Elke keer weer geremd door blessureleed: zo zagen de Visma-jaren van Cian Uijtdebroeks eruit
Bij Visma | Lease a Bike wilde Cian Uijtdebroeks een nieuwe stap in zijn ontwikkeling zetten, maar de vaststelling na twee jaar onder de vleugels van de Nederlandse ploeg is dat de 22-jarige Belg in die periode quasi constant werd afgeremd door tegenslagen en blessures. Het verhoopte doel is daarom niet behaald, en iedereen zal toegeven dat de verwachtingen hoger lagen. Bij Movistar krijgt Uijtdebroeks een nieuwe kans en omgeving.
Even een flashback naar het einde van seizoen 2023. Toen begon de overstap van Uijtdebroeks naar de Nederlandse ploeg eigenlijk al met een valse noot. De jonge Belg verbrak zijn nog lopende contract bij Red Bull-BORA-hansgrohe, vlak na zijn eerste grote ronde in zijn carrière. Die Vuelta was op sportief vlak best goed, met een achtste plek als eindresultaat. Maar Uijtdebroeks was niet tevreden bij de Duitse ploeg.
Hij uitte openlijk zijn frustraties over het tijdritmateriaal bij de ploeg, later kwamen ook de geruchten naar buiten dat Uijtdebroeks gepest werd binnen zijn eigen team. De andere renners zouden zelfs een ‘Anti-Cian’-Whatsappgroep hebben gehad. Daarop besloot Uijtdebroeks zijn contract te verbreken en begin december kondigde Visma | Lease a Bike de komst van het Belgische talent aan. Alleen, BORA-manager Ralph Denk ontkende dat snel. Na een juridische strijd vonden de drie partijen pas twee weken later een akkoord.
Dat is natuurlijk niet hoe je jouw periode bij een nieuw team wil beginnen. Maar in zijn eerste wedstrijden voor de ploeg was daar niets meer van te merken. Uijtdebroeks hervatte sterk in de Spaanse rittenkoers O Gran Camiño en vertelde daar aan onze man ter plaatse dat hij in de hyperprofessionele omgeving van Visma | Lease a Bike aan het tijdrijden en explosiviteit wilde werken. Eerst zijn zwaktes verbeteren, om daarna zijn sterktes nog extra aan te pakken. Dat klonk mooi, met de Giro d’Italia als eerste doel.
Na een goede Tirreno-Adriatico, viel de Ronde van Catalonië – Uijtdebroeks eerste grote doel bij de ploeg – daarna door een ziekte tegen. Geen probleem voor Uijtdebroeks, die toch op een top 10-plaats Giro d’Italia mikte. Daarin hield hij zich bijna twee weken lang knap staande rond plaats vijf. Weliswaar ver na Tadej Pogacar en Daniel Felipe Martinez, maar wel voor namen als Romain Bardet en Antonio Tiberi.
Na tien dagen koers werd Uijtdebroeks echter opnieuw ziek. Achteraf sprak hij over een enorme teleurstelling in zijn eerste grote ronde voor de ploeg. Eentje die mentaal best zwaar woog voor het jonge, perfectionistische talent.
Rugproblemen zorgen voor eerste tegenslag
De Vuelta dan maar? In zijn tweede grote ronde van het seizoen kreeg de goedlachse Belg een herkansing, deze keer wel in de schaduw van titelverdediger Sepp Kuss. Maar in die ronde klaagde Uijtdebroeks voor het eerst over een verdoofd gevoel in de benen, een klacht die kan wijzen op een vernauwde liesslagader – een veel voorkomende wielerblessure. Toch bleef Uijtdebroeks voort koersen, in de achtergrond, tot een coronabesmetting hem uit koers nam. Het werd een einde in mineur van een lastig eerste jaar bij de geelhemden.
Althans, een einde van zijn competitie, want op de achtergrond ging de zoektocht naar zijn medische problemen gewoon voort. Een zenuw in de rug bleek uiteindelijk de boosdoener. Maar wel eentje met best grote gevolgen, zo vertelde Uijtdebroeks vlak voor zijn eerste wedstrijd van het seizoen in Oman. “Op dat gebied is het misschien een verloren jaar geweest. Er komen nog heel veel jaren. Mijn groeicurve is misschien gestokt, maar anderzijds ook niet.”
“We hebben een probleem gevonden waar ik heel mijn carrière aandacht aan moet geven. Het is beter dat zoiets nu voorkomt dan als het binnen twee jaar zou bovenkomen, wanneer je voor het hoogst haalbare in een grote ronde aan het vechten bent. Op dat vlak is het goed dat we dat nu al kunnen aanpakken en we gaan er alles aan doen om er opnieuw te staan.” Hij sprak dan ook uit om vooral finales van kleinere wedstrijden te willen rijden in 2025, om zo te ‘leren winnen’ in de grotere koersen.
Het belangrijkste: Uijtdebroeks was terug pijnvrij en slaagde in de Tour of Oman voor zijn eerste test. Maar nog geen maand later verscheen hij tijdens Tirreno-Adriatico plots in tranen bij Sporza. “Ik kreeg weer af te rekenen met de symptomen van vorig jaar. Mijn hartslag was 150, maar ik ging niet vooruit en had weer doffe gevoelens in mijn benen. Het is een replay van wat mij vorig jaar is overgekomen. Dat is klote.”
Visma en Uijtdebroeks moesten opnieuw naar de tekentafel, waar werd besloten om de zadelpositie van Uijtdebroeks aan te passen, om zo de druk op zijn rug te verlichten. Uijtdebroeks reed in april nog wel twee eendagskoersen, maar kreeg daarna van zijn Nederlandse ploeg alle tijd om zich op zijn tempo klaar te stomen voor het najaar. Dat kostte extra tijd, nadat hij in juni op training werd aangereden door een auto.
Positief afscheid
Het zou tot de Clasica San Sebastian, eind augustus, duren voor Uijtdebroeks terug in koers kwam, maar dat deed hij wel op een indrukwekkende manier. In Spanje knokte hij zich tussen de wereldtop naar de negende plaats, en in de Tour de l’Ain toonde hij zijn klasse met een solo van vijftig kilometer. Die leverde hem niet alleen zijn eerste profzege op, maar ook de eindwinst. Een emotionele Cian geloofde dat die ronde een keerpunt zou zijn in zijn loopbaan.

Uijtdebroeks in de Clasica – foto: Cor Vos
“Mijn manier van trainen is veranderd, net als mijn houding op de fiets. Ik voel me nu weer terug zoals vroeger, misschien zelfs sterker”, klonk het veelbelovend. De tegenstand was met de Fransman Nicolas Prodhomme misschien niet de sterkste, maar mentaal was die ronde wel een belangrijk ijkpunt. Later in de Czech Tour en de Ronde van Slovenië zou Uijtdebroeks blijven steken op enkele ereplaatsen, om op het WK zijn sterkte voor Remco Evenepoel op het hoogste toneel te bewijzen.
Niemand twijfelde er nog aan dat Uijtdebroeks in 2026 terug zou zijn. Maar zijn manager Alex Carrera en Uijtdebroeks zelf verrasten afgelopen week de hele wielerwereld dat het verhaal ten einde komt, na twee lastige jaren. Dat Uijtdebroeks talent heeft, staat vast. Maar het moet er in enkele jaren zonder pech, wel nog altijd consistent uitkomen op het hoogste niveau.
Jaar | Team |
---|---|
2029 | Movistar Team |
2028 | Movistar Team |
2027 | Movistar Team |
2026 | Movistar Team |
2025 | Team Visma | Lease a Bike |
2024 | Team Visma | Lease a Bike |
2023 | Bora - HansGrohe |
2022 | Bora - HansGrohe |
Heb jij RIDE Magazine al besteld?

Visma heeft veel in hem geïnvesteerd. Om dan na een paar mooie plaatsen in .1 wedstrijden te denken dat je terug bent aan de (sub)top van de ploeg is raar.
Movistar is bovendien een steeds apartere keuze voor mij naarmate de tijd vorderd.
Begrijpelijke keuze