De zestiende etappe van de Giro d’Italia heeft opnieuw spektakel gebracht. Vincenzo Nibali gooide zijn kaarten op tafel op de gevreesde Mortirolo. De Italiaan wist rozetruidrager Richard Carapaz niet te lossen, maar Primož Roglič moest andermaal passen. De Sloveen verloor opnieuw kostbare tijd. De ritzege ging naar bergkoning Giulio Ciccone.

Het moest de koninginnenrit worden van deze Giro d’Italia, maar de weergoden beslisten er anders over. Door de hevige sneeuwval konden de heren coureurs niet over de Gavia worden gestuurd, waardoor de klimmers het moesten doen met ‘slechts’ de gevreesde Mortirolo. Maar gelukkig was deze Dolomietencol zwaar genoeg om voor verschillen te zorgen. De week van de waarheid is begonnen. Andiamo!

Richard Carapaz kon bij de start nog lachen – foto: LaPresse

De plannen van Nibali, Yates en López 
Iets voor het middaguur vertrokken de 147 overgebleven coureurs (de zieke Brent Bookwalter bleef achter in het hotel) voor een 194 kilometer lange etappe naar Aprica. Vanuit de start ging het langzaam omhoog richting de Passo della Presolana (4 km aan 7,1%), wat koren op de molen was van de klimmers. Simon Yates en Miguel Ángel López bleken te broeden op een plannetje, want verschillende renners van Mitchelton-Scott en Astana trokken ten aanval.

Dit was tegen het zere been van Movistar, de ploeg van rozetruidrager Richard Carapaz en Mikel Landa. De Spaanse formatie probeerde de boel bij elkaar te houden, maar na verloop van tijd kregen 22 renners de ruimte. López, Yates en Vincenzo Nibali zagen dat het goed was, aangezien ze meerdere ploeggenoten vooraan hadden. Zo kon Astana rekenen op Pello Bilbao, Jan Hirt en Davide Villella.

Wachten op de Mortirolo 
Bahrain Merida vertrouwde dan weer op Damiano Caruso en Antonio Nibali, terwijl Mitchelton-Scott de ruimte gaf aan Mikel Nieve en Christopher Juul-Jensen. Andere interessante namen in de kopgroep: Koen Bouwman, bergkoning Giulio Ciccone, Joe Dombrowski, het Androni Giocattoli-Sidermec Fausto Masnada en Mattia Cattaneo en Andrey Amador. De Costa Ricaan was de enige renner van Movistar die mee was geslopen in de vroege vlucht.

Een sterke kopgroep pakt meerdere minuten – foto: LaPresse

De 22 koplopers wisten langzaam maar zeker verder uit te lopen, maar echt veel voorsprong kregen ze ook weer niet. Daarvoor waren enkele renners te gevaarlijk, waardoor Movistar tempo bleef rijden. De Spaanse brigade rondde vijf minuten later de top van de Cevo (na 89,6 kilometer), waar Ciccone nog wat extra puntjes wist te sprokkelen. De wedstrijd lag duidelijk in een plooi, het was wachten op de allesbeslissende Mortirolo.

Francisco Ventoso wilde echter niet wachten: de oude rot liet zich in de afdaling van de Aprica als een baksteen naar beneden vallen. De Spanjaard van CCC kwam met voorsprong beneden, maar werd al vrij snel weer ingelopen. Hierdoor begonnen de koplopers gezamenlijk aan de duivelse Mortirolo (11,9 km aan 10,9%), met stroken tot maar liefst 18%. De voorsprong was inmiddels opgelopen naar zes minuten, waardoor mannen als Ciccone en Dombrowski mochten dromen.

Ciccone en Brown openen het bal 
Maar het was Nathan Brown die het bal opende namens EF Education First. De Amerikaan reed de longen uit zijn lijf voor zijn ploeggenoot Dombrowski, waardoor de kopgroep uiteen spatte. Een van de renners die het lastig had… Dombrowski! Hierdoor viel het plannetje van EF Education First wat in het water. Het waren vooral de Italianen Caruso en Ciccone die indruk maakten.

Inmiddels begon ook het peloton aan de Mortirolo. Het was Nibali die een seintje gaf aan zijn ploeggenoot Valerio Agnoli: de trouwe knecht moest het tempo de hoogte injagen. De Italiaan hield het echter niet lang vol, waardoor Movistar – met een opnieuw bijzonder sterke Hector Carretero – weer het tempo moest bepalen. Het peloton werd stevig uitgedund, maar het was wachten op de eerste explosie.

Vincenzo Nibali probeert het op de Mortirolo – foto: Cor Vos

Bahrain Merida verhoogt het tempo 
En wat met de koplopers? Nieve, Hirt, Caruso en Ciccone bleken duidelijk de sterkste klimmers. Vooral Hirt deed zijn medevluchters pijn met enkele fikse versnellingen, maar Caruso en Ciccone weigerden te plooien. Nieve had het daarentegen lastig. Of dacht de Spanjaard aan het grotere plaatje, namelijk een vroege aanval van Yates? In het peloton reed ondertussen Domenico Pozzovivo op kop, met ploegmakker Nibali in het wiel.

Het tempo van de kleine Italiaan lag bijzonder hoog, waardoor steeds meer renners moesten passen. De beloftevolle Valentin Madouas ging als eerste overboord, gevolgd door Ilnur Zakarin. Maar daar bleef het niet bij, want ook voor Yates en Rafal Majka ging het te snel. Dit was het sein voor Nibali om te versnellen. Daar ging Lo Squalo! De concurrentie reageerde niet. Konden Carapaz, Landa en Roglic niet beter?

Nibali valt aan, Roglic moet andermaal passen 
Of speelden de heren hoog spel? Daar leek het wel op, aangezien Hugh Carthy met sprekend gemak het gat op Nibali wist te dichten. Carapaz kon in de achtervolging nog rekenen op een beresterke Antonio Pedrero en brother in crime Landa. Het verschil tussen Nibali en de overige favorieten was nog altijd beperkt. Toch probeerde de teruggekeerde López de sprong naar voren te maken. Pedrero, Lopez en Landa reageerden, maar Roglic moest passen.

De Sloveen moest opnieuw vechten om de schade te beperken, maar de kopman van Jumbo-Visma zag zijn concurrenten andermaal steeds kleiner worden. Hij werd zelfs voorbijgereden door Mollema, die een bijzonder sterke etappe reed. Nibali kwam intussen aansluiten bij zijn jongere broer Antonio, die zich nog een keer volledig uit elkaar trok om zijn kopman van dienst te zijn.

De eenzame Primoz Roglic – foto: Cor Vos

Nibali versus Movistar 
Tweevoudig Girowinnaar Nibali deed er alles aan om verder weg te rijden, maar de blauwhemden van Movistar konden de Italiaan nog altijd zien. Het gat werd zelfs kleiner, eenmaal Landa zich op kop zette voor zijn kopman Carapaz. De Spanjaard maakte een zeer sterke indruk, maar de Ecuadoraan leek niet veel harder te kunnen. Hierdoor zakte het tempo weer, waardoor Nibali weer kon uitlopen.

En hoe ging het met Roglic? De topfavoriet werd bijgehaald door een groepje aangevoerd door Yates. Het was duidelijk op bij de Sloveen. En alsof de Giro nog niet zwaar genoeg was voor Roglic, viel de regen ook nog eens met bakken uit de hemel. Over een heroïsche etappe gesproken! Nibali deed er alles aan om uit de greep te blijven van Carapaz, Landa en López, maar dit drietal wist toch weer aan te sluiten.

Carapaz en Landa keren terug 
In alle hectiek zouden we bijna vergeten dat er nog drie renners voorop reden. Ciccone en Hirt deden niet voor elkaar onder, waardoor ze gezamenlijk de top bereikten van de Mortirolo. Caruso volgde op korte afstand, maar leek te moeten wachten op zijn kopman Nibali. Die laatste kreeg Carapaz, Landa, López en Carthy niet uit het wiel. Maar het gevaar voor Movistar was nog niet geweken, met de zeer technische en nu ook kletsnatte afdaling van de Mortirolo nog voor de boeg.

Mikel Landa speelde een cruciale rol op de Mortirolo – foto: Cor Vos

Een demarrerende López rondde als eerste favoriet de top, een vijftiental seconden voor de teruggevallen Amador, Landa, Carapaz, Nibali en Carthy. Bijna twee minuten later kwamen Roglic, Mollema en Yates boven. De Sloveen leek vandaag de Giro te verliezen. Hij moest risico’s nemen in de spekgladde afdaling, maar wie risico’s neemt… Gelukkig ging er niemand tegen de vlakte.

Roglic probeert de meubelen te redden 
Het was wachten op een aanval van Nibali, maar de Italiaan besloot de gevaren niet op te zoeken. De renner van Bahrain Merida volgde in de afdaling slechts de mannen van Movistar. Voor spektakel was het wachten op de laatste oplopende kilometers naar Ponte Di Legno. Ciccone en Hirt leken het vooraan te gaan uitmaken voor de ritzege, maar de Tsjech weigerde nog mee te rijden met de Italiaan.

Dit tot ongenoegen van Ciccone, die duidelijk liet blijken niet zo blij te zijn met zijn medevluchter. De Italiaan had echter geluk dat het tempo in de groep Nibali-Carapaz ook wat stokte, waardoor Roglic plots weer hoop kreeg. De renner van Jumbo-Visma wist – samen met Yates en Mollema – het verschil te verkleinen tot slechts 45 seconden. Maar net op dat moment kreeg Nibali het gezelschap van de afzakkende Caruso.

Ciccone krijgt loon naar werken, Roglic grote verliezer 
Het bleek cruciaal voor de achtervolgende groep, waar het tempo werd verhoogd. Plots begonnen ook de mannen van Movistar vol mee te rijden, in de wetenschap dat zij Roglic definitief konden uitschakelen. Hierdoor verloor de Sloveen weer terrein. In de slotkilometers bleven Ciccone en Hirt bij elkaar, waardoor we een sprint-à-deux kregen om de overwinning. Ciccone had onderweg het meeste werk gedaan, maar de Italiaan bleek over wonderbenen te beschikken.

Yates, Mollema en Roglic in de achtervolging – foto: Cor Vos

Ciccone klopte zijn vluchtmakker dan ook met sprekend gemak. Nibali, Carapaz en Landa kwamen binnen op 1:41 van de ritwinnaar, waarna het wachten was op Roglic. Die laatste finishte samen met Yates en Mollema, maar wel op 1:23 van de rozetruidrager. De kopman van Jumbo-Visma was dan ook de grote verliezer aan de streep. Al kreeg ook Majka – de nummer vier in de stand – een draai om zijn oren van meerdere minuten.

Carapaz doet uitstekende zaken
Dit betekent dat Carapaz uitstekende zaken doet in het klassement. Zijn naaste belager heet nu Nibali, maar de Italiaan volgt op bijna twee minuten. Roglic kijkt nu tegen een achterstand aan van meer dan twee minuten. Mollema deed ook goede zaken: de Nederlander stijgt naar plaats vijf.

foto: Cor Vos