Materiaalzone 
Fietstoerisme 
Bronzen Mathieu van der Poel: “Een van mijn beste koersen ooit”
Een knappe bronzen plak voor Mathieu van der Poel op het WK in Zürich. Hij kon niet voorkomen dat Tadej Pogacar met overmacht wereldkampioen werd en ook Ben O’Connor ontglipte nog aan zijn aandacht in de laatste kilometers, maar in de sprint voor de derde plaats liet de wereldkampioen van Glasgow zich niet verrassen. “Ik was erop gebrand om nog een medaille te pakken”, zei hij in een eerste reactie in gesprek met de NOS.
“Ja, daar zijn niet veel woorden voor”, begint Van der Poel over zijn opvolger. “Toen hij (Pogacar, red.) ging op honderd kilometer van het einde en toen België ging rijden dacht ik dat hij zijn kansen aan het vergooien was. Blijkbaar niet. Ik was wel een beetje verrast. Met de controle achteraan dacht ik dat het niet de beste zet was, maar hij heeft het tegendeel bewezen.”
“Mijn plan was om rustig te blijven. Zoveel mogelijk uit het zicht blijven en op de momenten dat het moest de krachten aanspreken. Ik denk dat ik dat goed gedaan heb. Op twintig kilometer van het einde werd het een halve minuut en toen dacht ik: misschien is hij aan het einde van zijn Latijn was, maar hij reed uiteindelijk weer verder weg…”
“Volgens mij heb ik een van mijn beste koersen ooit gereden, daar mag ik heel blij mee zijn. Ik was erop gebrand om nog een medaille te pakken, dus ik ben blij dat dat gelukt is. Het was kloten dat ik alles moest controleren, er werd de laatste vijf kilometer echt naar mij gekeken en ik moest iets te veel reageren. Toen reed O’Connor nog weg, maar nadien heb ik ervoor gezorgd dat ik die bronzen medaille zou pakken. Daar had ik vooraf voor getekend.”
Hoe Van der Poel terugkijkt op zijn optreden en Zürich en het veelbesproken voortraject, waarin hij wat gewicht kwijtraakte om met de besten mee te kunnen? “Ik zat bij de renners die klimkoersen kunnen winnen, dat was positief, maar ik wil mijn kansen in Parijs-Roubaix en de Ronde van Vlaanderen momenteel niet opofferen om heel misschien Luik-Bastenaken-Luik te winnen.”
tot in de finale geschopt heeft op een parcours waar zovelen voorspelden dat
hij vooral op de lange pittige klimmen door het ijs zou zakken.
Edit: de "lange" klimmen zijn incorrect, en had moeten zijn: Op de steile klimmen alsook
de "langere" lopers.
En nee, het zijn geen alpencols. Maar normaal wel een te lange inspanning voor Mathieu als de echte klimmers van onder tot boven alles geven. Maar zijn dieet heeft hem heel goed geholpen.
Je had absoluut gelijk wat betreft de "lange" klimmen! En zoals je kunt
zien geef ik mijn vergissing ook grif toe.
Maar waar baal je nu het meest van? de incorrectheid van mijn post of
dat je als afzeiker van Mathieu, het moeilijk verteren kan dat hij niet door
het ijs gezakt is en een geweldige performance neer gezet heeft?
Dat weet binnen 2 maand geen kat meer
Had volgens mij wel zijn ploegmaten beter kunnen gebruiken na de aanval van pogacar. Uiteindelijk heeft hij enkel aan mollema iets gehad.
Het was zijn beste vorm/prestatie op dit soort omloop.
Gewoon een dijk van een koers gereden. En met een beetje meer geluk valt het nog meer zijn kant uit.