Materiaalzone 
Fietstoerisme 
Fenomenale Mathieu van der Poel krijgt Tadej Pogacar klein en soleert naar derde zege in Parijs-Roubaix
Mathieu van der Poel heeft voor het derde jaar op rij Parijs-Roubaix gewonnen. De Nederlander begon op 39 kilometer van de streep aan een solo, nadat zijn enige overgebleven concurrent Tadej Pogacar een bocht miste. Er ontspon zich een felle strijd, waarin Van der Poel zich de sterkste toonde. Mads Pedersen klopte Wout van Aert en Florian Vermeersch in de sprint voor plek drie.
De Hel van het Noorden bestond dit jaar uit dertig kasseistroken, eentje meer dan vorig jaar. In de 259 kilometer tussen startplaats Compiègne en de finish op de wielerbaan in Roubaix, kwamen de coureurs natuurlijk ook weer het Bos van Wallers, Mons-en-Pévèle en het Carrefour de l’Arbre tegen. Op deze en andere sectoren – die gedurende de wedstrijd steeds verder zouden opdrogen – werd een strijd verwacht tussen topfavorieten Mathieu van der Poel, Mads Pedersen, Wout van Aert en debutant Tadej Pogacar.
Twee Belgen in kopgroep van acht
Maar eerst was er de glooiende aanloopfase, gewoon over asfalt. Hier kwam na de nodige aanvalspogingen een kopgroep van acht tot stand. Daarbij onder meer Abram Stockman (Unibet Tietema Rockets) en Jasper De Buyst (Lotto). De twee Belgen waren op pad met Oier Lazkano (Red Bull-BORA-hansgrohe), Kim Heiduk (INEOS Grenadiers), Rory Townsend (Q36.5), Max Walker (EF Education-EasyPost), Jonas Rutsch (Intermarché-Wanty) en Markus Hoelgaard (Uno-X Mobility).
foto: Cor Vos
Hoewel Visma | Lease a Bike, UAE Emirates XRG, Alpecin-Deceuninck en Lidl-Trek het in het openingsuur allen probeerden, had geen van deze topploegen een mannetje mee. Aan hen dus de taak om te controleren. Aanvankelijk bepaalde het Alpecin-Deceuninck van Mathieu van der Poel én Jasper Philipsen het tempo; later verschenen ook de andere topploegen aan het front. Zodoende bedroeg de voorsprong van de koplopers nooit veel meer dan drie minuten.
Stuyven, Philipsen én Van Aert vallen
Richting de eerste kasseistrook, op 163 kilometer van de streep, nam de nervositeit in het peloton toe. Dat leidde tot meerdere valpartijen. Onder meer Per Strand Hagenes, Matej Mohoric én Wout van Aert gingen onderuit. Voor de kopman van Visma | Lease a Bike leek het een val zonder al te veel erg, want met de hulp van enkele ploeggenoten kon hij snel weer terugkeren. Maar hij zat voor de eerste strook nog wel ver van achteren. En net voor het opdraaien van Troisvilles à Inchy, waren er nieuwe valpartijen – met niet de minste renners.
Pogacar en Van der Poel kwamen het eerste deel van de koers ongeschonden door – foto: Cor Vos
Eerst lag Jasper Stuyven erbij, daarna schoof Jasper Philipsen onderuit. Beiden konden hun weg vervolgen, maar met name Stuyven volgde al gauw op grote achterstand. Ook Van Aert moest in de achtervolging, want door de valpartijen was het peloton in twee stukken gebroken. Maar gelukkig voor de Belg viel het weer stil na de strook. Dat kwam ook doordat INEOS Grenadiers – dat eerst nog doortrok – het tempo begon te drukken. Hun kopman Filippo Ganna was namelijk lekgereden.
Topfavorieten tonen zich vroeg
Van Aert sloot zo vlotjes weer aan, maar de groep met Ganna, Dylan van Baarle en later ook Stuyven en Philipsen had meer tijd nodig. In eerste instantie hielden Alpecin-Deceuninck en Lidl-Trek namelijk niet in op kop van het peloton. Pas later begonnen ze te temporiseren. Zo kwam er op 128 kilometer van het einde – kort na nog maar eens een grote valpartij, nu met Alexander Kristoff en Edward Theuns als voornaamste slachtoffers – dan toch een hergroepering.
Er volgde een wat ‘rustigere’ fase. De renners leken zich koest te houden tot het Bos van Wallers, maar de koers barstte al eerder los. Op Haveluy à Wallers, de strook voor ‘het Bos’,gaf Mads Pedersen plots gas. En wie nam daarna over? Tadej Pogacar! Nu de wereldkampioen zijn neus aan het venster stak, wilde Mathieu van der Poel niet achterblijven. De kopman van Alpecin-Deceuninck trok op zijn beurt door. Zodoende viel er rond plek twintig al een gaatje. Van Aert zat mee, net als onder meer Philipsen, Stefan Küng, Matthew Brennan en Florian Vermeersch.
Van Aert kraakt in Bos van Wallers
Ook Joshua Tarling was alert, maar voor INEOS Grenadiers miste Ganna. De Italiaan moest weer in de achtervolging. Net voor het Bos volgde de aansluiting, maar voorin het peloton roerden de overige favorieten zich op deze strook. Eerst nam Pogacar de kop, later stoof Van der Poel voorbij. Ook Pedersen was bij de pinken, maar Van Aert zakte er wat door en moest een gaatje laten. Hij zat aan het einde van de strook pas in het derde groepje. Zijn ploeggenoot Brennan zat bij het tweede trosje renners, achter onder meer Pedersen, Pogacar en Van der Poel.
Van der Poel reed als eerste het Bos uit – foto: Cor Vos
Die laatste kwam als eerste van de favorieten weer op het asfalt. Onder zijn aanvoering werden de laatste vroege vluchters tot de orde geroepen. De Nederlander viel daarna nog een keer aan, maar kwam niet weg. Wel bleef Van Aert op achterstand rijden. Op de strook na het Bos van Wallers leek hij samen met onder meer Küng weer de aansluiting te kunnen maken, maar hier versnelde Pedersen nog maar eens. En niet lang daarna kwam er een splijtende demarrage van Van der Poel.
Pogacar valt aan, Pedersen rijdt lek
Pogacar moest tot het gaatje gaan om terug te komen bij de Nederlander, maar hij wist de bres te dichten. Slechts enkele andere renners konden volgen. Dat waren Philipsen, Pedersen en de verrassende Stefan Bissegger. Op 85 kilometer van de streep hadden we zo een kopgroep van vijf met alle favorieten, behalve Van Aert. De kopman van Visma | Lease a Bike kon terugkeren bij Brennan en co, maar dit tweede groepje verloor snel terrein ten opzichte van de favorieten. Het was nu al duidelijk dat de vijf vooraan het gingen uitvechten.
Van Aert haakte al vroeg af – foto: Cor Vos
En ze wachten niet lang om elkaar te bekampen. Op de strook van Tilloy à Sars-et-Rosières, met nog meer dan zeventig kilometer te gaan, koos Pogacar de aanval. Pedersen ging Bissegger voorbij om naar de wereldkampioen toe te springen, maar reed juist op dat moment lek. Een flinke domper voor de Deen: hij had een nieuw wiel nodig en viel zo terug in de groep met Van Aert. Ondertussen wist Van der Poel als enige nog naar Pogacar te springen. De twee kwamen samen de strook af, waarna Van der Poel niet overnam. Hij had Philipsen immers nog achter zich.
Van drie naar twee koplopers
Omdat Van der Poel het vooraan stil liet vallen, kon Philipsen na de strook terugkeren. Zo hadden we een kopgroep van drie, met twee renners van Alpecin-Deceuninck. De groep met Pedersen en Van Aert volgde al op meer dan een minuut. Pedersen deed daarna nog meerdere pogingen om in zijn eentje over te steken, maar slaagde daar niet in. Wel dunde de achtervolgende groep uit tot zeven renners: Pedersen zelf, Van Aert, Brennan, Bissegger, Florian Vermeersch en vroege vluchters Rutsch en Hoelgaard.
De twee tenoren – foto: Cor Vos
Terug naar voren. Op Mons-en-Pévèle zette Pogacar zijn grijze metgezellen onder druk, maar Van der Poel vond het duidelijk nog niet hard genoeg gaan. Hij nam over en duwde het gaspedaal flink in. Daarmee bracht hij echter niet Pogacar, maar zijn ploeggenoot Philipsen in de problemen. Pogacar zag dit gebeuren, pakte weer de kop en draaide Philipsen de nek om. Pogi en MVDP kwamen samen de strook af, waarna Van der Poel aanvankelijk niet overnam. Maar na een paar minuten in het wiel pakte hij toch de kop. De driestrijd was een duel geworden.
Man-tegen-mangevecht
Pogacar wilde van de rappere Van der Poel af en versnelde op de strook van Pont-Thibault à Ennevelin, op 39 kilometer van de streep. Hij ging daarbij zó hard, dat hij een bocht naar rechts miste. De wereldkampioen reed bijna het publiek in, viel in de berm en moest zijn ketting opnieuw op de fiets leggen. Ondertussen was Van der Poel, die de bocht net wat scherper had genomen, wel overeind gebleven. Hij ‘kreeg’ twintig seconden en begon aan een solo.
Pogacar na zijn val – foto: Cor Vos
Het duel was daarmee nog lang niet voorbij. Pogacar gaf zich niet gewonnen en kwam zelfs weer wat dichter. Op een gegeven moment was het verschil nog slechts veertien seconden, maar daarna begon Van der Poel weer verder uit te lopen. Ondertussen was er overigens wel een vervelend moment geweest voor de Nederlander: op 33 kilometer van de streep gooide een toeschouwer vanuit het publiek een bidon in zijn gezicht. MVDP liet zich echter niet kisten en bleef stevig doorjassen.
Het verschil was al een halve minuut, toen Pogacar op 21 kilometer van de streep van fiets moest wisselen. Zo groeide het verschil naar driekwart minuut. Maar Van der Poel had geen tegenslag van de wereldkampioen nodig om zijn voorsprong te vergroten, want hij liep daarna op eigen kracht uit tot boven de minuut. Op het Carrefour de l’Arbre kreeg ook hij echter te maken met pech. De kopman van Alpecin-Deceuninck moest na een lekke band eveneens van fiets wisselen. Dat was echter snel gepiept, waarna hij zijn weg met nog altijd een grote voorsprong kon vervolgen.
Derde zege Van der Poel
Het verschil bleef nadien stabiel en liep later zelfs weer wat op. Van der Poel kwam zo met meer dan een minuut voorsprong aan bij het velodroom, waar hij zijn zege uitgebreid kon vieren. Het was zijn derde opeenvolgende overwinning in de Hel. Pogacar had het moeilijk in de laatste kilometers, maar hield wel stand tegenover de achtervolgers. Zo werd hij tweede bij zijn debuut.
Achter de twee tenoren, zagen we nog een felle strijd tussen Van Aert, Pedersen en Florian Vermeersch. Laatstgenoemde gaf er op het Carrefour de l’Arbre een klap op, waardoor Van Aert een gaatje moest laten. De renner van Visma | Lease a Bik kon met hulp van Pedersen toch weer terugkeren. De drie bleven daarna bij elkaar tot in de buitenwijken van Roubaix. Daar probeerde Van Aert het op een licht hellende strook, maar Pedersen reageerde alert en Vermeersch kon ook terugkeren. Het zou sprinten worden op de wielerbaan.
Pedersen begon die sprint op kop en gaf die positie niet meer uit handen. Hij mocht met Van der Poel en Pogacar het podium op. De vierde plaats was voor Van Aert, terwijl Vermeersch als vijfde eindigde.
EENDAG 
In de RIDE Magazine Zomergids 2025 (€12,50) lees je een uitgebreid interview met wereldkampioen Tadej Pogačar. De Sloveen kwam spontaan naar de Alpecin Barbershop voor een knipbeurt en dat draaide uit op een interessant interview. Pogačar praat over het pakken van KOM's en het nastreven van nieuwe doelen. Bestel jouw exemplaar van het zomernummer 2025 van RIDE Magazine hier!!
En toch knap van pogi had ik niet verwacht. Wva werd flink gehyped afgelopen week maar na een uur wist je al wel hoelaat het was.
Maar waarom altijd die vergelijking? Er is ook wel een reden dat Wout doe stap niet heeft kunnen maken. Sterker nog. Ik denk dat Wout gewoon achteruit is gegaan door alles wat hij is tegen gekomen. Want als we toch 2 jaar geleden naar de Tour kijken en wat hij daar laat zien is toch alleen voor grootheden weggelegd. Maar op elk vlak lijkt Wout nu minder dan dat hij ooit geweest is. In de sprint, bergop , maar gewoon de hele moter lijkt wat moeizamer te lopen. En dat is gewoon zonde. Want een 3 strijd was natuurlijk nog mooier geweest! En in zijn beste dagen zat dat er echt wel in hoor!
Echt fenomenaal van MVDP. Maar Pogacar.... wat een beest is die man! Die kan en wil ook echt alles, misschien heb ik daar nog wel meer van genoten dan van MVDP. Dit soort kampioenen heeft de sport nodig.
Dat zijn in principe de momenten dat Van Aert met zijn bandensysteem het meest kwetsbaar is. Het kost namelijk enige tijd én watts om ze op te pompen. Dus vlak na elke strook rijdt Van Aert tijdelijk op zachtere banden dan Van der Poel. En toeval of niet: dan slaat hij steeds toe. Benieuwd of dat een doelbewuste strategie was.
Pogacar wel echt heel goed, die komt nog weleens winnen.
Pogacar gaat dit jaar dus podium rijden in alle monumenten, absoluut fenomeen
En die drinkbusgooier ....moeten ze bij elke koers zich laten aanmelden op het politiebureel om een ganse dag alternatieve werken uit te voeren of in de politiecel te verblijven gedurende de ganse wedstrijden !!
visma zwaar door de mand mislukt voorjaar , en van aert met deze aanpak heeft niet gewerkt . Vindt het een sympathieke renner ik gun hem ook 1x de rvv of pr alleen liefst in een ander teneu dan visma
De lekke band van Pedersen en de valpartij van Pogacar zorgen er wel voor dat de schifting niet puur op vlak van fysiek gemaakt maar dat is Roubaix zeker?
Pogacar zullen we nog terugzien.
Mvdp fenomeen. Die enorme versnellingen op en na het bos van wallers… daar kan je alleen respect voor hebben!