Remco Evenepoel kreeg deze week groen licht om weer buiten te trainen, nadat hij een terugslag had in zijn herstel na zijn zware val in de Ronde van Lombardije. In Sporza Thuismatch blikte de renner van Deceuninck-Quick-Step nog een keer terug op zijn ongeval en de gevolgen.

Zes maanden geleden kwam Evenepoel hard ten val in de Ronde van Lombardije. In de afdaling van de Sormano buitelde hij over de rand van een brug en daarbij liep hij een bekkenbreuk op. “Wat ik mezelf verwijt, is dat ik in die afdaling geen gat moest laten vallen. Ik zag op mijn computertje dat we bijna aan die brug kwamen en begon te remmen. Uit schrik van: dat is hier het gevaarlijkste punt van het parcours, ik zal geen risico nemen. Ik dacht als ze voor mij vallen, dan val ik ook. Dat is een fout geweest en dat heb ik ook besproken met de psycholoog. Dat heb ik geleerd: mijn probleem was dat ik geen vertrouwen had in de mannen voor mij.”

Naderhand was er veel te doen over beelden van kort na de val, waarop te zien is dat ploegleider Davide Bramati iets uit de achterzak van zijn renner haalde. “Elke renner weet dat er in de finale een bidon met suikers en een beetje cafeïne is. Ik denk dat elke renner die de finale moet rijden zoiets mee heeft.” De beelden leidden zelfs tot een onderzoek van de UCI. “Ik heb samen met mijn ouders een mail gestuurd naar UCI-voorzitter Lappartient. Om te zeggen: moet dat nu? Ik heb nooit excuses gekregen en dat is iets… de dag dat ik het kan gebruiken, zal hij het wel weten. Jammer dat de renners en de UCI geen bondgenoten zijn.”

Giro d’Italia
Door de gevolgen van zijn val moest Evenepoel ook zijn groterondedebuut in de Giro d’Italia aan zich voorbij laten gaan. “Dat was het pijnlijkste dat ik moest missen, ik keek er zo naar uit om mijn debuut in een grote ronde te maken. Ik was er echt klaar voor en mijn vorm begon te stijgen. De eerste dagen vond ik het moeilijk om te kijken, maar daarna heb ik me erbij kunnen neerleggen”, zegt hij. “Het was wel jammer om bijvoorbeeld die rit over de Stelvio te zien wanneer je ziet dat Dennis alles kapot rijdt. Mijn hartslag ging naar omhoog toen ik dat zag. Ik zag mezelf in het wiel zitten op weg om de Giro te winnen, maar de meeste dromen zijn bedrog zeker?”

Begin oktober trainde hij voor het eerst sinds zijn zware val weer op de weg, maar in januari werd bekend dat er kleine problemen waren opgetreden. “Er zijn toen communicatiefouten geweest van mij naar de dokter, maar nu hebben we alles tot in de puntjes besproken om niet dezelfde fouten te maken. Of ik onzeker ben geweest? Natuurlijk, vooral toen we zagen dat het bot niet echt wilde dichtgroeien, twee maanden geleden. Na de rustperiode zag je op de scan dat er nog mini-openingen zijn, maar de buitenkant is dicht. Gelukkig is het nu positief geëvolueerd. Alleen de binnenkant van het bot moet nog versterkt worden.”