdritkanon waarmaken? – foto: Cor Vos
Moeten we nog andere favorieten bespreken? Met de openingstijdrit in Bologna in het achterhoofd lijkt dat inderdaad vrij overbodig, maar het zou oneerbiedig zijn tegenover de andere deelnemers om hen niet te noemen. Victor Campenaerts moet bijvoorbeeld zeker een vermelding krijgen. De werelduurrecordhouder ziet zichzelf wel in de hot seat belanden, maar voor de overwinning denkt hij tekort te komen. “De goeie klimmers komen na mij. Top tien op dit parcours is voor mij heel goed, dichter komen zou fantastisch zijn”, zegt hij daar zelf over tegen Sporza.

De kans dat hij wint acht Campenaerts niet heel waarschijnlijk – foto: Cor Vos
En dan zijn er natuurlijk ook nog andere klassementsrenners die best een houtje kunnen tijdrijden. Zo was Simon Yates op de eerste dag van de roze ronde tweede in de tijdrit. Hij eindigde op negentien seconden achterstand, een verschil waarvoor hij nu vermoedelijk blind zou tekenen. De Brit van Mitchelton-Scott won dit jaar al de tijdrit in Parijs-Nice, wat wel iets zegt over zijn progressie in het werk tegen de klok. Het parcours in San Marino zou hem zeker ook gunstig gezind moeten zijn.
Dat geldt ook voor Vincenzo Nibali, die door Campenaerts wordt getipt als iemand die hoge ogen gaat gooien. Zijn laatste zege in een individuele tijdrit dateert alweer van 2013 (toen hij in de Giro de klimtijdrit naar Polsa won), maar de algemene tendens is dat hij best leuk mee kan komen in de tijdrit. Ook al zal ook hij een beste kluif hebben aan Roglic, met de vorm van de Siciliaan is voorlopig in elk geval weinig mis. Miguel Ángel López maakte een zeer goede indruk in de proloog en de klimgeit van Astana zal het niet erg vinden dat er ook nu weer heel wat hoogtemeters overwonnen moeten worden. Misschien is een nieuwe top vijf-notering in de maak?

Simon Yates won de tijdrit in Parijs-Nice – foto: Cor Vos
Bauke Mollema heeft eveneens snode plannen, al staat hij in de pikorde nog wel een trapje lager dan de reeds hierboven genoemde coureurs. Als de Nederlander een absolute topdag heeft, kan hij zijn ambitie (“een dikke top tien-klassering”) echter zeker waarmaken. Het feit dat de tijdrit voor de rustdag plaatsvindt spreekt wel in het voordeel van de Groninger.
Rafal Majka moet het zeker niet van de vlakke tijdritten hebben, dus dit parcours komt ook hem goed uit. De Pool zal nooit een gerenommeerde tijdrijder worden, maar zijn zesde plaats in Bologna geeft de burger wel moed. Het verschil tussen hem en de winnaar zal nu vermoedelijk wel iets groter zijn, maar hij rijdt voorlopig bijna ongemerkt een zeer goede Giro d’Italia. Kan hij ook nu zijn karretje aanhaken?

Wat kan Jungels tegen de klok? – foto: LaPresse
Bob Jungels staat te boek als een veelzijdige renner. In Vlaanderen doet hij mee om overwinningen in koersen over kasseien, maar er schuilt ook een ronderenner in de Luxemburger. En tijdrijden kan de kopman van Deceuninck-Quick Step ook. Tijdens de Giro van 2017 kon hij bijvoorbeeld steeds binnen de minuut van Dumoulin blijven, hetgeen zeker geen verkeerde klassering is. Zijn kwaliteiten tegen de klok geven hem goede papieren om de schade te beperken. De tijdrit winnen is echter een ander paar mouwen. Dan moet er voor Jungels immers wel heel veel goed gaan.
Voor Ion Izagirre zit de Giro er wat een goed eindklassement betreft al op na een valpartij in de beruchte etappe naar Frascati. Hij moet zich nu volledig ten dienste stellen van Miguel Ángel López, maar in de tijdrit kan hij allicht nog eens voor eigen succes gaan. De Spanjaard zal in ieder geval met potlood op de deelnamelijst worden aangeduid.
Een laatste naam die wellicht voor een ereklassering zou kunnen gaan is Tao Geoghegan Hart, de talentvolle Brit van Team Ineos. Maar ook bij hem mogen we niet al te hard van stapel lopen: de kans dat Primož Roglič aan het einde van de etappe als winnaar op het erepodium staat is namelijk groter dan de kans dat een van de andere renners in onderstaand favorietenlijstje er met de bloemen vandoor gaat.
Favorieten volgens WielerFlits
**** Primož Roglič
*** Simon Yates, Vincenzo Nibali
** Ion Izagirre, Miguel Ángel López, Bob Jungels
* Victor Campenaerts, Bauke Mollema, Rafal Majka, Tao Geoghegan Hart
Giro 2019: Deelnemerslijst (WielerFlits)
[toto link=”https://rebrand.ly/toto_giro” title=”Wie wint de tijdrit in San Marino?”]
- Primoz Roglic 1.22
- Simon Yates 7.00
- Vincenzo Nibali 12.25
[/toto]
Weer en tv
Van lekker fietsweer is tijdens de tijdrit vermoedelijk geen sprake. Er wordt maximaal een graad of zestien gegeven door Weeronline en daarnaast is er gerede kans dat het gaat regenen. Ook onweer is niet uit te sluiten. Wat voor weer het ook wordt: op Eurosport volg je vanaf 15.00 uur het verloop van de tijdrit.
[i]edit wf: correct, aangepast[/i]
Die kans is wel degelijk héél waarschijnlijk. Sterker nog, die kans is er gewoon zeker.
Ik gok op MAL, voor Yates en Jungels
Van Mollema verwacht ik ook een goede tijdrit misschien wel top 3. Hij heeft in de tour van 2016 bewezen dat als hij goed in vorm is hij een fantastische tijdrit kan rijden.
De organisatie van de Giro had 40 jaar geleden er werkelijk alles aan gedaan om het Moser, de parel van het Italiaanse wielrennen, zo makkelijk mogelijk te maken zijn eerste Girozege binnen te hengelen. Behalve de cronoscalata naar San Marino was er een proloog, maar liefst drie vlakke tijdritten, en lekker weinig bergen. Moser won inderdaad de proloog in Florence en de eerste tijdrit naar Napels. In San Marino echter nam Saronni het roze over van Moser, behield dat tot Milaan en won daar ook de afsluitende tijdrit.
Knarsetandend moest ‘Lo Sceriffo’ toezien hoe zijn jonge landgenoot er met de eindwinst vandoor ging. Het lukte allemaal net niet voor hem, bezweken onder de enorme druk van de Italiaanse natie die in hem, behalve een klassiekerkoning, ook een GT-renner wilde zien, zeker nu Felice Gimondi zijn fiets had opgeborgen. De Giro 1979 markeert het beginpunt van een nieuwe tweestrijd binnen het Italiaanse wielrennen, maar een duel een stuk killer en prozaïscher dan dat tussen Coppi en Bartali. (Moser zou overigens 5 jaar later wel de Giro op zijn naam schrijven, zij het met wat hulp van een helikopter).
Moser en Saronni hebben nog in datzelfde jaar als koppel de Trofeo Baracchi gereden én gewonnen, zonder met elkaar getraind te hebben en nauwelijks woorden met elkaar te hebben gewisseld. Saronni moest onderweg alle zeilen bijzetten om Moser bij te benen, die zich een bijna zichtbaar genoegen liet smaken zijn kompaan huilend om zijn moeder te horen roepen.
Men wordt milder mettertijd, zo ook Moser en Saronni. Bij een presentatie van de Giro zijn ze altijd aanwezig, en na enig aandringen willen ze daar best samen voor de cameralens verschijnen.
Moser was een machtig renner in het Vlaamse werk, en één van de mooiste stilisten die ik heb meegemaakt, maar desondanks zat ik destijds in het kamp Saronni. Bij hem was alles toch iets zonniger, iets lichtvoetiger, iets frivoler, maar ook iets sluwer, iets doortrapter; bij Moser, meer gentiluomo, had je dikwijls het idee dat de hemel ieder moment naar beneden kon donderen.
Uitslagen las ik in de avondkrant (een dag ná de bewuste etappe), soms luisterde ik naar de radio (nieuwsuitzendingen). Op de lange golf BRT-radio, die hadden vaak wielrennen live.
Knut Knudsen .... Prachtig!
Ook ben ik benieuwd of Lopez opnieuw zo’n goede tijdrit kan rijden. In de eerste etappe was hij zelfs op het vlakke sneller dan Dumoulin, oke tom was ook traag gestart maargoed, toch erg sterk van een niet erkend tijdrijder.
Yates goes loose.
Hoeveel procent mogen ze verliezen op de snelste tijd, kortom, wordt de tijdslimiet een probleem voor sommige mindere goden?
edit1: Winnende tijd rond 49 minuten gok ik
edit2: Tijdrit dus +30% is de tijdslimiet, bijna kwartier extra