Materiaalzone 
Fietstoerisme 
Casper van Uden is hoog nodig in de Giro d’Italia
Video Het is in 2025 tot op heden nog niet het jaar van Casper van Uden. Op 22 koersdagen haalde hij dit seizoen pas drie keer de top-10, waaronder twee negende plaatsen. Volgende maand maakt hij zijn debuut in een grote ronde tijdens de Giro d’Italia. Daar staat de druk er meteen vol op, want Picnic PostNL bevindt zich intussen in de degradatiezone. Gelukkig heeft Van Uden leren relativeren, al was de aanleiding daarvoor wel verschrikkelijk verdrietig. Dat vertelt hij in de Alpecin Barbershop aan WielerFlits.
Drie jaar geleden maakte Van Uden nog furore in een memorabele editie van de Scheldeprijs, die woensdagmiddag op de kalender staat. In regenachtig weer zat hij als belofte van de opleidingsploeg – hij kon meedoen dankzij de mixregel van de UCI – mee in de diepe finale. Normaal eindigt de koers in Antwerpen vrijwel altijd in een massasprint, maar die uitgave was dat niet het geval. Spurter Alexander Kristoff won weliswaar, maar deed dat na een solo. In de finale was hij op pad met Danny van Poppel, Sam Welsford en diens toen piepjonge ploegmaat Van Uden. De jongeling werd vierde. Nu is hij er niet bij; hij bereidt zich voor op de Giro.
De Nederlander is harder gaan trainen afgelopen winter, maar vooralsnog heeft hem dat nog geen succes opgeleverd. “Of ik klaar ben voor een ritzege in de Giro? Goh, ik denk het wel”, zei hij eerder tegen WielerFlits. “Anders zou ik er ook het liefst niet naartoe willen”, stipt hij aan. “Ik denk alleen niet dat ik bezig moet zijn met een ritzege. Meer met hoe ik het beste uit mezelf kan halen. Als dat goed genoeg is voor een ritzege, dan is dat supermooi. Als dat vier of vijf keer podium is, dan ook. Maar is het steady top-10 met een uitschieter, dan is het nog steeds supermooi. Het is mijn eerste grote ronde, dus ik weet niet wat ik moet verwachten. Ik leg mezelf geen druk op.”
Gesterkt door overlijdens
Toch zal de buitenwereld dat wel doen, want zijn ploeg Picnic PostNL kan de UCI-punten uit de Giro heel goed gebruiken in de strijd om lijfsbehoud in de WorldTour. Daardoor zal Van Uden zich niet van de wijs laten brengen. “Het grootste dieptepunt wat ik heb meegemaakt is dat ik mensen ben verloren die me dierbaar zijn: mijn vader en mijn opa”, zegt hij tijdens zijn knipbeurt. “Je moet daarover goed praten met andere mensen. Dat hoeft niet meteen. Op een gegeven moment vond ikzelf de mensen om me heen die daarbij konden helpen. Het is een proces dat tijd nodig heeft. Het zal nooit weggaan, maar je moet leren om het een plekje te geven. Dat is het belangrijkst.”
Uit die periodes stak de jonge sprinter een aantal wijze lessen op. “Je leert dat je niet altijd alles alleen hoeft op te lossen. Het is lastig te beschrijven wat je precies leert. Ik denk dat je zoiets moet meemaken voordat je echt begrijpt hoe iemand zich voelt en wat je daarvan leert. Ik vind het lastig om daar woorden aan te geven. Het maakt je wel in één klap een stuk volwassener. Zeker als dat zoals bij mij op jonge leeftijd gebeurt. Misschien ga ik daarom anders om met tegenslagen. Je wordt iets harder. En ja kan dingen misschien wat meer in perspectief plaatsen. Al blijft het bij sport wel hetzelfde: het liefst wil je winnen en als het dan tegen zit, dan is en blijft dat rot.”
