Esteban Chavez heeft Mitchelton-Scott de eerste ritzege bezorgd in de 102e Giro d’Italia. In San Martino di Castrozza won hij vanuit de vroege vlucht. Andrea Vendrame had materiaalpech op de slotklim, maar eindigde desondanks als tweede. Richard Carapaz behield de roze leiderstrui.

In de Giro d’Italia stond het allesbeslissende slotweekend voor de deur, dat werd afgetrapt met de voorlaatste bergetappe naar San Martino di Castrozza. Slechts 151,0 kilometer kregen de renners voor de wielen geschoven en het venijn lag pas in de staart. Op het geaccidenteerde profiel lagen met de Passo di San Boldo (na 66,6 km) en de klim naar Lamon (na 116,5 km) enkele bescheiden beklimmingen in aanloop naar de slotklim naar San Martino di Castrozza (13,6 km aan 5,6%).

Elf koplopers en een late oversteker
Onder zonnige omstandigheden en aan 22 °C werd in Treviso het startsein gegeven voor de negentiende Giro-rit. Het parcours leende zich uitstekend voor een lange ontsnapping en de verwachting was dan ook een felle strijd zou losbarsten tussen renners die hun wagonnetje wilden aanhaken. Die verwachting kwam echter bedrogen uit: de eerste poging van elf renners had meteen succes en de ploegen van de klassementsrenners legden het peloton vervolgens lam.

foto: Cor Vos

Vroege vluchters Amaro Antunes, François Bidard, Manuele Boaro, Marco Canola, Esteban Chaves, Olivier Le Gac, Marco Marcato, Ivan Santaromita, Manuel Senni, Pieter Serry en Andrea Vendrame sloegen spoedig een mooi gaatje. Het Italiaanse ProContinentale Nippo-Vini Fantini-Faizanè pakte gisteren een sensationele ritzege vanuit de vroege vlucht met Damiano Cima en de ploeg was vandaag opnieuw goed vertegenwoordigd in de kopgroep met Canola en Santaromita.

Onder meer EF Education First en Israel Cycling Academy hadden de slag gemist en probeerden nog de oversteek te maken met Nathan Brown en Guillaume Boivin. Helaas voor hen moesten zij zich laten terugzakken; de enige renner die nog wist aan te sluiten was Giovanni Carboni, die daarmee zijn ploegmaat Senni kwam vergezellen. Met Pieter Serry als best geklasseerde renner op ruim een uur van roze trui Richard Carapaz, was de kopgroep volstrekt ongevaarlijk.

Voorsprong kopgroep loopt rap op
Aan de voet van de Passo di San Boldo na 66,6 kilometer had de kopgroep al ruim zevenenhalve minuut te pakken, waarna Vendrame als eerste de top van deze klim rondde. De voorsprong was al snel zodanig groot, dat de ritwinnaar wellicht vooraan moest worden gezocht. Twee renners uit de kopgroep wisten de weg naar dagsucces al eens te vinden: Canola won in 2014 al eens een Giro-rit in Rivarolo Canavese, terwijl Chaves al twee ritten pakte in 2016 (Corvara) en 2018 (Etna).

foto: Cor Vos

In de aanloop naar de klim naar Lamon na 116,5 kilometer groeide het tijdsverschil tot ruim acht minuten. In de kopgroep werd dan ook al voorzichtig gedacht aan het dagsucces. Kort voor de top demarreerde Boaro; de ervaren Italiaan was niet zozeer op jacht naar bergpunten, maar wilde zijn medevluchters eens testen. Hij ging onder de boog van de laatste 25 kilometer door met een voorgift van vijftien seconden. Vijf kilometer later werd hij echter weer gegrepen.

Toen was het nog slechts wachten op wat de slotklim zou brengen; de klim naar San Martino di Castrozza begon op 13,6 kilometer van de finish. Maar al in aanloop naar de voet begonnen de beschietingen bij de vluchters: Serry trok de kopgroep op een lint en bij het ingaan van de laatste vijftien kilometer probeerde Canola het dan solo. Met zeventien seconden voorsprong ging hij de laatste tien kilometer in.

Serry en Chaves roeren zich
Serry leek maar wat graag de sprong naar voren te willen maken en ging in de achtervolging samen met Bidard. Even later sloten ook Chaves en Vendrame aan. Deze vier renners maakten op acht kilometer van de streep aansluiting bij Canola, waarmee we vijf koplopers kregen. Chaves schudde daarna aan de boom, waardoor Canola overboord ging. Voor Serry en Chaves stond er extra druk op, omdat hun ploegen Deceuninck-Quick Step en Mitchelton-Scott nog niet wonnen.

foto: LaPresse

Op zes kilometer versnelde Chaves nog eens en Vendrame en Serry schoven aan in zijn wiel. Ook Bidard kon terugkeren. Voor de rappe Vendrame sloeg het noodlot toe op drieënhalve kilometer van de meet toen hij kampte met mechanische pech. De onfortuinlijke Italiaan werd meteen weggeslagen van het voorste plan. Vanuit de achtergrond konden Carboni en Antunes terugkeren bij Chaves, Serry en Bidard, maar het duo was amper aangesloten toen Chaves weer vertrok.

Het bleek de beslissende aanval, want Bidard en Serry konden niet langer aanpikken. Bidard probeerde in zijn eentje nog terug de aansluiting te maken, maar de Colombiaan bleek gevlogen. Chaves werd al bij de sterkere vluchters gerekend vandaag en hij stelde niet teleur. Uitzinnig van vreugde kwam hij over de streep. Pechvogel Vendrame kwam nog sterk terug en pakte de tweede plek op 0:10, Antunes werd derde. Serry werd uiteindelijk vijfde.

López pakt tijd op de slotklim
Ook bij de favorieten zorgde de slotklim voor strijd; Miguel Ángel López kon zich niet inhouden en reed weg. De Colombiaan kreeg ruimte van zijn concurrenten, die hun kruit leken te willen bewaren voor de etappe van morgen. Ook Hugh Carthy, Pavel Sivakov en Rafał Majka roerden zich, maar zij kwamen niet weg. Primož Roglič kwam nog op uit zijn zadel om via een lange sprint nog tijd terug te pakken, maar Carapaz en ook Vincenzo Nibali lieten zich niet verrassen.

Uiteindelijk pakte López 0:44 op de overige favorieten, waarbij ook Bauke Mollema zat. De Nederlander bleef weliswaar vijfde, maar zag de Colombiaan van Astana naderen tot 0:26.