Eindwinnaar Roglic lovend over Van Aert: “Wout is half mens, half motor”
Hij moest er bijzonder hard voor knokken, maar Primož Roglič wist in de slotetappe van Parijs-Nice de eindzege veilig te stellen. De Sloveen van Jumbo-Visma moest op de Col d’Èze zijn grote rivaal Simon Yates laten gaan, maar kon in de finale nog rekenen op een ijzersterke Wout van Aert. “Hij heeft mij vandaag echt gered”, is Roglič duidelijk.
Zaterdag maakte Roglič nog een onaantastbare indruk in de koninginnenrit naar de Col de Turini, maar vandaag moest hij in de korte maar zeer verraderlijke slotetappe in en rond Nice alle zeilen bijzetten om zijn gele trui te redden. Op de flanken van de Col d’Èze bleek de Sloveen niet in staat om zijn grote concurrent Simon Yates te volgen, maar gelukkig kon hij nog terugvallen op het beulswerk van zijn ploegmaat Van Aert.
Alleskunner Van Aert
De Belg, die na afloop ook nog werd gehuldigd als winnaar van de groene puntentrui, zette zich in de finale op kop voor Roglič en wist de schade op Yates te beperken. “Hij was echt van immens grote waarde. Wout had een superdag en heeft mij echt gered”, beseft Roglič. “Ik moet de hele ploeg bedanken en Wout in het bijzonder. Hij kan alles. Wout is half mens, half motor”, strooit de eindwinnaar met lof.
Roglič had naar eigen zeggen geen al te beste dag. “Het was vandaag niet makkelijk. Het was loodzwaar en er is geen slotdag in Parijs-Nice zonder drama. Ik was duidelijk niet sterk genoeg op de laatste klim. Het was echt vechten. Gelukkig had Wout een superdag en was hij een grote hulp. Ik ben super blij dat we het hebben gered. Maar het was echt niet eenvoudig.”
Als Wout na al het vele kopwerk had laten lopen toen Rodriguez ging, had geen haan er naar gekraaid. Had toen al meer dan z'n job gedaan. Roglic is een groot coureur maar niet van het kaliber Pogacar die a la Van der Poel gaat wanneer hij wil. Roglic is veel meer een volger en heeft finish bergop een machtige jump. Nee, Yates had hier het rondje gewonnen bij afwezigheid van Wout.
Roglic is een lust voor het oog en valt vaak juist op bijzondere plekken aan, maakt koers. Maar heeft ook een menselijke maat die hem soms tot volgen noopt.
Laten wij deze menselijke maat vooral omarmen.
Dat hij op veel plekken langs de hoofdprijzen grijpt is niet zozeer te wijten aan een te intensief (knechten) programma maar aan het te grote allround-karakter van Van Aert zelf. Op alle terreinen waar hij mee doet om de knikkers is er de mogelijkheid om op betere specialisiten te stuiten.
De realiteit is dat die grote motor bij een aantal van de grootste ploegen ook gebruikt zou worden in een ondersteunde rol. Dat zou zeker bij Ineos en UAE gebeuren en de kans bestaat dat hij ook nog meegestuurd worden om een 5de plek van Haig of Landa te bewerkstelligen. Wat dat betreft doet-ie nou dat knechtenwerk nog voor een van de supersterren van het afgelopen decennium waar hij ook meedeelt in de euforie van de winst.
Misschien dat hij bij QS wel als absolute kopman uitgespeeld zou worden, maar is er daarmee ook kans dat hij een veel eenzijdiger programma rijdt ook niet uitgespeeld wordt voor groen vanwege een betere sprinter in het team. Wie weet is die ouwe zatlap nog gek genoeg om 'm te laten knechten voor Evenepoel. Dan blijven in mijn optiek enkel nog Bora en Trek over om in een sterk team de absolute kopman te zijn met een gevarieerd programma, waarbij Trek me toch iets te weinig georganiseerd lijkt.
7 x plek 1 (+ een 8ste overwinning GC Tour of Britain)
4x plek 2
4x plek 3
1x plek 6
2x plek 7
1x plek 11 (helaas op het WK)
Die 15x top 3 in 22 wedstrijden vind ik het strafste.
Slechts drie keer (!), liet hij het lopen (waaronder twee keer in deze Parijs-Nice).
Je zou er ook nog eens zijn veldritcampagne kunnen bijnemen, en deze cijfers nog wat opkrikken.
Pogacar komt aardig in de buurt, maar eindigt wel vaker in de buik van het peloton (al is het straf om te kijken hoe consistent hij in de TdF van vorig jaar top 15 à top 20 reed).
De vraag is nu of de ijzeren wil om er altijd bij te zijn, WVA alleen nog maar sterker maakt - of hem toch de frisheid gaat kosten om er te staan op de voorziene piekmomenten.
Kijk naar een Alaphilippe: na zijn ritwinst in de Provence maar één keer top 5 gereden (de val in de Strade speelt daar natuurlijk ook wel in mee) en verder geen resultaten het vermelden waard, maar kan er zomaar wel weer staan in San Remo.
Belgen ergeren zich om geen groen en geel.