Dit was het wonderlijke voorjaar van Tadej Pogacar, van Siena tot Luik
Het voorjaar van Tadej Pogacar zit erop. De Sloveense wereldkampioen heeft de afgelopen maanden absoluut geen last gehad van de vloek van de regenboogtrui: Pogacar kan aan zijn vakantie beginnen met vier grote zeges op zak, zijn beste voorjaar tot nu toe.
Pogacar opende zijn seizoen halverwege februari in de Verenigde Arabische Emiraten, waar hij zich met overwinningen in rit drie en zeven klaarstoomde voor zijn drukste voorjaar tot nu toe, met daarin zeven eendagswedstrijden.
Begin maart won de renner van UAE Emirates XRG in Siena de Strade Bianche, ondanks een harde val in de laatste koersuren. Tom Pidcock was in deze wedstrijd de grootste tegenstander van Pogacar, maar moest met nog twintig kilometer te rijden afhaken, waarna de Sloveen naar de overwinning soleerde.

foto: Cor Vos
In Milaan-San Remo maakte Pogacar er twee weken later een koers voor in de geschiedenisboeken van door op de Cipressa al weg te rijden. De coureur kreeg Filippo Ganna en Mathieu van der Poel met zich mee, maar kon hen er niet definitief afrijden. Op de Via Roma eindigde Pogi vervolgens als derde. Revanche zou er komen in de Ronde van Vlaanderen, waar hij zich op de laatste keer Oude Kwaremont ontdeed van Van der Poel. In Oudenaarde kon Pogacar voor de tweede keer in zijn carrière een zege in Vlaanderens Mooiste vieren.
Na de Ronde van Vlaanderen zou Pogacar nog vier wedstrijden in april rijden. De score? Een indrukwekkende 2-2-1-1. In zijn allereerste Parijs-Roubaix kon de Sloveen lang mee met Van der Poel, maar moest hij zijn rivaal laten gaan na een crash op 38 kilometer van de finish. De wereldkampioen zou uiteindelijk als tweede de wielerbaan in Roubaix opdraaien. Een week later moest hij alleen Mattias Skjelmose voor zich dulden in de Amstel Gold Race.

foto: Cor Vos
Deze week kwamen er nog twee megazeges bij voor Pogacar. Op woensdag was hij voor de tweede keer in zijn carrière de beste op de Muur van Hoei in de Waalse Pijl, zondag won hij Luik-Bastenaken-Luik alweer voor de derde keer door op La Redoute aan te vallen. Het zorgt ervoor dat de Sloveen nu al op negen monumentzeges in zijn carrière zit.

Ondanks dat veel mensen zeuren dat koersen saai zouden zijn: ik kan alleen maar genieten van zo'n renner! Kan alles, wil alles en staat er het hele jaar door. En hij is bovendien niet bang om te koersen (en daarmee het risico te lopen te verliezen), wat een verademing is dat na jaren waarbij de favorieten elkaar bij de strot hielden en er maar een paar kilometer voluit gereden werd!