Domenico Pozzovivo klom in de Giro d’Italia daags voor de tweede rustdag naar de achtste plek in het algemeen klassement. Op de Blockhaus kwam de kopman van Intermarché-Wanty-Gobert in de elitekopgroep over de finish.
Binnenkort verschijnt de nieuwe voorjaarseditie van RIDE, waarin we uitgebreid vooruitblikken op het nieuwe wielerseizoen. Het wordt wederom een lekker dikke editie vol verhalen over alles wat de wielersport zo mooi maakt. Pre-order hem nu online en ontvang leuke extra's. Wil je onze voorjaarsgids extra voordelig ontvangen? Neem dan nu een abonnement en ontvang maar liefst 20% korting! Pozzovivo moest op de slotbeklimming Richard Carapaz, Romain Bardet en Mikel Landa in eerste instantie laten gaan, maar kon daarna met João Almeida en Jai Hindley van voren terugkeren. De Italiaan kwam uiteindelijk als zesde over de finish. “Ik ben bijzonder tevreden met deze prestatie! Voor de start had ik me ingebeeld dat ik bij de tien beste renners kon eindigen en uiteindelijk kon ik mijn verwachtingen overtreffen! In 2017 eindigde ik ook al zesde op deze aankomst, maar toen was ik veel verder van ritwinst verwijderd”, blikte hij terug.
Naarmate de finish dichterbij kwam, groeide het vertrouwen bij Pozzo. “Ik geloofde in de zege, ook al was ik niet de meest explosieve renner in de kopgroep. Het wedstrijdverloop was namelijk ideaal voor mij, tot aan de slotkilometer reden we tegen onze limiet. Deze prestatie brengt me opnieuw een belangrijke stap dichter bij mijn hoofddoel, een top tien in het eindklassement.”
Elan
Pozzovivo heeft vertrouwen in zijn ploeg Intermarché-Wanty-Gobert, die na de eerste volle week nog altijd voltallig is. “Na acht dagen wedstrijd stonden we bovenaan in het ploegenklassement, wat een nieuwe ervaring is voor het team in een Grote Ronde, en we toonden vandaag dat we ook in de bergen collectief goed voor de dag komen met nog vier renners in het peloton der favorieten halverwege de slotklim. In 2022 breken we record na record en ik ben vastberaden om op dat elan door te gaan.”
15 Reacties
Ik had er op zijn leeftijd en met zijn blessure-geschiedenis, niet veel vertrouwen meer in.
Maar uiteindelijk rijdt hij nog altijd op zijn topniveau. Geen wereldtopper, maar altijd wel goed, net daaronder.
Gelukkig dat Hilaire ( of wie er verantwoordelijk is voor de transfers) wel nog vertrouwen in had, en hebben ze hem aangetrokken.
Is uiteindelijk wel het type-voorbeeld van de pocket klimmer.
Dan vraag je je toch af hoe duur deze Pozzovivo was voor Intermarche, aangezien hij pas half februari aansloot.
Als Lotto zijnde zou je toch ook naar zo’n renners kunnen kijken om punten te sprokkelen.
Zoals Stijn hieronder zegt: Vini Zabu betaalt Pozzovivo.
Pozzo is aangetrokken door hun Italiaanse sponsor
En zal daarbij dus een leuk zakcentje hebben ontvangen.
Soms vraag je je in volle vertwijfeling af hoe ’t toch mogelijk is waarom renners als Dumoulin, Kelderman en Oomen niet kunnen wat Domenico Pozzovivo wél kan?
Als het om kilometers lang klimmen aan >8% gaat: omdat Kelderman en Dumoulin 20 cm en 15 kg meer lichaam moeten meezeulen. Pozzovivo bestaat uit een en al beenspier met daarop een mini-romp. Met training en pieken is een boel te compenseren maar niet alles.
Kijk je naar een tijdrit dat is het verhaal natuurlijk omgekeerd. in die zin hebben de slechte prestaties van Kelderman in tijdritten me de laatste jaren wel verbaasd.
Oomen is nooit een topper geweest, zijn pieken hebben altijd lager gelegen dan die van Pozzovivo.
Lekker he? Die onvoorspelbaarheid vd topsport waarin de grens tussen slagen en falen flinterdun is…
Vandeweek zagen we beelden van achter het peloton waar Pozzovivo zat te harken.
Echt geen gezicht, alsof er een 66 jarige trimmer voor de gein een stuk je mee mocht rijden.
Onvoorstelbaar dat die man dus zo ongelooflijk hard kan fietsen!
Het punt is m.i. dat zijn 2 harken zo ongelofelijk groot (en sterk) zijn tov de rest van zijn lichaam. Daar valt veel mee te compenseren.
Ik neem aan dat hij weet dat hij qua tijd niet ver vd winst zat, maar dat het nogal relatief is. In 2017 was iedereen los en probeerde quintana naast ritwinst tijd te pakken. Dit jaar reed de kopgroep tegen elkaar en was het tactisch een ander spel. Daardoor kon hij terugkomen. Dus relatief misschien iets beter dan in 2017 (qua tijd) maar of hij daar veel waarde aan moet hechten weet ik niet.
In 2017 finisht hij 6e 18 secondes achter Nibali. Dit jaar wederom 6e en 30 seconde voor op Nibali ( en Valverde).
Ik gun Pozzo zijn top 10 van Harte (inclusief zubeldia award). Hij heeft nogal wat tegenslag gehad de afgelopen jaren, dus een goede klassering dit jaar zou mooi zijn.
Ik heb ook een zwak voor pozzo. Wat wil je zeggen met je info? Dat ie wijst heeft behaald tegen twee oudjes in hun laatste jaar? En dat youngsters hem hebben ingehaald?
Zubeldia award kan al niet meer, want hij heeft al even aangevallen nadat hij terug kwam, dat zou Zubeldia nooit doen.
Top 10 gunfactor.