Fabio Jakobsen wordt vandaag uit kunstmatige coma gehaald
Fabio Jakobsen staat vandaag opnieuw een belangrijke dag te wachten. De artsen gaan hem begin van de middag proberen hem uit zijn kunstmatige coma te halen.
De eerste etappe van de Ronde van Polen eindigde woensdag in een groot drama. Door een ongeoorloofde actie van Dylan Groenewegen belandde Jakobsen in de dranghekken. De renner van Deceuninck-Quick-Step werd met ernstig letsel aan het gezicht afgevoerd naar het ziekenhuis, waar hij sindsdien in een kunstmatige coma werd gehouden.
Aanvankelijk was het de bedoeling om de 23-jarige renner gisteren al uit zijn kunstmatige coma te halen, maar werd besloten om het een dag te vertragen. “We willen niks overhaasten. We doen vermoedelijk vrijdagochtend een nieuwe poging.”
“Er werd geen hersenschade vastgesteld en zijn ruggengraat is intact, maar het is niet duidelijk hoezeer het zenuwstelsel in zijn aangezicht werd beschadigd”, laat de behandelend arts Pawel Gruenpeter weten.
De eerste prioriteit van teammanager Patrick Lefevere is dat Jakobsen blijft leven. “Prioriteit nummer twee is het herstellen van zijn aangezicht. Gelukkig zijn er geen vitale organen geraakt, maar alle beenderen in zijn gezicht zijn gebroken en hij is al zijn tanden kwijt. Het is echt heel erg. Misschien is het nog een geluk dat de artsen in de regio waar het gebeurde ervaring hebben met zware ongevallen.”
De teammanager regelde gisteren een privévlucht van Rotterdam naar Polen voor de ouders en vriendin van de onfortuinlijke sprinter. Ook heeft de ploeg een psycholoog meegestuurd om de renners en omkadering bij te staan in deze moeilijke tijd.
Iemand met verstand van zaken die iets kan zeggen over de mogelijk blijvende schade aan het aangezicht bij dit soort medische diagnoses? Wat zijn de grootste risico's?
Laten we los van dat alles hopen dat er aan het eind van de dag weer een volgend lichtpuntje is bijgekomen.
Helaas zelf al 2x van heel dichtbij meegemaakt dat er iemand gereanimeerd moest worden, vervolgens in kunstmatige coma gebracht werd voor sneller herstel. En dat er door de doktoren vertelden dat we ons weinig zorgen hoefde te maken, want er was geen hersenschade of dergelijke opgetreden. We hadden "geluk gehad". Om bij uit coma te halen erachter te komen dat de gemeten hersenactiviteit een continue epileptische aanval te zijn. Hoe dit kon gebeuren/verkeerd werd geïnterpreteerd werd ons keurig uitgelegd. Alleen is het voor mij te lastig omdat precies na te vertellen zonder het fout uit te leggen.
Dit resulteerde dus tot 2x in het eruit trekken van de stekker, ondanks de "hoopvolle" eerste berichten.
Nu ik dus de doktoren gisteren en vandaag hetzelfde hoor zeggen over fabio, moet ik hier steeds aan denken. En hoop voor zijn familie en vrienden dat het in zijn geval wel goed komt.
Laten we reeel zijn: als hij niet tussen Groenewegen en het hek had gezeten, was hij niet gevallen. Maar uiteindelijk zat hij daar wel.
Om het voor mezelf te vertalen: ik sta op een kruispunt en ik heb groen (dus het recht om door te rijden). Maar ik zie ook een vrachtwagen aan komen met een snelheid waarbij ik me afvraag of hij wel gaat stoppen. Wat doe je? Reken je erop dat de vrachtwagen stopt? Neem je het risico om door te rijden? Welke afwegingen maak je in die split-second?
Uiteindelijk had ook Jakobsen zo'n split-second decision. Je ziet dat hij heel even stopt met trappen, om uiteindelijk de keuze te maken om toch in het gat te duiken. Terwijl hij remmen op zijn fiets heeft. Waarom?
Een reflex? En is dat dat eenzelfde reflex als een sprinter die iemand voelt komen en de deur dicht doet?
De drang om te winnen? Zoals de sprinters voor, naast en achter hem?
De druk van de ploeg? Die is voor bijna alle sprinters gelijk, toch?
De twijfel of je bij remmen en protesteren toch alsnog de winnaar bent, vanwege het eeuwig zwalkende jury-beleid? Want als je als eerste over de streep komt, weet je zeker dat je hebt gewonnen, en ben je niet afhankelijk van de willekeur.
Ik ben benieuwd hoe jullie hier tegenaan kijken. Enige die daar het antwoord (hopelijk) op kan geven is Jakobsen zelf. Ik hoop dan ook dat hij heel spoedig herstelt, hopelijk helemaal terug tot de mooie coureur die hij is.
En voordat je reageert, doe me een lol:
- denk even niet in landen of kleuren van het tenue, en laat even los of je iemand wel of niet mag.
- ik heb geen enkele twijfel over wie zich niet aan de regels heeft gehouden in de sprint. Die discussie wil ik niet over doen. Ik wil vooral weten hoe jullie aan kijken tegen de keuzes die Fabio al dan niet heeft gemaakt in de sprint.
Tuurlijk duikt hij daar in. Links van hem is met 3 andere sprinters nog veel minder ruimte.
Ik weet niet of jij welleens in een sprint naar je shifter probeert te grijpen bij 80km, maar dat gaat bijna niet en zeker niet snel. Je benen stilhouden is de max dat je kan doen als je net aan je stuur aan het trekken bent.
Fabio rijdt eigenlijk gewoon een perfecte sprint. Lang heel geduldig zijn, om vervolgens in de laatste 100 meter met extreem veel meer power over zijn laatste concurrent heen te komen. Hij had iedereen hier waarschijnlijk op dikke fietslengtes gezet, juist doordat hij alles goed doet. Helaas doet zijn belangrijkste concurrent eigenlijk alles fout in deze sprint.
Twee jonge kerels die volledig zijn ingesteld op winnen en die nu kunnen/moeten leven met een 'keuze' die in een split-second wordt gemaakt.
De belangrijkste vraag is en blijft wat de wielersport hiervan gaat leren. En dan gaat het om alle betrokken: UCI, organisatoren, ploegen en renners.
Hij doet helemaal niets verkeerd en moet er toch ook niet vanuit gaan dat hij in het dranghekken gereden gaat te worden en al zeker niet dat die dingen los staan. Daarbij komt dan nog dat het zijn eerste koers in maanden was en hij kreeg direct de kans om te winnen tegen wie toch zowat beschouwd wordt als 's werelds snelste sprinter.
Eens! Wat mij betreft komt er zo snel mogelijk een plan op tafel hoe ze de sprints veiliger kunnen maken en dat is inderdaad de verantwoordelijkheid van de UCI, organisatoren, ploegen en renners. Mijn overtuiging is dat ze direct moeten kappen met aankomsten waar dit soort snelheden worden behaald maar er zijn vast nog veel meer dingen te bedenken. 100% veilig wordt deze sport nooit maar de risico's kunnen zeker vermeden worden.
Ik denk dat wij het volledig eens zijn: ook ik vind de vraag "wat leren we ervan" de belangrijkse, en vervolgens ook "wat gaan we eraan doen".
Maar om ervan te leren moeten we ook dingen begrijpen. Begrijpen wat een sprinter beweegt om de deur dicht te doen. Begrijpen wat een sprinter beweegt om in een gat te duiken. Begrijpen waarom ploegleiders accepteren dat hun medewerkers op zo'n aankomst gaan sprinten, ieder jaar opnieuw. Begrijpen waarom organisaties deze keuzes maken. Begrijpen waarom de UCI het allemaal goed lijkt te vinden. En begrijpen waarom het wielrennen staat waar het al jaren staat qua veiligheid.
En dat gaat verder dan "de wil om te winnen". Ook bij de 100 m sprint staan atleten aan de start die ten koste van alles willen winnen. Maar die steken geen arm uit om hun concurrent tegen te houden. En ze blijven netjes in hun lijn. Wat maakt dat dit in de ene sport wel gebeurt, en de andere niet. Spelregels? Handhaving? Voorzieningen? En wat kan de wielersport daarvan leren en gebruiken?
DAT zijn de relevante vragen. En niet of Groenewegen wel of niet de bak in zou moeten (wat volgens sommigen schijnbaar een doel op zich is...)
Verder hoop ik net als iedereen hier op het beste voor Fabio. Hopelijk zal hij hier uiteindelijk helemaal bovenop komen.
Ik ben niet perse een fan van Lefevre maar wat mij betreft is het by far de beste ploegmanager die voor zijn renners een omgeving creëert die zowel familiaal als prestatiegericht is.
Als hij er lichamelijk uitkomt op een oke manier is het de vraag wat het allemaal met hem geestelijk gaat doen, op de lange termijn. Zonder aangezicht, tanden, littekens... Man, man. Het is een godswonder als de rest van zijn leven niet verpest is. Fabio is zo’n lieve gast, verschrikkelijk. Sterkte familie.
Fabio heeft veel meer complicaties, en Stybar heeft nooit voor het leven hoeven vrezen, maar qua aangezicht is het een soortgelijk Situatie.
En daarom zijn ze Lefevre en zijn ploeg zo fel met aangiftes enzo.
Het is voor de betrokkenen een warme deken om door Lefevre zo close behandeld te worden.
Hopen dat er verder idd geen hersenschade wordt geconstateerd. Ik vind die Patje over het algemeen een idioot met boter op z’n hoofd, maar als je leest wat hij voor familie en de renners regelt moet je daar ook weer respect voor hebben. Misschien moet hij eens stoppen met Social Media?
Overigens na het zien van die toeschouwer-beelden van Fietsvriend hierboven hoop ik echt dat PatLef en DCQ ook de UCI/Ronde van Polen aan gaan klagen. Dat slechte hekwerk is helaas de grootste reden dat Fabio nu in een kunstmatige coma ligt.
Dat neemt niet weg dat ik achteraf gezien ook liever een ander soort boarding had willen zien.
Zou kunnen dat bij een steviger hekwerk Jakobsen er alleen was langs gegleden, maar geheel overtuigd ben ik niet. De krachten die bij de fiets loskomen zijn enorm bij die snelheid. Blijft gissen want een reconstructie zal ook lastig zijn, en elke valpartij is net weer anders, met andere parameters. Het ‘wat als’ zal wel onbeantwoord blijven, vrees ik.
Aldus de website van de Ronde van Polen.
Geweldig nieuws!!!