Beresterke Paul Magnier zet Alpecin-Deceuninck een hak in Dwars door het Hageland
Dwars door het Hageland 2025 komt op de naam van Paul Magnier. De Fransman van Soudal Quick-Step was alomtegenwoordig en rekende finaal af met zijn vluchtgenoten, waaronder Rasmus Tiller, Tibor Del Grosso, Quinten Hermans en Jasper Philipsen.
Dwars door het Hageland staat garant voor liefst 41 kilometer aan onverharde stroken en kasseien. Maar zoals het zo vaak in wedstrijden met een behoorlijk aanval gravelstroken, was het niet gemakkelijk om een definitieve afscheiding te creëren. Er was zelfs geen sprake van een echte vroege vlucht, al deden Victor Vercouillie (Flanders Baloise), Kevin Vermaerke (dsm-firmenich PostNL) en Jelle Johannink (Unibet Tietema Rockets) wel een goede poging om in het eerste wedstrijduur het peloton te grazen te nemen.
Ook typisch aan dit soort koersen: de factor pech. Alexander Kristoff stapte behoorlijk snel uit de wedstrijd, en ook Matthew Brennan kwam ruim twee keer ten val en moest dan ook nog eens van fiets wisselen. De Britse topfavoriet zou door die pechmomenten op slechte momenten nooit in het koersverhaal voorkomen.
Overtal Alpecin-Deceuninck
Het was wachten tot de eerste passage op de Citadel van Diest, ook wel de Allerheiligenberg genoemd, op zeventig kilometer van de koers voor we de eerste échte ontsnapping kregen. Alpecin-Deceuninck pakte daar uit met een groot overtal: zowel Tibor Del Grosso, Jasper Philipsen, Timo Kielich als Quinten Hermans maakten deel uit van een groep van elf renners – een elitegroep met de sterkste mannen in koers.
Verder present? Luca Van Boven (Intermarché-Wanty), Paul Magnier (Soudal Quick-Step), Alexis Renard (Cofidis), Mike Teunissen (XDS Astana), Alex Colman (Flanders-Baloise), Rasmus Tiller (Uno-X Mobility) en David Haverdings (Baloise Glowi Lions). Even later zouden Jelte Krijnsen (Jayco AlUla) en Hugo Hofstetter (Israel-Premier Tech) nog de sprong maken, maar de twee reden even later op een slecht moment lek.

Hermans en Del Grosso in Dwars door het Hageland – foto: Cor Vos
De ploegen die niet mee waren, zoals Visma | Lease a Bike, Lotto en Picnic PostNL, probeerden nog wel om het een en ander recht te zetten. Maar in het kleine peloton waren ook niet veel knechten meer te vinden na een afmattingsdag, waardoor de winnaar in de laatste ronde voorin te vinden was.
Na berenwerk van Kielich, was Hermans de eerste pion van Alpecin-Deceuninck die de knuppel in het hoenderhok gooide. Tot twee keer toe probeerde hij het met een prikje, maar zonder veel succes. Op het onverharde Prinsenbos waagde Philipsen als volgende zijn kans. Maar of dat een goed idee was, is maar de vraag. Alleen Tiller en Magnier konden deze keer volgen. En Tiller gooide er niet veel later nog een schepje bovenop, waardoor de drie een aanzienlijke voorsprong bij elkaar reden.
Philipsen en Del Grosso wisselen elkaar af
Philipsen was duidelijk niet blij met deze situatie, want hij was nu al zijn ploeggenoten kwijt. Daarop besloot de Limburger niet mee te rijden: hij zat met Del Grosso en Hermans in de achtervolgende groep in zijn achterhoofd.
Magnier en Tiller wisten even niet hoe ze met die situatie moesten omgaan. Beurt om beurt gingen ze aanvallen, maar Philipsen bleef koel. Hij zag – in de wielen – hoe de twee elkaar telkens gingen terughalen en bleef weigeren om op kop te komen. Pas op een tiental kilometer van de streep, zagen snelle mannen Magnier en Tiller in dat ze door samen te werken het verst zouden komen.
Op een viertal kilometer van de streep bleek waarom: op het Grasbos stond Philipsen plots hélemaal stil. Gelukkig voor Alpecin-Deceuninck kwamen op diezelfde helling Hermans en Del Grosso uit de achtergrond opdraven. Zo gingen we uiteindelijk met vier naar de laatste Citadel van Diest. Daar schuwde Magnier het initiatief niet: hij positioneerde zich perfect en reed zijn vluchtmakkers los, om zo verdiend te winnen.
Zal ook wel op de radar komen van wat grotere teams zo.
Maar als je met Philipsen niet meerijd vooraan ( te verstaan en na gelost te zijn, nog meer te begrijpen), dan moet je achteraan met Hermans of Del Grosso wel druk zetten op de renners vooraan.
Op beide fronten niet meerijden, is echt wel wat lafjes (na de volledige wedstrijd wel goed te rijden).
Sterke winnaar, dat wel..,