Zoek in de eerste weken van het nieuwe veldritseizoen nog niet naar Eli Iserbyt. De 27-jarige Belg is na meerdere operaties aan zijn liesslagader en daaropvolgende revalidatie nog niet klaar om een rugnummer op te spelden. Iserbyt mikt nu op een rentree in november.

In het meest optimistische scenario kon Iserbyt eind oktober wellicht terugkeren in het veld, maar dit blijkt toch niet haalbaar. “Ik hoop erna, op 11 november, in competitie te komen, maar dat zal moeilijk zijn”, geeft hij nu aan in gesprek met Het Nieuwsblad. “Ik zou graag het volledige wereldbekerklassement rijden met de eerste manche in Tábor (23/11). Dat is het doel.”

Iserbyt is de meest succesvolle fulltime crosser van zijn generatie, maar werd tot twee keer toe flink teruggeslagen. Tijdens het vorige veldritseizoen klaagde de West-Vlaming al geregeld over zenuwpijn aan zijn linkerbeen, wat begin februari leidde tot een diagnose van een vernauwde liesslagader. Een stevige ingreep en zes weken rust later, dacht Iserbyt de afgelopen maanden terug vertrokken te zijn. Maar niets bleek minder waar.

Eli Iserbyt kijkt na twee operaties voorzichtig vooruit: “Komende jaren belangrijker dan nu snel terugkeren”

Moeilijke periode
“Het was even schrikken, toen ik terug begon te fietsen in mei”, deed Iserbyt zijn verhaal bij WielerFlits. “Ik kreeg terug dezelfde klachten. Uit nieuwe onderzoeken bleek dat er een aantal zaken toch niet goed zaten. Dan moest ik redelijk snel beslissen wat we zouden doen, maar ik had snel door dat het nu wel echt nodig was om alles terug open te gooien. Om te kijken waar het echte probleem zat en dat aan te pakken.”

En dus moest Iserbyt opnieuw onder het mes. “Een slagader is iets heel gevoeligs. Met de tweede operatie is het probleem nu wel beter aangepakt. De risico’s zijn beperkter, dus ik hoop nu goed te revalideren. Ik voel me in ieder geval wel veel beter, maar ik heb van de dokters te horen gekregen dat het nog anderhalf jaar kan duren voor ik terug hetzelfde gevoel in mijn linkerbeen heb als in mijn rechterbeen.”

foto: Cor Vos

“Ik wil terug de kracht vinden en dezelfde verzuring in mijn beide benen. Maar dat vraagt dus allemaal tijd. De littekens moeten nu eerst herstellen, die zijn vrij serieus en moeten eerst terug soepel aanvoelen. […] We wilden er nu voor zorgen dat ik optimaal werd behandeld, om de rest van mijn carrière niet meer in gevaar te brengen. Het was het juiste moment na een paar jaar sukkelen.”