Materiaalzone 
Fietstoerisme 
Dylan Groenewegen baalt op Champs-Élysées: “Beste benen ooit, maar het gaat om winnen”
Dylan Groenewegen kreeg in Parijs nog een sprintkans in de Tour de France, maar winnen lukte niet voor de kopman van Jayco AlUla. Hij ging de sprint als eerste aan, maar strandde op de derde plaats achter Jordi Meeus en Jasper Philipsen. “Ik heb misschien mijn beste benen ooit, alleen gaat het om winnen”, vertelt hij bij de NOS.
“Ja… Het was een goede sprint. Je weet dat het hobbelig is aan het einde, maar ik reed daar door een gat en verloor zo wat snelheid”, aldus Groenewegen. “Ik dacht dat het tussen Mads Pedersen en mij ging, maar ze kwamen er nog overheen. Het was een goede sprint, maar misschien ging ik net iets te vroeg aan.”
Jordi Meeus als winnaar had Groenewegen niet zien aankomen. “Maar Parijs is altijd wat anders”, weet de Amsterdammer. “Ik wilde Philipsen verrassen, maar zat eerst klem. Toen ik aanging dacht ik dat het een duel tegen Pedersen was, maar er kwamen er nog twee voorbij.”
“Ik heb misschien mijn beste benen ooit, alleen gaat het om winnen en dat heb ik niet gedaan. Ik had vandaag graag gewonnen, want benen waren daar. Ik ben hier wel echt misselijk van”, aldus Groenewegen.
Uiteindelijk wint Meeus, die geen moment in de wind heeft gezeten en perfect kon profiteren van Pedersens lead-out, die achter Groenewegen aanging.
Achteraf bezien zat Meeus dus in de ideale positie en niet Groenewegen. Zo bekeken hebben Philipsen en Groenewegen de zwaarste sprint gereden, waarbij Philipsen nog kort heeft kunnen profiteren van de slipstream van Groenewegen.
Zijn topsnelheid oogt imo goed, alleen lijkt het alsof hij minder lang vol kan houden dan andere topsprinters. Weet niet of daar stats van zijn. Misschien toch net iets teveel spier?
Je mag zeker tevreden zijn!
Dylan heeft gewoon een degelijke tour gereden. Het zou alleen mooi zijn als de sprintetappes vaker de massasprint als plan B hebben, en er ook gewoon (sprinters)ploegen in de aanval gaan met goede renners. Het is toch zonde als types als Asgreen, Campenaerts, Mohoric of VdPoel in een sprinttrein worden gezet terwijl ze ook een goede kans hebben als ze in een mooie kopgroep zitten.
Je ziet in de laatste ritten wat er kan gebeuren als er ploegen zijn die nog niks gewonnen hebben. Een uur lang bikkelharde strijd om in de kopgroep te komen, en uiteindelijk heb je enkel sterke mannen in zo'n groep. Die vervolgens ook eigenlijk niet meer terug te halen is.
Maar in sprintersritten lijkt het eerder alsof ze Chinese vrijwilligers aanwijzen die als kanonnenvoer in de vroege vlucht moeten zitten. Niemand die dat wil. Maar uiteindelijk staan heel veel ploegen gewoon met lege handen omdat ze al hun eieren leggen in het mandje van hun sprinter.
En wat zien we vandaag? Meeus die wint. Was dat de verwachting? Nee. Daarom dus.
elk jaar is er wel een sprinter die toch eens wint terwijl hij in andere sprints een figurant is, die teams gokken allemaal dat het hun sprinter gaat zijn. en hoe meer sprints er zijn, hoe meer kansen je sprinter heeft voor die toevalstreffer
en de ideale vlucht waar elk sprintersteam vertegenwoordigt is met een renner die het tegen de anderen kan afmaken, bestaat niet