Meteen daags na de Tour de France, wordt er alweer op andere fronten gekoerst. De renners die al een tijdje in de wachtkamer zitten, mogen zich namelijk uitleven in de Tour de Wallonie. WielerFlits neemt je mee in de historie van de Waalse rittenkoers.

Lang voor de Tour de Wallonie haar huidige status had, begon de rittenkoers als een vierdaagse voor amateurs. De wielerclub van het Henegouwse Péruwelz, niet ver van Moeskroen, lag in 1974 aan de basis van de Ronde van Wallonië. Al ging de wedstrijd toen nog door het leven als de Tour du Hainaut Occidental. Opvallend feitje: bijna was Wolfpack-baas Patrick Lefevere de eerste naam op de erelijst geweest. Alleen Luc Demets ging hem vooraf.

Een jaar later moesten we deze wedstrijd op de kalender zoeken onder de naam Trois Jours de Péruwelz, of ook de Driedaagse van Péruwelz. Wat Lefevere niet lukte, deed Jean-Luc Vandenbroucke wél. Dankzij hem kwam er dan toch een legendarische teammanager op de erelijst – de oom van Frank Vandenbroucke leidde de Lottoploeg in de jaren 90.

Voormalig Lotto-baas Vandenbroucke was een van de eerste laureaten – foto: Cor Vos

Naamsveranderingen zouden dan ook een rode draad doorheen de Tour de Wallonie blijven. Eerst was er sprake van de Tour du Hainaut, dan Quatre Jours du Hainaut Occidental, om uiteindelijk zelfs even terug te keren naar de oorspronkelijke naam: de Tour du Hainaut Occidental. En ook al betrof het toen nog een amateurkoers, met ex-wereldkampioen Abraham Olano, Maurizio Fondriest, Eric Vanderaerden en Fons De Wolf kwamen er enkele leuke namen op de erelijst.

Het was Hector Gallée, vicevoorzitter van de KBWB, die aandrong op een verdere professionalisering van de rittenkoers. De Waal vroeg om deze te organiseren om de Belgische renners voor te bereiden op de wereldkampioenschappen. Onder impuls van Yves Vanassche en André Losfeld groeide de wielerronde uit tot een volwaardige meerdaagse voor profs.

Vanaf 1996 hebben we het over de Tour de Région Wallonne, meteen de reden waarom de wedstrijd in de volksmond vandaag nog steeds ‘de TRW’ genoemd wordt. Frank Vandenbroucke trad in 1998 in de voetsporen van zijn oom, en ook Paolo Bettini en Axel Merckx zetten zich op de erelijst.

Greg Van Avermaet juicht in Thuin in 2013: hij is nu recordhouder – foto: Cor Vos

In 2007 kreeg de rittenkoers de huidige naam: de Tour de Wallonie. Sindsdien zijn de ritten vaker op sprinters gericht, met telkens wel één of twee echt lastige etappes. Greg Van Avermaet zette zich met twee eindzeges naast recordhouder Mario Kummer. Ook Giacomo Nizzolo, Gianni Meersman, Niki Terpstra, Dylan Teuns en Arnaud Démare werden hier eindwinnaar.

Laatste tien winnaars Tour de Wallonie
2023: Filippo Ganna
2022: Robert Stannard
2021: Quinn Simmons
2020: Arnaud Démare
2019: Loïc Vliegen
2018: Tim Wellens
2017: Dylan Teuns
2016: Dries Devenyns
2015: Niki Terpstra
2014: Gianni Meersman