Michael Boogerd is met onmiddellijke ingang voor twee jaar geschorst tot 21 december 2017. De voormalig Rabobank-renner bekende in maart 2013 dopinggebruik, bijna drie jaar geleden. Zijn ploeg Roompot Oranje Peloton moet daarom noodgedwongen afscheid van hem nemen.

Boogerd: ‘Ik aanvaard de consequenties’
Het nieuws rondom de schorsing van Boogerd komt als donderslag bij heldere hemel. Hij bekende in maart 2013 zijn dopinggebruik, maar een zaak leek er aanvankelijk niet van te komen. Tot vandaag. De voormalig heuvelspecialist gaat niet in beroep tegen zijn schorsing. “Omdat ik net als tijdens mijn vrijwillige openlijke bekentenis op 6 maart 2013 de verantwoordelijkheid draag en de consequenties aanvaard voor beslissingen die ik zelf in het verleden heb genomen. Ik was en ben altijd alleen bereid om mijn eigen verhaal te vertellen en niet over andere renners of begeleiders verklaringen af te leggen”, stelt hij in een persbericht.

Roompot teleurgesteld in UCI
Roompot Oranje Peloton is niet te spreken over de handelswijze van de UCI. In haar persbericht stelt ze dat ‘met name het verloop en de duur van de gevolgde procedure […] naar onze mening niet bijgedragen [hebben] aan een correcte afhandeling van deze kwestie’. Michael Zijlaard voegt daar het volgende aan toe: “Als mede-initiatiefnemer van ons project was Michael van zeer grote waarde in het begeleiden van jonge Nederlandse renners, die zo hun droom waar konden maken. Dat blijft ook het uitgangspunt van ons team. In het afgelopen jaar heeft hij als ploegleider van Roompot – Oranje Peloton veel energie gestoken in het leren van die talenten wat het is om, in deze gelukkig andere tijd, beroepsrenner te zijn. Zijn negatieve ervaringen uit het verleden zijn daarbij juist een motivatie geweest om onze renners hun sport met passie en overtuiging schoon te laten beleven.” Roompot benadrukt dat het in de toekomst weer gebruik hoopt te maken van Boogerds kennis en liefde voor de wielersport.

Langeveld Nederlands kampioen 2006?
Door de schorsing mag Boogerd twee jaar lang geen actieve rol hebben in geen enkele sport ter wereld. Bovendien raakt hij al zijn resultaten kwijt van 2005 tot en met 2007. Dat zijn over het algemeen ereplaatsen in klassiekers, drie top-25 noteringen in de Tour de France en zijn Nederlandse titel in 2006, waar hij de finale kleurde met Sebastian Langeveld. Na het bekende ‘Breuk vraagt of het in orde is’-moment, moest de dan jonge Lissenaar plots lossen en reed Boogerd naar het rood-wit-blauw. De vraag is of Langeveld nu alsnog deze titel toebedeeld krijgt door de KNWU. Omdat deze resultaten hem met terugwerkende kracht zijn ontnomen, wekt dit de suggestie dat Boogerds strafzaak pas in 2015 bij de UCI aan het rollen is gebracht, omdat de verjaringstermijn een jaar geleden is verhoogd van acht naar tien jaar.

Boogerd verleende hulp aan CIRC en Commissie Sorgdrager
Eind 2014 leek de zaak te blijven voor wat hij was, totdat de Belgische bond daar een stokje voor stak. Boogerd woonde de laatste jaren van zijn actieve carrière in België en fietste zodoende ook op een licentie uit dat land. “Als ze me nu nog schorsen, stap ik naar de rechter”, zei hij toen. Boogerd ondervond destijds problemen omdat hij ploegleider wilde worden bij Roompot Oranje Peloton. “Terwijl het volgens mij heel simpel is. Er is een reglement en dat heb ik overtreden. En dat heb ik zelf eerlijk toegegeven. Ik heb er zelf alles aan gedaan om mijn straf te krijgen. Ben er nota bene achteraan gegaan. Maar als zij pas in actie schieten op het moment dat ik ploegleider wil worden, nou… Voor een burgerrechter houdt dit niet lang stand.”

[poll id=”157″]