Giacomo Nizzolo wint EK Plouay, Mathieu van der Poel vierde
Giacomo Nizzolo is de nieuwe Europese kampioen wielrennen. In de eindspurt in Plouay drukte de Italiaan net iets eerder zijn wiel over de streep dan Arnaud Démare en Pascal Ackermann. Mathieu van der Poel werd vierde. Op de erelijst volgt Nizzolo zijn landgenoot Elia Viviani op, die vorig jaar beslag legde op de Europese titel.
Rond het middaguur begon het peloton met elite-mannen aan de Europese wegwedstrijd over 177,4 kilometer (13x 13,65 km), waarin het golvende parcours voor meer dan 2.500 hoogtemeters zorgde. Enkele renners die wèl op de deelnemerslijst stonden, moesten de titelstrijd links laten liggen. Zo bleef de Roemeen Eduard Grosu noodgedwongen aan de kant door een positieve Covid-19-test in zijn ploeg. Ook Patrick Gamper en Jean-Pierre Drucker startten niet.

foto: Cor Vos
In de eerste ronde reden vier renners weg. De Serviër Dusan Rajovic, die normaal uitkomt voor Nippo Delko One Provence, sloeg de handen ineen met de Pool Paweł Bernas (vorig jaar nog actief in de WorldTour met CCC), de Cyprioot Andreas Miltiadis en de Roemeen Emil Dima, die allen bij continentale teams onder het contract staan. De vluchters kregen maximaal tweeënhalf minuut van het peloton, waar de Duitsers, Italianen, Noren en Zwitsers controleerden.
Nederland maakt de koers hard
Maar nog voor halfkoers begon de voorsprong van de kopgroep terug te lopen. In de zevende ronde, toen de marge was teruggebracht tot ongeveer een minuut, testten eerst Koen de Kort en even later Oscar Riesebeek eens het peloton. Nederland probeerde zo de koers hard te maken. Het zorgde er mede voor dat het verschil met de vroege vlucht, waarin Rajovic een ronde later als eerste afhaakte, verder werd verkleind naar een halve minuut.
Vlak voor het ingaan van de negende ronde werd de koers opgeschrikt door een omvangrijke valpartij midden in het peloton. In de afdaling naar de finish maakte het pak een golfbeweging naar de linkerkant van de weg, waardoor zeker vijftien renners tegen de grond gingen. Onder anderen de Belgen Jasper Philipsen en Xandro Meurisse waren bij de val betrokken en moesten de strijd staken.

foto: Cor Vos
Het zorgde ervoor dat de kopgroep, waaruit Miltiadis volgende man was die moest lossen, even weer kon uitlopen. Maar toen Frankrijk en Italië de achtervolging weer hervatten, verdween hun voorsprong als sneeuw voor de zon. Nadat Bernas eerst al Rajovic en Miltiadis zag afhaken, reed hij in de klim van de Côte du Pont-Neuf, de laatste klim op de omloop rond Plouay, weg bij zijn enig overgebleven medevluchter Dima en probeerde het nog even alleen.
Mathieu van der Poel schudt aan de boom
In de tiende ronde zag Bernas het heilloze van zijn onderneming in en liet zich als laatste vluchter inlopen. Dan trok Sep Vanmarcke in de klim van de Côte du Lézot het peloton op een lint. Nadat eerder al de Nederlanders de koers hardmaakten, waren het nu de Belgen. Het zorgde ervoor dat het peloton in brokken uiteenscheurde. En op 51 kilometer van de streep deelde Mathieu van der Poel een eerste speldenprik uit, maar de rest zat op het wiel.
Het spektakel in de tiende ronde was daarmee nog niet voorbij, want toen de ene Van der Poel was bijgehaald sprong de andere, David, juist mee in een nieuwe ontsnappingspoging met Diego Rubio, vroege vluchter Bernas en Rúben Guerreiro. Daarachter bleven de Fransen en Italianen het tempo bepalen. Met 21 seconden voorsprong sneden de aanvallers de laatste drie ronden van dit Europees kampioenschap aan.

foto: Cor Vos
Net als in de tiende ronde trok Vanmarcke stevig door op de Côte du Lézot, waarna landgenoot Greg Van Avermaet er een lap bovenop gaf. Maar alles bleef samen. Ook Jasper Stuyven zat niet stil en de snelle Belg sprong in één ruk naar de vier koplopers toe. En enkele kilometers later gaat de winnaar van Omloop Het Nieuwsblad solo verder. Van achteruit steekt Guerreiro over, maar lang blijft het duo niet vooruit.
Van der Poel rijdt nog eens hard door
Want op 29 kilometer van de streep fietste Mathieu van der Poel er voor de tweede keer stevig op los. Het zorgde ervoor dat een klein groepje zich afscheidde van het pak en met wat voorsprong begonnen de aanvallers aan de voorlaatste rondgang. In aanloop naar de Côte du Lézot viel het vooraan stil, dus kon het peloton weer aansluiten. Maar even later werkte Van der Poel zich wéér naar voren. Hij raakte evenwel opnieuw niet weg.
Toen de Fransen de controle in het peloton enigszins kwijt leken, namen de Europese kampioen van Glasgow (2018) Matteo Trentin en Sven Erik Bystrøm wat voorsprong. Maar ook daarop werd weer gereageerd, wederom door Mathieu van der Poel. Johan Jacobs was de volgende die solo tevergeefs een poging waagde. Gegroepeerd werd echter aan de laatste ronde begonnen. Nog 13,65 kilometer restte tot de beslissing in dit Europees kampioenschap.

foto: Cor Vos
Vanmarcke deelde voor de derde ronde op rij een prik uit op de Côte du Lézot, maar de winnaar van de Bretagne Classic in 2019 kwam weer niet weg. Even werd naar elkaar gekeken, waarna Markus Hoelgaard wat voorsprong pakte. Daarachter was sprake van een gewapende vrede met nog de laatste klim van de Côte du Pont-Neuf voor de boeg. Nick van der Lijke en Pieter Weening leidden het peloton naar de slotkilometers.
Eindsprint moet de beslissing brengen
Daarna namen de Italianen het over van de mannen in het oranje. Het was Sebastian Schönberger die met een sprong het laatste gaatje naar Hoelgaard dichtreed. Van achteruit ging Tom Pidcock net voor de top van de Côte du Pont-Neuf erop en erover, maar de Brit kreeg geen steun. Daarom moest een eindsprint de beslissing brengen. Giacomo Nizzolo werd perfect afgezet door Davide Ballerini en rondde de lead-out foutloos af.
Heb jij RIDE Magazine al besteld?

Ik snap dat we veel liever een andere winnaar gezien zouden hebben, maar uiteindelijk is dit gewoon een normale sprint. En VDP zat gewoon niet goed genoeg geplaatst om een kans te maken.
Wat mij betreft gewoon een mooie winnaar, en eigenlijk ook gewoon een mooi podium. En een prachtig volkslied!
Gaat mij vooral om het principe, en ik hoop dat de advocaat van Dylan dit ook goed bekijkt, want dan hebben zij goede case in Polen.
edit: omdat ik zeg dat de Belgen het compleet verpesten door met de verkeerde man (Stuyven) aan te vallen, en GVA, Naesen en Vanmarcke niet/amper te gebruiken, ben ik een antisupporter? Ok.
Wat de winnaar betreft, schoolvoorbeeld van passie en volharding. Die wordt met de jaren, beter, completer, ambitieuzer en handiger. Ik schrijf hem op voor een tourrit, niet eens per se in een massaspurt.
en in de sprint op 2/3 momenten een keuze moeten maken en echt elke keer de verkeerde optie gekozen
Verrassend dat Ackermann er nog bij zat hier. Toch voor mij.
Belgen weer dramatisch slecht. Ze hadden gewoon veel meer moeten aanvallen (als ze de benen hadden).
Ze verloren hun sprinter, kunnen hoogstens reageren op de klimmetjes; dan vind ik het sneu dat je op de minder geijkte momenten niet op de verrassing speelt. Met deze kern moest dat toch kunnen.
Toch een mooie koers gezien, Van der Poel, Vanmarcke, Trentin, Jacobs, Bernas en Pidcock gaven een mooie wedstrijd.
niets verkeerds aan de gehele sprint
En uiteindelijk gewoon een heel mooi podium. De op papier snelste sprinters laten het ook gewoon zien op het asfalt.
En mooi succes voor NTT. Hebben ze net met spoed een tricolore laten maken voor Nizzolo, kunnen ze weer naar de kleermaker. Hoewel ik de tricolore mooier vind dan de spuuglelijke trui voor de Europees kampioen (maar dat komt misschien omdat ik niks met het fenomeen EU heb...)
In een reguliere sprint denk ik dat hij tekort komt tegen Bennett of Ewan.
Hoe triestig was het trouwens dat Costa weer eens niet overnam om dan op het einde nog te demarreren? Hij heeft niet voor niets weinig tot geen vrienden in het peloton...
Complimenten overigens aan MVDP die het 3 of 4 keer probeert, maar telkens werd gecounterd door Trentin.
De eerste keer was het Ballerini. Die leek zelfs niet te ademen.
Je hebt gelijk, het bewijst eens te meer dat hun strategie perfect was. Italianen zijn gewoon geniale kampioenschapsrijders en Cassani is ook iemand met een uitstekend tactisch inzicht.
O ja, toch wel één: er had op zijn minst in de ploegbespreking één landgenoot aangewezen moeten worden om tot het laatst bij Van der Poel te blijven. Hoe dat werkt in een ploeg bewezen de Italianen nog maar eens ! Veneberg, was die tactiek uit jouw brein afkomstig ? Op kop sleuren om iemand terug te helen, hoorde jij ook de Italianen, Fransen en Spanjaarden lachen ?
Als hij gewoon Ackermann blijft volgen, heeft hij niet alleen meer ruimte maar had hij daar ook nog langer in de slipstream kunnen blijven hangen in plaats van te beginnen zigzaggen door het midden.
Ik had liever wat meer actie gezien zoals de Belgen en de Nederlanders deden en dan wat andere mannen mee en niet continu de controle van de Fransen en Italianen. Kudo's ook voor Sep! vdP was favoriet en hij heeft het mooi laten zien en proberen het spannend te maken en hij had een beste sprint. Oke, geen winst, maar op z'n minst hebben we dankzij hem toch nog iets van een interessante koers gezien dan een standaard sprint etappe in de tdf.
Stuyven gemist?
Zo, nounou, poepoe.
Kom op zeg, deden de Belgen serieus mee?
Nee en beweer ik ook niet.
Ik geeft gewoon feitelijk weer dat ook Stuyven even het initiatief nam.
Deze koers maar weer snel vergeten en blij zijn dat hij in het rood wit blauw koerst ipv dat gekke truitje.
Ik denk dat je nu zag dat enkele ploegen aanstuurden op een sprint. En dat betekent dat ze op het wiel springen en niet verder. Compleet begrijpelijk.