Gemiste kans Jumbo-Visma
Opinie Wielrennen is een zodanige blessuregevoelige en gevaarlijke sport dat het gedroomde affiche vaak allang in de prullenbak kan voordat het startschot heeft geklonken. De Tour de France van 2020 zou de tweestrijd worden tussen de drie kopmannen van Team Ineos versus de drie leiders van Jumbo-Visma. Het gevecht van Egan Bernal, Geraint Thomas en Chris Froome contra Primoz Roglic, Tom Dumoulin en Steven Kruijswijk.
Zaterdag bij Le Grand Départ in Nice zijn liefst drie van deze zes wereldtoppers niet aanwezig. De voormalig Tour-winnaars Froome en Thomas wisten niet het gewenste niveau te halen. De nummer drie van vorig jaar Steven Kruijswijk liep een scheurtje in zijn schouderblad op in de gevaarlijke afdaling van de Col de Plan Bois in de voorlaatste rit van de Dauphiné.Tot mijn grote verbazing las ik in diverse commentaren dat Kruijswijk nauwelijks gemist zou worden in de Tour-ploeg van Jumbo-Visma. Het zou meer duidelijkheid geven omtrent het kopmanschap en verder zou er een betere balans tussen klimmers en helpers in het team komen.
Aderlating
Flauwekul! De afwezigheid van Kruijswijk is een grote aderlating voor geel-zwart. De geboren Brabander was in topvorm. Behoort bergop tot de allerbesten. Heeft altijd extra reserves in de beslissende derde week van een grote ronde. En heeft ook de persoonlijkheid om zich in dienst te stellen van een ploegmaat wanneer die beter is.
Het bericht dat Kruijswijk noodgedwongen de Tour moet missen, bood Jumbo-Visma een uitgelezen kans om de favorietenrol weer naar Team Ineos te schuiven. Ik vind het een gemiste kans dat dit niet direct gecommuniceerd is. Ga er maar vanuit dat het voormalige Team Sky zaterdag vanaf de start op het Place Masséna in Nice een koude oorlog start. Wie moet de verantwoordelijkheid nemen? Wie kijkt naar wie? En wie moet in de Tourhelft het meeste vuile werk opknappen?
Killerwespen
De Britten zijn geschrokken van de sterke optredens van de Nederlandse formatie in de Tour de l’Ain en de Dauphiné. Geen ploeg kwam zo sterk uit de Corona-break als de ‘killerwespen’, zoals Richie Porte Jumbo-Visma onlangs noemde. Dit zal voor Team Ineos de belangrijkste reden zijn geweest om met name Welshman Thomas thuis te laten en de in betere vorm verkerende Richard Carapaz voor de Tour te selecteren. Het Britse keurkorps beseft dat ze de trukendoos moeten openen om de nieuwe opponent de baas te blijven.
In mijn ogen heeft Jumbo-Visma momenteel inderdaad de beste renner (Primoz Roglic) en de beste ploeg. Op papier net ietwat sterker dan Team Ineos. Alleen gaat het er in de Tour de France niet alleen om wie het beste op de fiets is. Er komt een veel groter spel bij kijken. Het wordt zowel een fysieke als een mentale strijd. Hoe zorg je dat je opponent in de eerste extreem verraderlijke Tour-helft met gevaarlijke ritten in Nice, Sisteron, Orcières-Merlette, Mont Aigoual en Lavaur al het spreekwoordelijke jasje moet uitdoen? En hoe bespaar je zoveel mogelijk energie voor de uiteindelijk beslissende ritten in de slotdagen in de Alpen?
Dit is een bijltje waar teammanager Sir Dave Brailsford al jaren mee hakt. In de afgelopen acht jaar wist hij liefst zevenmaal de Tour te winnen en dat met maar liefst vier verschillende renners (Wiggins, Froome, Thomas en Bernal). Natuurlijk hebben de vele miljoenen aan Britse ponden een groot aandeel in dit succes. Anderzijds hebben zij ook jaar na jaar de concurrentie murw geslagen en steevast het geloof om de Britse te trein te verslaan geminimaliseerd.
Historische verantwoordelijkheid
Het is nu aan Jumbo-Visma om duidelijk te maken dat Team Ineos in deze Tour dé te kloppen ploeg is. Dat zij op basis van hun huidige Tour-ploeg met de twee winnaars van grote rondes van vorig jaar (Bernal Tour de France en Carapaz de Giro d’Italia) de sterkste en meest ervaren formatie hebben. Dat de Britten gezien hun zeven Tour-zeges vanaf 2012 nu ook een historische verantwoordelijkheid hebben.
Denk maar dat er een aantal concurrenten van start gaat met het idee dat ze kunnen profiteren van de mogelijk onderlinge rivaliteit tussen Team Ineos en Jumbo-Visma. Mannen als Julian Alaphilippe, Thibaut Pinot, Nairo Quintana, Mikel Landa, Tadej Pogacar, Miguel-Angel Lopez en Enric Mas kennen allemaal het spreekwoord waar twee honden vechten om een been en een derde loopt er ras mee heen…
Ik geloof dat Jumbo-Visma de komende weken echt de unieke kans heeft om de Tour te winnen. Natuurlijk is het een mooi compliment en streelt het imago’s om als dé te kloppen ploeg in de 107e editie van de Ronde van Frankrijk van start te gaan. Deze rol moeten de mannen van Merijn Zeeman nu echter niet willen. Zij zijn de uitdagers, niet de favorieten. Iedere meter die je in de eerste Tourhelft niet op kop hoeft te rijden is winst. Als ‘gentlemen’ moeten ze de hoge hoed afnemen en beleefd tegen de soldaten van Team Ineos zeggen: ‘After you’. Willen winnen betekent soms ook durven te verliezen.
Ik ben vaak wel fan geweest van de stukken van Kerckhofs. Een sympathiek mens bovenal en een man die zijn jongensdroom heeft waargemaakt. Een groot wielerliefhebber. Ontzettend knap dat je als liefhebber toch kritisch kunt zijn en dat ook op een goed onderbouwde manier kunt vertellen. Dan ben je een vakman. Dat je het niet met de opinie eens bent prima. Maar dat ben ik ook niet altijd. Toch de schrijfstijl en onderbouwing zijn wel in orde.
Ik lees op het moment trouwens liever de Telegraaf dan de narcistische stukken van Zonneveld.
Wie heeft er nu een knecht als Wout .
Als hij beweert dat de eerste tourweek gaat draaien om de vraag: wie neemt verantwoordelijkheid TJV of Ineos, dan zou ik geïnteresseerd zijn in vervolgvragen als: in welke etappes of in welke koers situatie zou deze vraag cruciaal kunnen zijn? Wanneer exact moet TJV gespitst zijn op die derde hond?
Nu zijn het een reeks van open deuren met de aanmatigende kop dat TJV het nu al aan het verprutsen is.
Ik denk echt dat Kerckhoffs de lat hoger moet leggen.
Zijn 'de Britten' geschrokken? En was angst voor Jumbo-Visma de reden om Thomas thuis te laten? Want als ze niet zo geschrokken waren, was Thomas gewoon geselecteerd?
Jasjes uitdoen in verraderlijke ritten en energie sparen voor de Alpen - dat gaat gewoon om fysieke strijd. Dus waarom wordt het ook een mentale strijd?
Had een geminimaliseerde geloof in het verslaan van Sky/INEOS een aandeel in het succes van die ploeg? Want jij vond Pinot er vorig jaar bij fietsen alsof hij er niet zo in geloofde? Of Dumoulin in 2018?
Wie presenteert Jumbo-Visma als 'de' te kloppen ploeg? Waarom 'moet' de ploeg liever een underdogpositie kiezen? Wat levert dat nu precies op? Ik ben het niet met je eens. Jumbo-Visma moet helemaal niks, boekte de afgelopen tijd indrukwekkende resultaten en doet voor zover we nu kunnen zeggen dus duidelijk iets goed. Volgens jou zit er een risico in het niet actief afschuiven van een veronderstelde favorietenrol? Maar om te willen winnen, moet je soms durven te verliezen toch?
Zal Dumoulin in de befaamde derde week opgezadeld worden met kopwerk, waardoor zijn eigen kansen in rook opgaan?
We kennen allemaal het gezegde over geen twee kapiteins op een schip. Is er nog hoop? Jawel, want Dumoulin is de puzzelaar naast een drieste hardfietser, en naast een te ambitieuze leiding, die toch echt iets beter naar de vrouw van Roglic had mogen luisteren!