Flandrien 2019: Wout van Aert klopt Remco Evenepoel na fotofinish
Wout van Aert is door zijn collega-renners verkozen tot Flandrien 2019. Kleiner kon het verschil met de nummer twee niet. Van Aert haalde het met één punt voorsprong op Remco Evenepoel. Philippe Gilbert finishte als derde. Sofie De Vuyst volgt Sanne Cant op als Flandrienne.
Met vijf waren ze genomineerd: Philippe Gilbert, Wout van Aert, Remco Evenepoel, Thomas De Gendt en Victor Campenaerts. Stuk voor stuk met mooie adelbrieven. Uiteindelijk werd het dus een nek-aan-nekrace tussen de twee youngsters. Van Aert trok het laken naar zich toe met een voorsprong van slechts één schamel punt op de vice-wereldkampioen tijdrijden.
De Flandrien is een organisatie van Het Nieuwsblad. Een panel van managers en ploegleiders nomineerde in eerste instantie vijf kandidaten. Daarna was het aan de renners om hun voorkeur uit te spreken. 80 procent van het Belgische profpeloton heeft zijn stem uitgebracht.
Voor Van Aert, die de trofee uit handen kreeg van wielerlegende Francesco Moser was het niet zijn eerste bekroning op het Gala van de Flandrien. In 2016 won hij al de Flandrien van het Veld, een categorie die dit jaar werd afgevoerd. Op de erelijst volgt hij Yves Lampaert op. Recordhouder is Greg Van Avermaet, die de bekroning maar liefst zes keer in de wacht sleepte
Sofie De Vuyst haalt het van Sanne Cant
Bij de dames was het resultaat echt verrassend te noemen. Niet topfavoriete Sanne Cant, voor de derde keer op rij wereldkampioene in het veld, maar de 29-jarige Sofie De Vuyst is door haar collega-rensters verkozen tot Flandrienne. De andere genomineerden waren Jolien D’Hoore, Lotte Kopecky en Julie Van De Velde.
Voor het eerst werd ook de Trofee Patrick Sercu uitgereikt. Die beloont de beste mannelijke renner in alle disciplines, behalve het wegrennen. Toon Aerts, Victor Campenaerts, Kenny De Ketele, Robbe Ghys en Jens Schuermans waren de genomineerden. Victor Campenaerts werd de eerste laureaat.
Julian Alaphilippe – niet aanwezig in het Oostendse Casino Kursaal – is verkozen tot Internationale Flandrien. Dries Devenyns is de ‘beste ploegmaat’ van 2019. Dries Verstappen, Julie De Wilde en Ilan Van Wilder wonnen respectievelijk de trofee van beste nieuweling, beste junior en beste belofte.

Alle winnaars verzameld – © Cor Vos
Ik snap niet echt waarom Wout Van Aert dit heeft gewonnen.
Twee zeges in de Dauphiné, BK tijdrijden en één Tour etappe is mooi, maar komt niet in de buurt van Remco & Gilbert.
En dan te denken dat Van Avermaet die trofee een aantal keer gewonnen heeft door enkel wat .HC & .1 koersjes te winnen.
Zal wel vriendjespolitiek zijn zeker. Ik kan mij niet anders inbeelden hoe Van Avermaet die trofee 6 keer kan winnen en Gilbert maar 3 keer.
Misschien op basis van uitslagen gaat de prijs eerder naar Gilbert of Evenepoel, maar ik vond Van Aert dit seizoen toch beter vanwege zijn grotere all round kwaliteiten
Van Aert stond er ook vanaf het begin van het jaar tot aan zijn blessure itt tot Evenepoel die een minder voorjaar reed en Gilbert die we alleen zagen in PR en de vuelta.
@HK
Als je alleen naar de overwinningen kijkt zitten de 3 erg dicht bij elkaar, maar als je naar het gehele plaatje kijkt hebben we Van Aert vaker aan het front gezien. Zeker Gilbert weet zich vaak erg goed maar beperkt zijn dagen wel tot wanneer hij echt kans maakt, wel weer winnaar van een monument en dat telt dubbel. Evenenpoel was vaak indrukwekkend maar de camera zocht hem ook wel vaak op.
Dat Van Aert De prijs kreeg komt wellicht ook door de blessure, op het hoogtepunt dramatisch uit koers is ook wel iets speciaals.
Als je kijkt:
Gilbert heeft
P-Roubaix (monument), 2 ritten vuelta en 1 rit in de provence (2.1)
2de in rit Dauphine en 3de in rit P-Nice
Gilbert wint voornamelijk zijn monument ( en zeer sterke vuelta, jammer van de pech in WK), maar heeft voor de rest een 'matige' voorjaar, met dank aan de sterkte van Wolfpack met Stybar en Jungels.
Evenepoel heeft:
San Sebastian, EK Tijdrijden, rit in Adriatico(2.1) en rit + AK belgium tour(2.HC)
2° WK tijdrijden.
Evenepoel heeft een zeer sterk najaar, met San Sebastian, EK TT en 2° WK TT. Maar heeft tot de belgium tour ( en Hammer ervoor) nog te weinig getoond (ervaring opdoen). Maar toch nog eens zeggen, 19jaar...
Van Aert heeft:
1 rit Tour, 2 ritten Dauphine en BK tijdrijden
2° in rit Tour, 2° in E3, 2° in rit Daupine (2°WK veldrijden)
3° in Strade Bianchi, 3° in rit dauphine, 3° in BK
6° in San Remo.
Van Aert wint minder maar is wel overal paraat (van de winter, voorjaar en tour) en in verschillende disciplines (TT, sprinten en klassiekers). Was ook overal aanwezig in de klassiekers ( en wat zonder pech in Roubaix).
Enkel het WK en misschien de Olympische Spelen kunnen hoger ingeschat worden qua eendagswedstrijden.
En de twee Vuelta etappes die Gilbert won, waren ook heel indrukwekkend. Hij heeft niet voor niets de Gele Wimpel.
Parijs-Roubaix de meest prestigieuze? Dat lijkt me nogal een subjectief oordeel. Daar over gesproken: PR wordt nogal overgewaardeerd. Het is een gelukskoers waar bijna alleen specialisten aan mee doen. Ik vind het dan ook een flutkoers.
Flutkoers? Dat kan je niet menen? Die hele verkiezing is subjectief. Dat er dan nog druk over geargumenteerd wordt is des te onzinniger.
En dan die vleeshaak in de Tour. Effe zien wat er nog van komt.
Zowel Gilbert, Evenepoel als van Aert hebben een prachtig seizoen gereden. Mij om het even.
Ik heb het uit nieuwsgierigheid zelf maar opgezocht en blijkbaar heeft hij "De Vonk van het Jaar" gewonnen (prijs voor het spectaculairste wielermoment van het afgelopen seizoen) voor zijn solo in de Ronde van Frankrijk.
Gilbert naast die fantastische Roubaix en een sterke Vuelta ook een pak minder gezien dan in bv. 2017.
Blijft inderdaad moeilijk. Internationaal gezien vind ik het lijstje van Bernal op papier gezien misschien wel het strafste, maar qua gevoel vind ik Alaphilippe dan weer de man van het seizoen. Terwijl Roglic op zijn beurt de meest regelmatige was.
Kiezen van "de Flandrien" is moeilijker dan een normale wedstrijd. Het is een "jury-ding", met daarbij enerzijds resultaten in verschillende wedstrijden, en anderzijds ook de persoonlijke waardering die je daaraan toe kent. En dan de gun-factor.
Voor mij is WvA een prima keuze. Al actief in het veld (met redelijke resultaten), daarna mooie ereplaatsen in de klassiekers, en vervolgens de echte stap gezet met enkele klinkende overwinningen.
Evenepoel mag van mij nog een jaartje in de wachtkamer. Ook hij heeft natuurlijk een schitterend seizoen gereden (net als Gilbert overigens). Zijn tijd gaat nog komen...
Vwb Alaphillipe: prima keuze. Maar er is een Nederbelg die minstens net zo goed heeft gereden, alleen heeft die zijn overwinningen in 3 disciplines behaald. Weet niet hoe dit wordt bekeken in de beoordeling voor internationale Flandrien (alleen op de weg, of ook in het veld en de MTB)