De vijf slechtste transfers van wielerseizoen 2025
Discussie Het wielerseizoen 2025 zit er een dikke week op en dat betekent dat we balans kunnen opmaken. Of het nu een topaankoop was of een opportuniteit, WielerFlits bundelt in dit artikel – met terugwerkende kracht – de slechtste transfers in het wielrennen van afgelopen seizoen. Dat doen we op alfabetische volgorde.
Marc Hirschi (Tudor Pro Cycling)

Marc Hirschi – foto: Tudor Pro Cycling
Wie het najaar van Marc Hirschi erbij pakt en tien top 12-plekken ziet, zal zeggen: zeur niet zo. Maar die vele ereplaatsen waren wel in relatief kleine wedstrijden. Vooral in zijn week van de waarheid – van Amstel Gold Race tot Luik-Bastenaken-Luik – gaf de Zwitser niet thuis. Terwijl hij bij de ploeg van zijn makelaar Fabian Cancellara toch de match made in heaven moest zijn. Er werd na twee topjaren weer veel van Hirschi verwacht. Dat heeft hij nog niet kunnen waarmaken. Op de UCI Ranking eindigde de Zwitser vorig jaar nog als zesde. Dit jaar besloot hij als de nummer 56 van de wereld.
Oier Lazkano (Red Bull-BORA-hansgrohe)

Lazkano in de vroege vlucht van Parijs-Roubaix – foto: Fotopersburo Cor Vos
Oier Lazkano maakte twee jaar op rij indruk. In de klassiekerperiode, maar ook daar buiten. Het leverde de voormalig Spaans kampioen een dikke transfer op van Movistar naar Red Bull-BORA-hansgrohe. Die samenwerking is uitgedraaid op een groot fiasco. Zijn beste notering was een negentiende plek in de individuele tijdrit van de Volta ao Algarve in februari. Zijn laatste koers was bovendien Parijs-Roubaix, waarin hij vanuit de vroege vlucht strandde op plek 117. Daarna werd het angstvallig stil rondom de Spanjaard. Wat er precies aan de hand is, is voor het grote publiek niet duidelijk.
Alexey Lutsenko (Israel-Premier Tech)

foto: Fotopersburo Cor Vos
De eerlijkheid gebiedt ons te zeggen dat Alexey Lutsenko’s topseizoen 2019 al enige tijd achter ons ligt en dat hij enkel in 2021 en 2023 dat niveau enigszins benaderde. Verandering van spijs deed hem bij Israel-Premier Tech misschien wel eten, was de gedachte afgelopen winter. Het was voor de meervoudig Kazachs kampioen (33) zijn eerste transfer ooit, maar waarschijnlijk ook zijn laatste.
Lutsenko reed zo’n belabberd seizoen; alleen in zijn debuutjaar 2013 haalde hij minder UCI-punten. Hij werd weliswaar vierde in de Coppi & Bartali, maar wel achter Ben Tulett, Mark Donovan en Igor Arrieta. Normaal niet het kaliber waarmee Lutsenko strijdt.
Ben O’Connor (Jayco AlUla)

O’Connor kende een lastig seizoen met één uitschieter – foto: Fotopersburo Cor Vos
Na het vertrek van Simon Yates kreeg Jayco AlUla met Ben O’Connor de gedroomde kopman. Een Australische klassementsrenner van wereldklasse, die in 2024 nog vierde werd in de Giro d’Italia en tweede in de Vuelta a España. Ook in tal van andere rittenkoersen en op het WK streed de Aussie in 2024 nog mee voor de hoofdprijzen. In het afgelopen seizoen was dat een paar niveau’s minder.
Zijn hoofddoel was de Tour, waar hij mikte op een top-5 in het eindklassement. Door een val in de openingsrit kwam dat er nooit uit, al won hij na talrijke aanvalspogingen wél de koninginnenrit in de Tour. Een (weliswaar heel mooie) pleister op de wonde. Maar toch: O’Connor eindigde vorig jaar als vierde op de UCI Ranking, nu moeten we naar plek 88.
Maxim Van Gils (Red Bull-BORA-hansgrohe)

Maxim Van Gils liep tegen de nodige pech aan dit jaar – foto: Fotopersburo Cor Vos
EF Education-EasyPost kan er wat van met Kasper Asgreen, Alexis Baudin en Madis Mihkels, toch spant Red Bull-BORA-hansgrohe de kroon. Zo werkte Jan Tratnik vorig jaar bij Visma | Lease a Bike nog zijn beste seizoen ooit af, 2025 was voor de Sloveen het slechtste jaar sinds 2014. Ook Laurence Pithie en de eerder genoemde Oier Lazkano werkten hun slechtste profjaar tot nu toe af.
Maar ook het verval van Maxim Van Gils was groot. De Belg vertrok vorig jaar met veel gedoe van Lotto naar de Duitse topformatie. Een ritzege in de Ruta del Sol en Ronde van Noorwegen samen met een derde plek in Clásica San Sebastián wegen bij lange na niet op tegen de sterke reeks die hij vorig jaar tussen medio februari en begin juni neerzette.
Er zijn uiteraard wel meer transfers niet helemaal op z’n plek gevallen. Alberto Bettiol springt meteen in het oog, maar hij maakte halverwege 2024 al de overstap naar XDS Astana. Ook Diego Ulissi zag zijn overstap naar de Chinees-Kazachse ploeg niet het gewenste effect opleveren dat hij misschien had gewild. Maar discussieer vooral mee: wat is voor jou de slechtste transfer gebleken het afgelopen jaar?
Ofwel, we zoeken uit een niche groep (want hoeveel renners wisselen er nu precies in een winter van ploeg?) een selectie aan renners die, ongeacht de reden, niet hebben gepresteerd.
Waarom dan niet de 5 meest tegenvallende renners noemen? Wat is de toegevoegde waarde van het deel 'transfer' in deze context? Je kunt het nu beter de meest ongelukkige transfers noemen dan de slechtste. Maar dat kiezen jullie nu alleen omdat het waarschijnlijk meer clicks oplevert.
Typisch Wielerflits materiaal weer. Met zoveel kansen en mogelijkheden tot interessante invalshoeken krijgen jullie het telkens weer voor elkaar de plank volledig mis te slaan.
Wat dachten we van Wout Poels of Alex Baudin? :p
Het is nogal makkelijk om de verwachtingen omtrent een renner heel hoog te leggen en als het er dan niet uitkomt, zeggen dat het een matig jaar was.
Als je nu gaat stellen van Evenepoel gaat volgend jaar naar een betere ploeg, dus die moet het dan wel beter doen.
Maar er zijn niet echt veel dingen die hij echt beter kan doen.
Gaat hij naar de Tour botst hij weer op twee renners die een pak beter zijn.
Richt hij zich op de heuvelklassiekers dan heeft hij ook weer te maken met Pogacar.
Kiest hij voor iets nieuws door het Vlaamse werk te gaan rijden dan botst hij ook weer op andere toprenners.
En mijdt hij de grote rondes waar Pogacar en Vingegaard starten dan wordt er (onterecht) verwacht dat hij die wel moet winnen.