Dominantie Tadej Pogacar maakt het wielrennen minder leuk
Discussie Wat hebben Milaan-San Remo en de GP de Québec met elkaar gemeen? Het zijn de enige twee volledige wedstrijden (Tre Valli Varesine tellen we niet mee; die koers werd geannuleerd) waaraan Tadej Pogačar dit seizoen meedeed, maar niet won. Wel bijgeschreven op zijn toch al rijkgevulde palmares: Strade Bianche, Luik-Bastenaken-Luik, Giro d’Italia, Tour de France, WK op de weg en Ronde van Lombardije. De teneur is dat fans afhaken, zeker na de suprematie van de laatste weken. Hoe sta jij daarin?
Het is een veel gehoord argument de laatste weken: mensen kijken en lezen niet meer over de koers, omdat het te voorspelbaar is. Kersvers wereldkampioen Pogačar verdeelt en heerst. Alleen La Primavera (Jasper Philipsen) en de eerste Canadese grote prijs (Michael Matthews) kon hij dit seizoen niet winnen, evenals natuurlijk een aantal etappes in verschillende rittenkoersen. Al is ook zijn moyenne daar tamelijk indrukwekkend: hij won zestien van zijn in totaal 49 etappes dit seizoen. Goed voor bijna een op de drie ritten.
Een veel gehoord argument op sociale media en ook in de reacties van WielerFlits, is dat mensen de televisie uitzetten zodra Pogačar aanvalt. Omdat hij vaker wel dan niet minuten wegrijdt bij de concurrentie, amuseert het de wielerfans niet meer. De vraag is nu of de Sloveense veelvraat het wielrennen minder leuk maakt. Het lijkt voorspelbaarder dan we de laatste vijftig jaar gewend zijn. Alleen de oudere generaties zouden zich dat nog moeten kunnen heugen ten tijde van Eddy Merckx. Met 25 overwinningen dit jaar is Pogačar ook de absolute zegekoning van 2024.
Tegenargument van Philippe Gilbert

Gilbert is tegenwoordig interviewer bij Eurosport – foto: Cor Vos
Toch zijn er ook mensen die anders betogen. Een daarvan is Philippe Gilbert in L’Equipe. Om de saaiheid uit de tv-uitzendingen te halen, ziet hij een belangrijke rol weggelegd voor… televisieregisseurs. “Zij moeten de spanning in een koers behouden. Kijk naar de Ronde van Lombardije: Pogacar reed een fantastische solo, maar achter hem gebeurde er ook veel, wat nauwelijks in beeld kwam. De regisseurs moeten zich aanpassen en de strijd achter de koploper beter in beeld brengen. Als commentator voor Eurosport is het soms lastig om de spanning vast te houden wanneer je weet dat iemand als Pogacar niet zomaar zal inzakken of vallen.”
“Maar dat betekent niet dat de rest van de race niet interessant is. De camera moet vaker gericht worden op de strijd om de andere podiumplaatsen”, is de wereldkampioen van 2012 duidelijk. Volgens Gilbert, die voor de sportzender vaak in koers op de motor zit, is de vraag of het wielrennen nu saai is irrelevant. “Het imponeert wat ik heb gezien. Het was echt een topjaar, we kunnen zelfs spreken van ‘totaalwielrennen’. Deze generatie aanvallende renners laat een enorme evolutie zien: ze durven van ver aan te vallen en doen dat met de zekerheid dat ze kunnen winnen. Ik ben pas twee jaar geleden gestopt, maar het is nu al een compleet andere wereld.”
Net als Jumbo-Visma vorig jaar is het niet heel waarschijnlijk dat Pogacar dit volgend jaar 1 op 1 gaat herhalen. Dus laten we in plaats van te zeuren over saai of met ongefundeerde beschuldigingen van vals spel een gewoon genieten van de geweldige prestaties van dit supertalent en hem het respect geven dat hij verdient.
Doet natuurlijk niets af aan Pogacar's prestaties. Die zijn bewonderenswaardig en het zal me niets verbazen als hij na zijn carriere de beste aller tijden genoemd mag worden.
Echter ga ik zelf niet 40 km of 100 km kijken naar een renner koersend naar de overwinning. Belachelijk saai.
Pogacar is veel completer dan die renners (hooggebergte, punchen, tijdrijden, solo's, sprinten, kasseien, grind...) en koerst ook dominanter. Zo'n nummer als op het WK, dat is toch ongezien. Hij kiest altijd voor de aanval, en komt daarnaast ook gewoon sympathiek en speels over. Eigenlijk het ideale uithangbord voor de koers. Al denk ik dat zijn imago van Kuifje in Wonderland ook wel een beetje gemaakt is. Diep vanbinnen is het een killer die alleen op de apenrots wil staan.
Dus zo'n wonderjaar als 2024, ik gun het hem. Maar vanaf volgend jaar zie ik wel weer liever de Pogacar die af en toe eens kwetsbaar is en menselijke trekjes vertoont. Volgens mij is een super-Vingegaard met een topploeg in zijn rug wel in staat om Pogi pijn te doen. En in de eendagskoersen moeten ze maar eens met z'n allen tegen 1 durven rijden. Zoals in Lombardije een paar grote ploegen hebben geprobeerd. Alleen is het team van UAE zodanig sterk geworden dat het moeilijk wordt om hen te ontwrichten.
En de dopingbeschuldigingen? Gianetti is een beetje een smet op het blazoen, maar anderzijds is Pogacar nog steeds de enige die de afgelopen jaren tot wonder-nummertjes in staat is geweest bij zijn team. 4 grote rondes, 7 monumenten en 1 wereldtitel. Bij al zijn ploegmaten staan die cijfertjes nog steeds op 0.
Nog zo eens een jaar, laat staan meerdere, daar zit ik niet echt op te wachten. Al was het dit jaar ook een samenloop van omstandigheden waardoor we eigenlijk in bijna geen enkele grote koers veel spanning hebben gezien. Ook niet waar Pogi zelf afwezig was.
Leukste koers vh jaar was Troyes-Troyes, maak daar zsm een eendaagse van.
Trouwens oneens met Gilbert dat je dit counteren kan met fenomenale beelden van hoe er om plek 2 tm 10 gestreden wordt. Wielrennen drijft op spanning wie er als eerste aankomt.
Dan komen de renners/ploegen met minder mogelijkheden meer tot hun recht en worden de verschillen tijdens de koers niet heel groot zodat er vaker iets rechtgezet kan worden.
Exact.
MSR, de gravelrit in de Tour of bv de veldrit in Benidorm vind ik mooie voorbeelden van hoe je in een ongelijk speelveld toch mooie strijd kan hebben met een leuk parcours waar niet 100/100 keer de beste wattduwer wint
Een loonplafond zoals her en der wordt geopperd is wellicht een betere maatregel, meer ploegen met gelijke wapens op die manier. UAE heeft nu een ongelimiteerd budget, tja, dan wordt het moeilijk he. Anderzijds, Ayuso wil nu al weg uit het wurgkoerslijf waarin hij nu steekt, op termijn mogelijk Del Toro en andere troonpretendenten ook. Zou het zich niet op korte termijn vanzelf oplossen?
Op de fiets heeft Remco inderdaad soms nog wat moeite met de emotieregulatie, al valt dat nu ook nog wel mee als je dat vergelijkt met een Alaphilippe vroeger.
Naast de fiets komt hij de laatste tijd echter vele malen volwassener en professioneler over dan pakweg MvdP, dus begrijp ik dat (overigens volledig off-topic) natrappen niet echt.
En daar kwam dan raar genoeg geen topic over maar goed.
Ik geniet enorm van Tadej en vind het mega gaaf dat we naar zo'n stuk geschiedschrijving kijken. Historie wordt gemaakt en we zijn er 'live' bij om het te aanschouwen, in plaats van verhalen te horen over een Merckx, Coppi of wie dan ook.
Iedereen die geen fan is van Tadej, is uiteraard tegen zijn heerschappij. Dat is logisch. Dat gebeurt bij alle sporten. Medio jaren 90 was iedereen tegen Ajax, begin dit seizoen hoorde je hetzelfde in de Formule 1. Alleen als je voor Ajax bent of in het tweede voorbeeld voor Max bent, dan sluit je je uiteraard meer af voor de negativiteit rondom een heerschappij. De 'buhne' is vaak voor de underdog, dus ook daarin schuilt een algehele publieke opinie.
Hier speelt namelijk meer dan wel of geen fan zijn van de sporter. Objectief gezien is heerschappij gewoon niet goed voor een sport. Als een sporter zo dominant wordt dat de concurrentie bij voorbaat zo goed als kansloos is dan wordt het kijken naar sport echt een stuk minder leuk en gaan er mensen afhaken.
Max Verstappen is een uitstekend voorbeeld. Vorig jaar is zelfs in Nederland de interesse naar F1 wat gaan liggen omdat Verstappen zo enorm dominant was. Nu het de 2de helft van het seizoen ineens spannend is geworden of hij Norris wel achter zich kan houden in de WK-stand is het ineens weer een stuk leuker geworden om F1 te volgen.
Afgelopen zaterdag was er voor de objectieve kijker echt heel weinig aan. Je kon het scenario vooraf al uittekenen. UAE houdt alles onder controle, Pogacar vertekt op de Sormano en hij rijdt solo naar de finish.
Daarbij komt nog dat het schijnbare gemak waarmee hij dit deed, het ergste doet vrezen voor komend seizoen.
Ik kan me niet echt vinden in deze stelling moet ik eerlijk bekennen. Er zijn zeker vele superfans, en evengoed mensen die er de muren van oplopen, maar ik kan me inbeelden dat Pogacar bij meer mensen dan enkel mijzelf niet die heftige (negatieve of positieve) emoties teweeg brengt.
Ik denk dat bijvoorbeeld een figuur als Armstrong veel polariserender was (wellicht omwille van diens onuitstaanbare karakter).
Ik ben gewoon tegen heerschappij. Ik ga niet ontkennen dat het langer dragelijker blijft als de heerschappij is door iemand die ik supporter. Maar zonder spanning worden de meeste sporten gewoon een stuk minder leuk om naar te kijken.
Armstrong was inderdaad makkelijk om te haten, maar ik haatte hem niet alleen vanwege zijn karakter, maar dus ook omdat hij jaar na jaar alle spanning uit de Tour haalde.
Dit jaar was het wel extreem met 6 van de 6 grooste koersen waarin commentatoren een dik uur lang niks anders konden doen dan wauwelen van hoe goed, hoe hard fietst, alle ins en outs over het leven rondom de fiets etc. Vernietigend voor de spankracht.
Zonder de heersers van dienst iets te verwijten of toe te wensen hoop ik aankomend jaar op mooiere tijden. Voor de historie is het allemaal prachtig maar de mensen op rang 1 beginnen vroegtijdig de schouwburg te verlaten.
In die zin heb ik veel meer moeite met sprintetappes, waarbij ploegen zonder dominante sprinter niet eens iets PROBEREN te ondernemen. Om al hun kruit droog te houden tot de overgangsritten, en daar met zoveel man in de vlucht willen dat de vlucht niet weg komt. En dan op het eind alsnog de grote tenoren er met de prijzen vandoor gaan.
TP van UAE won in 2024; SB , 4 ritten in VCC en de GC voor ML & EB, won L-B-L voor BR & MVDP , won 6 ritten in de G 'd I voor MDF & TG , won zes ritten in de TDF voor VJ & ER , w voor PT & PD en won tenslotte ook nog IL voor ER & CG !
Moest Wielerflits dergelijk artikel schrijven (laat staan een spraakmakende titel gebruiken) kreeg deze rubriek een record aantal afbrekende reacties van kerels zoals bvb RV en vele anderen die denken dat een reactie vol afkortingen indruk maakt. "Goe bezig" gasten critici.
En ja ...zolang de Nederlanders winnen hoor je ze niet , eens een "buitenlander" en al zeker als een Belg(ische) wint dan roepen ze weer moord en brand .....
Nu we ook eens uitkomen voor wat we willen bereiken (de Nederlandse werkwijze van alouds) en het ook bewijzen.... deugen we ineens niet meer en vinden jullie ons "houtain" = uit de hoogte doen , voor de meeste Nederlanders welke geen Frans (willen) kunnen.
Dus ga je er vanuit dat jullie Nederlanders decennia lang het recht hadden om uit de hoogte te doen en wij moesten ons maar koest houden....Mooie redenering van je ...
Weet je ...tijden en mensen veranderen, en we werden onafhankelijk van de Nederlanden in 1830 (of 1839 toen jullie het uiteindelijk wilden toegeven ) we zijn dus geen "kolonie" meer van jullie lol
Als je jezelf steeds op een piédestal stelt (terug een Frans woord ...zoek maar op) , val je er vroeg of laat af.
Je stigmatiseerd nogal, hopelijk lees je je teksten terug. Kun je reflecteren en misschien wat meer je eigen mening erin leggen ipv het erg zwart wit te maken.
Geniet nog van je avond.
Pogacar heeft dat niet. Die wint ofwel met 3 niveaus verschil zonder noemenswaardige tegenstand of anders komt er iemand in de buurt en dan verslaat die doorgaans Pogacar (Vingegaard, paar keer van der Poel). Er zijn nauwelijks meeslepende verhalen over Pogacar te vertellen waarin hij na een memorabele strijd aan het langste eind trok. Niemand rijdt er nog achter.
Als hij wint, dan was het niet meeslepend en als het meeslepend is, dan wint hij niet. Hij is geweldig, maar heeft geen verhalen, het is een zomerkind bij wie alles vanzelf lijkt te komen.
Genoeg klop gekregen ook al, met als meest historiewaardige nederlagen wellicht Granon en I’m gone, I’m dead. Aan flarden vaneen gereden.
Dat zijn toch al een paar mooie verhalen?
I’m gone i’m dead , toen was hij nog menselijk. Spijtig genoeg hebben ze toen bij UAE besloten dat dit nooit meer ging gebeuren met de gevolgen die we dit jaar mogen aanschouwen hebben.
Sporten in het algemeen zijn alleen interessant voor mij als er enige spanning is. Natuurlijk wil ik als PSV-supporter dat ze kampioen worden, maar als het elk seizoen met een straatlengte voorsprong is, vloeit de interesse ook weg.
Mede door de blessuregevallen van toppers zijn een hoop wedstrijden dit seizoen ontdaan van spanning, nog voor de wedstrijd begonnen was. Kortom, een seizoen om snel te vergeten. Hopelijk is het volgend seizoen anders.
De Giro wint hij met alle respect tegen Janneke en Mieke, in de Tour heeft hij wel een tegenstander van formaat, maar is die omwille van pech eerder dit jaar niet in zijn best mogelijke doen. Het WK tot slot was erg indrukwekkend, maar als sommige landen iets meer initiatief nemen dan denk ik dat er gerust iemand anders had kunnen winnen.
Hij is ontegensprekelijk de beste renner van zijn generatie, maar het zat hem dit jaar ook gewoon erg mee.
PSV wordt weer dik kampioen, Jordan Stolz wint al het schaatsen. Ik zoek nog een nieuwe sport. ;)
Tja dit geeft eigenlijk gewoon dr bevestiging van de stelling door Gilbert ondanks dat hij het er niet mee eens is. Maar de strijd om plaats twee hoort niet boeiend te zijn. Je wil strijd zien om de winst.
Daarnaast kan heerschappij zeker mooi zijn. Heb ik geen moeite mee. Echter de snelle beslissing in de koers en de lange solo's maken het voor mij wel saai. En Pogacar heeft voor mij compleet afgedaan in de voorlaatste Tour etappe. Hij had naar eigen zeggen geen interesse in de rit. Hangt vervolgens de hele slotklim in het wiel van Vingegaard en springt er nog even over. Na de lange revalidatie respectloos. Zelfs een Armstrong gunde zijn concurrenten op zulke momenten de ritwinst.
Misschien komt het omdat ik ook niet specifiek fan ben van een bepaalde ploeg of renner, maar gewoon vrij neutraal voor iedereen supporter. Dan is een spannende strijd in de finale natuurlijk eerder gewenst dan wanneer je grote idool wegrijdt.
Dus een topsporter moet minder hard zijn best doen om er voor te zorgen dat de kijkers het minder saai vinden. Is dat een probleem voor de topsporter?
Ten tweede begrijp ik ook heel goed dat mensen het saai vinden. In de jaren van Armstrong ben ik ook afgehaakt. Ik vond hem ook een vreselijke vent. En daarna door alle dopingverhalen meer dan een decennium niet meer gekeken naar het wielrennen.
Maar dan blijft voor mij nog altijd staan dat het niet het probleem van de topsporter is even los van alle verdachtmakingen van dopinggebruik.
De grap is dus, zodra topsporters doen wat ze graag willen EN er voor betaald krijgen begint het publiek te morren. En ook daarbij nog een kanttekening. Op social media zijn zeer vaak de negatieve stemmen de luidste en ook de columns, podcasts etc moeten vol. Dus is de stelling “Pogacar maakt de boel saai” vooral een stelling die die negatieve commentaren aantrekt. Dus ik ben helemaal niet zo overtuigd dat er zoveel kijkers zullen afhaken. Hoeveel mensen haakten af in de tijd dat Valentino Rossi in de motogp dominant was, Michael Schumacher in F1? Sven Kramer bij het schaatsen? En in al die sporten waarvan ik de namen van de sporters niet weet? Kortom het is toch vooral een non-discussie. Vooral gevoerd omdat de websites, de columns, de podcasts, de social media publiek moeten hebben, zodat ze de geld opbrengende advertenties kunnen zien.
Wat voor mij interessant gaat worden, wie gaat Pogacar challengen, wie laat zich uitdagen zoals Pogacer zich uitgedaagd heeft gevoeld nadat hij vorig jaar van Vinegaard verloor.
Saai is een kwestie van perceptie.
En na de top komt de neergang. (Bij die van Merckx op Pra Loup was ik toeschouwer).