Evenepoel kende niet zijn beste dag: “Maar loop wel uit op mijn tegenstanders”
Remco Evenepoel werd door veel mensen gezien als dé favoriet voor de tijdrit in de Vuelta a España, maar de Belg moest in Valladolid zijn meerdere erkennen in Filippo Ganna. De Belg deed wel goede zaken in de strijd om de eindzege, al wist Primoz Roglic wel de schade te beperken. “Ik had vandaag niet mijn beste dag”, keek Evenepoel terug op zijn tijdrit.
De regerend wereldkampioen tegen de klok hoopte vandaag flink uit te halen in de 25,8 kilometer lange tijdrit van en naar Valladolid, en zo zijn grootste concurrenten voor de eindzege op achterstand te zetten. Evenepoel slaagde ook in zijn missie, al was het verschil met bijvoorbeeld Roglic – twintig seconden – nu ook weer niet al te groot. Zijn er dan ook gemengde gevoelens bij de kopman van Soudal-Quick Step?
“Het is dubbel. Ik had vandaag niet mijn beste dag. Na een tiental minuten had ik een moeilijk moment, daar heb ik het verloren. Ik wist daarna wel gelijke tred te houden met Ganna en loop ook uit op de rest, maar het was niet mijn beste dag. Ik denk echter wel dat ik gewoon tevreden moet zijn”, begon Evenepoel na afloop zijn analyse voor de camera van Sporza.
Evenepoel moest aan de streep dus zijn meerdere erkennen in zijn grote tijdritrivaal Ganna. “Er is al negen dagen hard gekoerst, terwijl Ganna zich negen dagen heeft kunnen sparen. Met eenzelfde manier van koersen had ik misschien gewonnen, maar daar ga ik het niet op steken. Een tijdrit in een grote ronde is nu eenmaal compleet anders. Ik verlies zestien seconden op een gepatenteerd tijdrijder. Dan kan ik niet anders dan tevreden zijn. Als ik van iemand moet verliezen, dan wel van Ganna.”
“Tijdrit zal niet beslissen over eindzege”
Nog belangrijker: Evenepoel staat in het algemeen klassement nu 27 seconden voor op Roglic, terwijl Vingegaard, Ayuso en Mas al op meer dan een minuut volgen. “Dat is mooi, maar er komt nog veel aan in deze Vuelta. Ik trek wel met een best goed gevoel naar de komende bergritten. Ik heb de laatste weken sowieso meer op de wegfiets gezeten en getraind, aangezien de tijdrit niet zal beslissen over winst en verlies. Ik moet nu gewoon verder opbouwen en verdergaan op mijn elan van het laatste weekend.”
Dat is verwachtingsmanagement en de uitslag zorgt er dan voor dat de 1 er beter uit komt te zien dan de ander. Remco legde de verwachting dus iets te hoog. Tuurlijk mag hij zeggen wat hij wil maar zo een opmerking nu over Ganna vind ik teveel excuses zoeken. Ik ga het er niet op steken maar.... Doe het dan ook niet!
Verder blijf ik met stijgende verwondering vaststellen dat iedereen zich blauw ergert aan het commentaar van X of Y maar de dag nadien toch doodleuk weer naar dezelfde stemmen luistert. Een tip: zet het beeld op, zet het geluid af (je herkent de renners toch sneller dan de commentatoren en die verhalen over kastelen en wijnsoorten kan je er intussen zelf wel bij verzinnen) en leg een liveticker of pcs-live op je gsm naast je voor extra info.
Het interview is misschien "te eerlijk" in jouw ogen, maar als je wat verder uit zoomt past het in het patroon. Hij wint niet omdat zijn wiel slipt, omdat hij is gevallen, omdat hij niet wist dat hij voor de winst reed. Want anders....
Ik zou het mooi vinden als hij inderdaad eens gewoon over zijn lippen kon krijgen dat iemand anders gewoon beter is. ZONDER een erbij gehaalde verzachtende omstandigheid. De laatste zinnen in zijn interview waren respectvol. Hij had daarmee moeten beginnen, en dan gewoon moeten stoppen.
Verder zie ik geen redenen om te gaan aanvallen. Hij moet ervan uitgaan dat Kuss vanzelf wegzakt. Hoe langer Jumbo Kuss in het rood wil houden hoe beter voor Remco want volgend mij is hij wel degelijk kwetsbaar als Roglic of Vingegaard op de Spandelle of de Tourmalet alle registers opentrekken. Maar zullen ze dat doen als ze daarmee ook Kuss in de problemen brengen?
Wellicht had hij op zo’s 20 seconden meer gerekend, met ritwinst.
Iemand zou 'm toch eens moeten vertellen dat een GC-rijden niet gaat om overal winnend de streep over te (moeten of willen) komen en het strijden tegen tegenstanders die niet je tegenstander zijn. Je pakt vandaag tijd op al je concurrenten, op eentje misschien wat te weinig, maar je wint wel tijd en dan zou dat mooi zijn als dat niet op je beste dag is. Dat is waar het om gaat en mocht het niet goed aflopen heeft-ie z'n etappe al op zak. Z'n kwak na de finish liep ook al zonder erg af, kun je je ook in berusten.
Anderzijds is hij wel uniek in z'n soort, enorme eerzucht icm dadendrang met een wat valse tong af en toe die als-ie de pee er in heeft dat ook gewoon laat merken. Ze hoeven niet allemaal ideale schoonzonen te zijn of pretenderen dat te zijn. Nadeel is wel dat het ''ik ben eigenlijk normaal gesproken de beste'' sausje door velen niet goed geproefd wordt te meer daar het niet per se de realiteit is.
Uiteindelijk bleek het een schot(te) voor de boeg.
En neen, zich mengen in de sprint is qua inspanning toch niet helemaal hetzelfde als bergop strijden voor het klassement.
Wat hij in interviews ook zegt, zijn persoonlijkheid - die er trouwens voor heeft gezorgd dat hij al zo ver is gekomen als wielrenner - gaat echt niet veranderen hoor. Beter maar gewoon aanvaarden dan, lijkt mij.