Dries De Bondt is de nieuwe Belgische kampioen op de weg. De renner van Alpecin-Fenix kwam in Anzegem solo over de streep, nadat hij in de finale wist weg te rijden uit een omvangrijke kopgroep. De Bondt volgt op de erelijst zijn ploeggenoot Tim Merlier op.

Het Belgisch kampioenschap op de weg van dit jaar, met finish in Anzegem, vond plaats twee dagen na het einde van de Tour de France en evenveel dagen voor de start van de wereldkampioenschappen. De grote vraag was of de wielerfans getrakteerd zouden worden op een open kampioenschap, gezien de ongewone positionering op de wielerkalender.

De drie vroege vluchters – foto: Cor Vos

Muur van Geraardsbergen 
Het BK wielrennen begon om 12.00 uur op de Grote Markt in het Vlaams-Brabantse Halle. De wedstrijd eindigde na  heel wat lokale rondjes door en rond Ingooigem. Na dertien kilometer koers wisten drie renners te ontsnappen. Vroege vluchters Robbe Ghys, Jordy Bouts en Franklin Six begonnen met ruim drie minuten voorsprong aan de iconische Muur van Geraardsbergen.

Op deze alombekende kasseienklim zagen we geen afscheiding in de kopgroep, maar het peloton brak na dertig kilometers koers in twee stukken. De verbrokkeling bleek van korte duur, maar vlak voor de hergroepering besloten Louis Vervaeke en Tim Declercq uit de eerste groep te versnellen en de oversteek te maken naar de koplopers.

Zo hadden we opeens vijf vluchters, maar na 61 kilometer kregen we een samensmelting en was het aan andere renners om een gaatje te slaan. Edward Theuns gooide zijn kaarten op tafel en kreeg al snel het gezelschap van negentien mede-aanvallers. De voorsprong liep al snel op tot ruim vier minuten, in het peloton begonnen enkele favorieten al te zweten.

De renners op de Muur van Geraardsbergen – foto: Cor Vos

Twintig renners trekken ten aanval
Deceuninck-Quick-Step had met Iljo Keisse en Pieter Serry twee renners mee vooraan, terwijl ook Lotto Soudal (Jelle Wallays en Tosh Van der Sande), Circus-Wanty Gobert (Jan Bakelants, Alfdan De Decker en Xandro Meurisse) en Sport Vlaanderen-Baloise (Lindsay De Vylder, Aaron van Poucke en Dimitri Peyskens) goed vertegenwoordigd waren.

Alpecin-Fenix kon met Dries De Bondt en Otto Vergaerde ook twee pionnen uitspelen, net als Pauwels Sauzen-Bingoal (Eli Iserbyt en Laurens Sweeck) én Tarteletto-Isorex (Gianni Marchand en Michael Van Staeyen). Met Theuns, Nathan Van Hooydonck, Ludovic Robeet en Mathias De Witte waren er ook nog enkele renners die het alleen moesten opknappen.

Lotto Soudal ment het peloton 
Lotto Soudal kon vooraan rekenen op Wallays en Van der Sande, maar toch besloot de formatie zich op kop te zetten van de achtervolgende groep. Het verschil was inmiddels opgelopen tot vijf minuten en dus moesten de roodzwarthemden vol aan de bak om de achterstand te verkleinen. De mannen van Lotto Soudal slaagden deels in hun missie, want met nog tachtig te gaan was het verschil teruggelopen tot vier minuten.

Edward Theuns en zijn medevluchters – foto: Cor Vos

Twintig kilometer verder hadden de koplopers nog drie minuten voorsprong, maar in het peloton werd er nu serieus gas gegeven door de werkpaarden van Lotto Soudal. Het verschil werd teruggebracht tot twee minuten en achteraan stond de deur wagenwijd open. Zo moest Laurens De Plus, die zijn eerste wedstrijd reed in zeven maanden, lossen nog voor het opdraaien van de Tiegemberg.

Lotto Soudal wist het verschil dus terug te brengen tot twee minuten, maar ging zo hard tekeer dat de meeste knechten werden opgerookt op de Tiegemberg. In de laatste vijftig kilometer moesten de toppers het zelf doen, aangezien er geen sprake meer was van een georganiseerde achtervolging. De publiekstrekkers lieten zich ook wel zien, maar bleken niet in staat om voor een definitieve afscheiding te zorgen.

Achtervolging stokt, koplopers blijven vooruit 
Hierdoor bleef het verschil tussen de eerste groep en het inmiddels flink uitgedunde peloton schommelen rond de anderhalve minuut. De koplopers moesten op dat moment nog meer dan dertig kilometer afleggen en ook daar was de verstandhouding zoek. Zo probeerde Jan Bakelants op kousenvoeten weg te sluipen, maar de renner van Circus-Wanty Gobert werd meteen weer ingerekend.

In de laatste twintig kilometer zagen we ook versnellingen van Keisse, Wallays en De Bondt, maar ook deze renners werden weer tot de orde geroepen. De tweede groep volgde inmiddels weer op twee minuten en dus moest de winnaar vooraan worden gezocht. Het was wachten op de goede demarrage van een van de koplopers. De Bondt, Wallays en Serry probeerden het nog maar eens, maar raakten niet weg.

foto: Cor Vos

Serry valt, De Bondt is weg en blijft weg
Ook de rappe Theuns koos resoluut voor de aanval, maar de renner van Trek-Segafredo beschikte over te weinig jus om zijn medevluchters overboord te gooien. Theuns werd weer bijgehaald en zag Serry een nieuwe demarrage uit zijn benen schudden. Die laatste versnelde op de beklimming van de Schernaai, maar ging onderuit na het iets te enthousiast aansnijden van een bocht.

De Bondt wist de vallende Serry te ontwijken, reed door en de coureur van Alpecin-Fenix had plots een mooie voorsprong te pakken. De Bondt begon met een bonus van vijftien seconden aan de laatste passage van de Tiegemberg. In de achtergrond probeerde Bakelants nog om naar De Bondt te rijden, met de ongelukkige Serry aan zijn wiel.

De Bondt bleek in de finale echter sterk genoeg om uit de greep te blijven van de achtervolgers. De nieuwe Belgische kampioen had in Anzegem alle tijd om van zijn zege te genieten. Keisse veroverde uiteindelijk het zilver, Serry moest genoegen nemen met een bronzen medaille. Deceuninck-Quick-Step verlaat het BK dus met twee medailles, maar het goud is voor Alpecin-Fenix.

foto: Cor Vos