EK 2025: Tadej Pogacar grijpt Europese titel na solo van 75 kilometer, weer zilver Remco Evenepoel
Tadej Pogačar heeft zich op imponerende wijze gekroond tot Europees kampioen. Een week na het WK wielrennen wist de Sloveen ook de wegwedstrijd op het EK te winnen na een lange solo. Op 75 kilometer van de finish wist Pogačar weg te rijden bij Remco Evenepoel, waarna hij het solo afmaakte. Evenepoel moest het opnieuw doen met zilver, nadat hij zich in de finale ontdeed van onder meer Juan Ayuso en Paul Seixas.
De EK-wegrace begon in Privas met een korte klim en een vlakke aanloop van 50 kilometer. Daarna volgden twee lussen die elk driemaal worden gereden: de grote lus met de Saint-Romain-de-Lerps (7,1 km à 7%) en de Val d’Enfer (1,5 km à 9,9%), en de kleine lus met de Val d’Enfer en de Montée de Costebelle (300 m à 9,3%). In totaal wachtte zes keer de Val d’Enfer, waarvan de laatste op 6,5 km van de finish.
Net als bij het WK in Rwanda van vorige week waren Tadej Pogačar en Remco Evenepoel present in Zuid-Frankrijk, maar dit keer stond ook Vuelta-winnaar Jonas Vingegaard aan het vertrek. Ook zagen meerdere klimmers en heuvelspecialisten, zoals João Almeida en Romain Grégoire, hun kans op dit kampioenschap.

- Start:
- 11:45 ( Privas)
- Finish:
- 16:47 ( Valence)
De eerste kopgroep kende met Daan Hoole en Mathijs Paasschens twee Nederlanders. Zij reden vooruit met Mathias Vacek en kregen uiteindelijk de aansluiting van een sterke groep achtervolgers, met daarbij onder meer Louis Vervaeke, Victor Langelotti, Marco Frigo en Nicolas Prodhomme. Hun voorsprong liep op tot 2.30 minuut en werd gecontroleerd door Slovenië.
Vingegaard lost vroeg, Evenepoel en Pogačar al vroeg in actie
De eerste versnelling in het peloton kwam op 110 kilometer van de finish, op de tweede keer Saint-Romain-de-Lerps. Het Belgische kamp trok het peloton op een lint en gooide daarmee Jonas Vingegaard overboord. De Deense favoriet kende duidelijk geen goede dag en moest al vroeg afhaken. Niet lang daarna demarreerde Pavel Sivakov, wat Evenepoel en Pogačar uit hun kot lokte.
Evenepoel greep zijn moment om te versnellen. Hij dook de afdaling in, dunde het peloton nog verder uit en zette de favorietengroep onder druk in de afdaling. Het verschil met het peloton was niet heel groot. Na een korte samensmelting volgde de volgende schifting op de Val d’Enfer. Jan Christen versnelde, waarna Evenepoel nog maar eens het initiatief nam. Alleen Pogačar en Paul Seixas konden hem volgen.
Het drietal wist de oversteek te maken naar de restanten van de kopgroep, met daarbij onder meer Vervaeke, Hoole en Paasschens, waardoor op 90 kilometer van de finish de koerssituatie weer helemaal open lag. Een kleine groep achtervolgers wist vervolgens terug te keren, maar groter dan 30 renners was de voorste groep niet. Outsiders als Christian Scaroni, Mattias Skjelmose, Romain Grégoire, Pavel Sivakov, Juan Ayuso, Jan Christen en Toms Skujins mochten ook nog dromen van een ereplaats.
Bekijk hier de beslissende aanval van Tadej Pogačar:
🚴🇪🇺 | De Grote Twee zijn op de afspraak! 76 kilomter nog tot de finish en Evenepoel en Pogacar zijn samen! Waren samen… Pogacar gaat solo! 💪💪 #euroroad25
📺 Stream koers op HBO Max pic.twitter.com/j9mXSDtDOS
— Eurosport Nederland (@Eurosport_NL) October 5, 2025
Pogačar solo op laatste keer Saint-Romain-de-Lerps
België bepaalde het tempo met Vervaeke, Steff Cras en Tiesj Benoot tot de laatste keer Saint-Romain-de-Lerps Saint-Romain-de-Lerps (7,1 km à 7%). Maar op 76 kilometer van de finish was het genoeg voor Pogačar: de kersverse wereldkampioen demarreerde zes kilometer onder de top en schudde iedereen af, behalve Evenepoel. De Belg kon heel even mee, maar parkeerde uiteindelijk toch, met nog vijf kilometer tot de top.
Een sterke Seixas sloot aan bij Evenepoel, waarna ook Ayuso en Scaroni nog kwamen aansluiten op de lange klim. Zij moesten wel toezien hoe Pogačar al snel 20 seconden weg reed. Op de top was die voorsprong 35 seconden voor de Sloveen, die het wel moest opnemen tegen vier achtervolgers. Evenepoel en co kwamen tot op 23 seconden, maar verloren weer wat terrein op de Val d’Enfer. Met een halve minuut voorsprong begon Pogačar zo aan de laatste 55 kilometer.
In de achtervolging kreeg Evenepoel weinig hulp van Ayuso, Seixas en Scaroni, waardoor Pogačar kon uitlopen naar meer dan een minuut. Veel druk van achteruit was er niet, want een groep met onder meer Sivakov en Skjelmose volgde toen al op bijna drie minuten van de eenzame leider.

foto: Fotopersburo Cor Vos
Evenepoel opent jacht op Pogačar, maar komt niet dichterbij
Evenepoel kwam maar niet van de rest af, tot frustratie van de Belgische kopman. Met nog 38 kilometer te gaan sloeg hij in de afdaling van de Val d’Enfer (en met nog twee beklimmingen daarvan te gaan) dan toch een gat. Ayuso, Seixas en Scaroni bleven naar elkaar kijken en zagen de olympische kampioen wegrijden in de verte. Evenepoel had toen 1.10 minuut achterstand op de solerende Pogačar.
Veel dichterbij kwam Evenepoel echter niet, want Pogačar bleef ook hard doorrijden, maar toch kwam het verschil even onder de minuut. Werd het dan toch nog spannend? Nee, want de voorsprong van Pogačar bleef schommelen rond de minuut. Hoe straf de prestaties van de Sloveen en de Belg waren, bleek aan de achterstand van de groep-Ayuso. Die liep in de slotronde op tot boven de drie (!) minuten. Meer dan 18 renners waren in de finale niet meer in koers, omdat een grote groep preventief uit koers gehaald werd op het lokale rondje.
Op de laatste keer Val d’Enfer was vooral de strijd om het brons interessant. De piepjonge Seixas versnelde meermaals en gooide daarmee Ayuso overboord. Een taaie Scaroni klampte zich in het wiel en leek vlak onder de top te kraken bij Seixas. Hij knokte zich terug in het wiel, maar werd in de uitloper ná de top dan toch gelost door de 19-jarige Seixas. Hij smeet zich in de afdaling en vloog naar een Franse medaille; achter grote kampioenen Tadej Pogačar en Remco Evenepoel.
Zo kwam Tadej Pogačar over de finish:
🚴🇪🇺 | Pogacar is de beste, Pogacar blijft de beste. Het fenomeen op twee wielen verslaat Evenepoel opnieuw en wordt ook Europees kampioen! 🙌🏳️🌈 #euroroad25
📺 Stream koers op HBO Max pic.twitter.com/0u9ALXuQhy
— Eurosport Nederland (@Eurosport_NL) October 5, 2025
Want er stond, voor de zoveelste keer dit jaar, geen maat op Pogačar. Na de wereldtitel veroverde hij nu ook de Europese titel op de weg, waardoor we de wit-blauwe EK-trui niet gaan zien het komende jaar. Samen met Evenepoel en Seixas kleurde hij het podium: Tadej Pogačar was veruit de beste op dit EK wielrennen.
Evenepoel, Seixas, Scaroni en een verrassend sterke Toms Skujins maakten de eerste vijf nog compleet, waardoor Ayuso buiten de top-5 viel. Het Europees kampioenschap was een heuse slijtageslag geworden met immense verschillen en weinig finishers.
Helpt natuurlijk ook mee dat Messi niet knettergek is.
Zie ik Pogacar niet doen.
Ik gun 'm zijn zoveelste overwinning. Maar als je zoveel sterker bent dan de rest, is er geen reet aan.
Het veldrijden is nu gelukkig begonnen, maar dat is ook maar een paar weken leuk, want zodra Van der Poel daar komt meedoen is ook dat gewoon een optocht zonder spanning.
vandaag zag je de achterstand oplopen telkens één van die andere drie kopwerk deed. ok, hij kon even in de wielen hangen, maar hij had er echt helemaal niets aan.
Saai en boring… geniet er niet meer van.
België niet de juiste tactiek door op het vlakke niet aan te vallen. Of Evenepoel zijn tactiek die zichzelf overschat. Ze waren met een slimme tactiek met overtal uitspelen dichter gekomen, maar ook nog steeds 2e geworden.
Seixas, echt fantastisch!!!! Toptalent
Vingegaard, Tsja Tour en Vuelta duidelijk te veel… of je nou fan bent of niet, vingegaard in topvorm zou dit soort wedstrijden spannender maken
Hoop dat t voorjaar zo blijft. Dat iemand die zich daar puur op richt deze Pogi gewoon kan verslaan.
Pogacar die iedereen alweer degradeert na een nieuwe lange solo.
Evenepoel die te dicht bij de zon kwam, zich verbrandde maar er toch in slaagt om de rest van het peloton minuten achter zich te laten en enkel de ongenaakbare Pogacar voor zich heeft.
Seixas die in zulk een zware wedstrijd op deze leeftijd excelleert tegen wereldtoppers met ervaring. Uitkijken naar wat hij kan de komende jaren. Een nieuwe speler aan de wereldtop, welkom!
Zijn er hoogtemeters dan is de winnaar gekend, hopelijk blijft dit zo geen 3 jaar. Niets tegen Pogacar maar iets meer spanning en afwisseling is wenselijk, voor mezelf en de sport
Wel fenomenaal hoe hij alsnog twee en halve minuut wegrijdt van de rest…
Seixas: geweldig, brons maar een gouden toekomst.
Met Pogacar, Evenepoel, Skuijns, Skjelmose en Ayuso opvallend veel man uit de top tien van Kigali hier opnieuw vooraan.
vraag me af hoe je dat doet. begrijp de theorie dat hij zijn tempo aanpast aan de achtervolgers, maar zonder oortjes is dergelijke perfectie buitengewoon
Ik vraag me vooral af hoe hij een minuut voorsprong kan vasthouden tov de wereldkampioen tijdrijden, door wie hij nog belachelijk werd gemaakt op het laatste WK in Kigali.
Klein voordeel: komend jaar zullen we deze vrij matige kampioenstrui niet te zien krijgen..
als het parcours dermate lastig is, bestaat er gewoon geen tactiek tegen een renner die 100 kilometer alleen kan en wil rijden
in de achtergrond zag je die fransen met zijn vieren ronde na ronde een perfect draaiende achtervolging rijden en die kwamen geen seconde dichter.
Zou Seixas op termijn partij kunnen bieden?
Een treurig moment. Maar waarschijnlijk veel tijd over volgend jaar....
monumenten, grote en kleine ronde's, WK op de weg alsook EK op de weg, in één
wielerjaar te zien winnen.
Vingegaard, als 2de beste ronderenner ter wereld maakte hier een beschamende
afgang mee door na slechts 90 km koers, zélfs bergop te moeten lossen.
Hij weet zijn waarde goed in te schatten op de bergen heuvels. Maakt daar het verschil en rijd dan in het zelfde tempo als zijn achtervolgers.
Wat natuurlijk knap is.
Komende twee wk's zullen ook ten prooi vallen aan deze knaap.
Echter kan ik sommige koersen juist niet verklaren(roubaix) en hoe kun je een heel voorjaar, de tour en het najaar zo ongelooflijk hoog niveau vast houden. Dat is dan wel, wat zal ik zeggen, uniek?