Davide Rebellin reed wederom een sterke klassieker, maar zijn achtervolgingswerk op de Saint-Nicolas was veel te laat om Andy Schleck bij te halen. De Italiaan hoopte wel dat zijn bondscoach had meegekeken: “Eerste in de Waalse Pijl en derde in Luik-Bastenaken-Luik. Ik ben een tevreden man. Ik hoop dat het Franco Ballerini niet ontgaan is met het oog op het WK in Mendrisio.’

“Met Andy Schleck won veruit de sterkste”, vertelt Rebellin aan Het Nieuwsblad. “Toen hij vertrok op de Côte de la Roche aux Faucons probeerde ik erachteraan te gaan. Ik had snel begrepen dat het geen zin had. Andy was superieur. Ik moest herstellen van de inspanning. Pas op de Saint-Nicolas kwam ik erdoor, maar toen was het al te laat. Integendeel, ik had het gevoel dat iedereen zich bij de zaken had neergelegd.”

De broer van de winnaar was een zeer trots man. Op tv was de emotionele omhelzing van de twee Schlecks na de finish goed mee te beleven. “Dit roept toch heel aparte emoties op. Het is alsof ik zélf heb gewonnen. Hiervan wil ik genieten. Vorig jaar weenden we al toen hij vierde en ik derde werd. Ik wist dat Andy dit in de benen had. Ach, in de Amstel al waren er geen vier renners sterker dan wij. Ik vond het zonde dat ik vorige week naar huis moest en niet bij hem op hotel kon blijven. Als ik in dezelfde wedstrijd zit, koerst Andy rustiger. Na mijn crash in de Amstel beloofde ik Andy dat ik er in Luik zou bijzijn.”

“Ik ondervond geen hinder meer van die val. Het was genieten. Achter zijn rug counterde ik alles. Ik denk dat pas over enkele dagen zal doordringen wat er vandaag is gebeurd. Kijk hier eens rond, al die Luxemburgers. Al op de Côte de Saint-Roch barstte het van de landgenoten. Nu wil ik een barbecue en een Amstel Bright.”