Materiaalzone 
Fietstoerisme 
Coach Marc Lamberts over Wout van Aert: “Er is nog wat werk”
Wout van Aert verblijft momenteel op Tenerife om zich zo goed mogelijk voor te bereiden op het begin van zijn wegcampagne. Marc Lamberts, performance coach bij Jumbo-Visma en persoonlijke trainer van Van Aert, ziet dat zijn pupil nog wel wat werk voor de boeg heeft.
“Ik had gehoopt dat Wout met een iets bredere basis naar Tenerife was gekomen”, zo vertelt Lamberts in gesprek met Het Laatste Nieuws. “Ik ga dat alleen niet dramatiseren. Het niveau van Wout is goed, maar het moet beter. Hij is momenteel goed genoeg om finales te kunnen rijden, maar niet om te winnen. Daar zijn we hier nu voor.”
Van Aert heeft een drukke periode achter de rug, zowel op als naast de fiets. De Belg reed in de winter namelijk heel wat veldritten, terwijl hij begin januari ook nog vader werd van een zoon genaamd Georges. Van Aert moest in de januarimaand zijn stage in Alicante vroegtijdig afbreken, om bij zijn vrouw Sarah te zijn.
Twee kilo ’te zwaar’
“Dat is weggevallen”, zo doelt Lamberts op de langere stage in Alicante. “Nu is Wout van 8 februari tot 1 maart op Tenerife en moet hij wat harder werken om in topvorm aan het klassieke voorjaar te kunnen beginnen. Er is nog wat werk. Anders kon Wout nu al beginnen koersen en moest hij geen drie weken op een berg zitten. Hij weet alleen wel waar hij mee bezig is.”
Van Aert tijdens de wereldbekercross van Namen – foto: Cor Vos
Van Aert is op dit moment twee kilo te zwaar, aangezien hij tijdens de veldritwinter weer behoorlijk wat spiermassa heeft aangemaakt. “En dat krijg je er niet zomaar af”, aldus Lamberts. “Twee kilo, dat maakt 15.000 kilocalorieën. Dat is heel veel en heeft zijn tijd nodig. Die tijd gaan we ook nemen. Beetje bij beetje brengen we zijn gewicht naar beneden.”
Geen schepje extra kwark
Dit betekent dat Van Aert zich de komende periode weinig kan veroorloven. “We kijken er wel op toe dat hij voldoende eiwitten en voedingsstoffen binnenkrijgt om te kunnen recupereren van zijn trainingen. Maar ook niets meer. Een schepje extra kwark, dat moet Wout vermijden”, geeft zijn coach aan. Maar wat zegt dit allemaal over het begin van het seizoen?
Van Aert zal pas over vijf weken zijn competitiegewicht bereiken. Heeft dit gevolgen voor wedstrijden als Strade Bianche en Tirreno-Adriatico? Lamberts gelooft niet in de eindzege in die laatste rittenkoers. “Om de Tirreno te winnen, moet Wout op zijn laagste gewicht aan de start komen. Eindwinst, dat zit er dit jaar niet in. Maar een of meer ritzeges: dat kan.”
Oké, dan hebben we het niet over spierweefsel in het bovenlichaam, maar over vetmassa. Spierweefsel zit op minder dan de helft.
En Wout heeft denk ik de neiging om "te zwaar" te worden als hij ook maar even niet oplet of explosief werk doet. Zie ook de start van het veldritseizoen. En om je hele leven op slablaadjes te zitten; is dat wel vol te houden?
Natuurlijk weten ze bij TJV echt wel waar ze mee bezig zijn. En Wout heeft laten zien dat hij heel goed mee kan bergop als hij mager staat. Maar als dat te ver af ligt van je natuur, dan zou ik niet vreemd opkijken als dat hem ooit opbreekt...
Ik snap dat Vlaanderen behoefte heeft aan een alleskunner. Aangespoord door zijn prestaties in afgelopen TdF, en voorzien van de lyrische klanken van Wuyts,d ie zich al meerdere malen hardop afvroeg of Wout niet voor Tourwinst zou moeten gaan. Maar ik zou toch eerder pleiten voor het maken van een scherpe keuze richting klassieke werk, daar is nog veel meer in te winnen dan te verliezen.
Misschien wil je het graag oneens zijn met me, maar dat zijn we hier denk ik niet.
Ik denk dat Wout een alleskunner is die een hele brede erelijst bij elkaar kan fietsen. Maar hij zal dat in "schijfjes" moeten doen. En dat begint met het winnen van wat het dichtst bij zijn natuur ligt: kasseiklassiekers, sprintetappes en eventueel het groen of puntentrui in een andere ronde.
Als hij LBL of Lombardije wil winnen, dan zal hij al wat verder van zijn "natuur" moeten af zitten. Dus iets meer slablaadjes eten en minder kwark. Bijvoorbeeld in een seizoen waar het WK ook wat heuvelachtiger is. En wie weet komen dan ook de kleine rondjes als Tirreno, PN, Romandie binnen bereik.
En wil hij NOG completer, dan zal hij m.i. een Wiggins-achtige transformatie door moeten maken. Zodat hij echt met de besten mee kan bergop, ook in de finale. Maar hiermee kun je je hele lijf verneuken, inclusief je wapens (kijk naar bijv Jungels, Dennis). Dit is een heel gewaagde keuze, en die zou ik ook pas maken als je vindt dat je klaar bent met het andere deel van je erelijst.
Veel zal ook afhangen van de concurrentie lijkt me. Als hij te maken krijgt met figuren die net zo goed zijn in het tijdrijden en nog een stuk harder bergop rijden, dan is het redelijk zinloos om jezelf uit te hongeren voor een top 10 notering.
Maar gelukkig mag Wout het inderdaad allemaal zelf weten. En hoeft hij niet te luisteren naar Michelangelo, Beer of Wuyts.
Ik denk dat we afgelopen seizoen niet als maatstaf moeten zien ivm corona, dubbele programma's, halve bezettingen, beperkte voorbereiding, etc. Veel renners die normaal gesproken een doel maken van zowel de heuvelklassiekers als een grote ronde, moesten nu 1 keer pieken ipv 2 keer. En dat heeft invloed op de koersen en kansen lijkt me.
In een gewone editie zit je vaak met de heuvelspecialisten (Alaphil, Valverde, Fugslang,...) in topvorm aangevuld met klassementsmannen in opbouw naar Giro (Dumoulin,Yates) + kasseimannen aan het einde van hun vorm (Benoot, Van Avermaet)
Soms heb je een klassementsrenner die er een doel van maakt, maar vaak is dit aan 99% ipv 110%.
Vorig jaar was LBL net na het WK en TdF en had je dus alle heuvelspecialisten en klassementsmannen in topvorm. En was dit net voor de kasseiklassiekers, dus waren die mannen ook in topvorm.
VdPoel en Van Aert zie ik zeker in staat om te winnen, maar dan zullen ze er een doel op zich van moeten maken. Van Sanremo tot Roubaix voor de prijzen rijden en dan nog eens tot LBL erbij lijkt mij niet evident.
Niet dat ze hier voor moeten gaan (of niet), maar het behoort gewoon tot hun mogelijkheden.
En wat Wout vorig jaar bergop heeft laten zien was echt buitengewoon sterk voor een klassieke renner. Maar hij heeft eigenlijk nergens achter springveren aan hoeven sprinten. Gewoon hard tempo rijden zolang het ging, en daarna was het aan de echte klimmers. En ik vraag me af of dat genoeg is om een rondje als de Tirreno te kunnen winnen.
@Derrick, er waren afgelopen TdF wel degelijk geluiden die gingen over het winnen van de gele trui. Kijk maar eens wat bergetappes terug, en je zult Wuyts niet enkel horen over groen maar ook over geel.
Ik vind dit altijd van die onzinnige uitspraken.
Daarover verder filosoferend: wie weet is het misschien wel makkelijker voor Mathieu om de switch te maken naar LBL en Lombardije dan voor Wout. Ook al zou je dat op basis van afgelopen TdF niet zeggen.
Een combinatie van beide is waar denk ik. Ja, hij was heel goed in vorm. Maar hij stond ook superscherp, bijna on-Wouts. En in die zin is Watt/kg heel simpel. Als je het wilt verbeteren moet je ofwel meer Watts trappen, of minder wegen.
In praktijk een stuk lastiger. Want er zit een kantelpunt waarbij de extra Watts (lees: sterker worden) gaan zorgen voor extra spieropbouw (lees: zwaarder worden). En dan is het afhankelijk van welke doelen je kiest of het beter is om wat minder kracht te hebben en wat minder kilo's (leveren van meer watt/kg, dus beter bergop), of wat meer kracht en meer kilo's (harder op het vlakke, beter in de sprint en nog prima een kort klimmetje op kunnen knallen).
En wat bij Wout in de TdF samenviel is dat hij een heel goede balans had gevonden voor het knechtenwerk bergop, en ook het geluk had dat alles qua sprinten zijn kant op viel. Geen Groenewegen, Jakobsen en Demare. Geen van de andere topsprinters die dominant was (niveau viel me wat tegen), waardoor hij ineens ook massasprints kon winnen. Ook al beschouw ik hem niet als intrinsiek de snelste van het peloton.
Ik heb eerlijk gezegd wat meer met dit soort "tempergedrag" dan met de signalen dat renners de keien uit de grond rijden, gigantische groeimarges en ander ophemel-gedrag vanuit ploegleiders. Want natuurlijk is het leuk om te lezen hoe geweldig de ploegbaas je vindt, maar uiteindelijk moet je ook de verwachtingen waar maken. En als dat even net niet lukt....