Ben Hermans past voor Tourdebuut uit vrees voor… eenzaamheid
Op zijn 34ste kon Ben Hermans dit jaar eindelijk zijn debuut in de Tour de France maken. Maar de Limburger van Israël Start-Up Nation liet zijn ploeg al weten te passen. “Het sociale isolement waarin de renners gaan terechtkomen, zal niet te onderschatten zijn. Dat aspect is tot nog toe totaal onderbelicht gebleven.”
Ben Hermans, die momenteel op stage is in Andorra, spreekt over een surrogaat-Tour. En daar past hij voor. Hij wordt eind deze maand voor de tweede keer papa, maar dat is niet de reden van zijn beslissing, zegt hij in de kranten van het Mediahuis. “Onlangs kreeg ik een dertien bladzijden dik document van onze ploeg in handen, vol met restricties die de UCI de teams oplegt. Die nota heeft me aan het denken gezet. Het sociale isolement waarin renners gaan terechtkomen, zal niet te onderschatten zijn.”
“Tel maar uit”, gaat Hermans voort. “Een hoogtestage voorafgaand aan de Tour, drie weken van huis. Eenmaal thuis mag je niemand zien, behalve je gezinsleden. Bovendien moet je tijdens die thuisquarantaine twee moleculaire opsporingstesten (PCR) laten uitvoeren. Diezelfde test moet je tijdens een grote ronde nogmaals iedere week ondergaan, op de rustdag bijvoorbeeld. Tijdens zo’n Tour ben je algauw vier weken van huis, waarbij je strikt binnen de bubbel van je ploeg blijft. Bezoek van het thuisfront is uit den boze. Als je dat allemaal samentelt, heb je je naasten zeven à acht weken niet of nauwelijks gezien.”
Uitgeput in Parijs
Hermans meent dan ook dat renners dit jaar niet zozeer fysiek, maar eerder mentaal uitgeput Parijs zullen bereiken. “De factor sociaal isolement is tot nog toe onderbelicht gebleven. Het is nochtans bekend dat prestaties heel afhankelijk zijn van de mentale toestand van de renner. De ene zal daar beter tegen kunnen dan de andere. Maar zij die gevoelig zijn voor sociale contacten, gaan nog slikken. Doordat je meer geïsoleerd dan anders die grote ronde ingaat, gaan sommigen vroeger een klop krijgen.”
Hermans begint zijn seizoen in de Ronde van Burgos (28 juli). Gevolgd door Piemonte en Lombardije. Na een break van drie weken staan respectievelijk Tirreno Adriatico, Waalse Pijl, Luik-Bastenaken-Luik, Amstel Gold Race en de (ingekorte) Vuelta op de agenda.
Tevens, als professioneel wielrenner wil je toch minstens 1 keer de Tour gereden hebben? Dit kon wel eens zijn enige kans zijn.
[quote] Leef je in dit geval wel 100% voor de sport?[/quote]
[quote] Militairen en zeevarenden zien hun familie vaak ook een tijd niet.[/quote]
Reactie op de eerste, dus als je acht weken je familie niet kan en mag zien dan leeft je pas 100% voor de sport.
Reactie op de tweede, militairen en zeevarenden zien hun familie vaak ook een tijd niet.
Deze doelgroep heeft bewust voor een baan gekozen waarbij ze de kans hebben hun familie maanden zoniet een jaar niet te kunnen zien.
[quote]dus als je acht weken je familie niet kan en mag zien dan leeft je pas 100% voor de sport.[/quote]
Inderdaad. Je leeft toch pas 100% voor je sport als je er alles voor over hebt? Dat heeft hij toch niet? No hard feelings, misschien had ik in zijn geval wel hetzelfde gedaan. Maar het is wel een conclusie.
Daarnaast, hoe denk je dat bijvoorbeeld de Australiers of Zuid Amerikanen dat doen? Als hun vrouw net bevallen is en zij voor koersen in Europa zijn (ronde de Tour) dan zitten zij toch elk jaar een paar maanden zonder familie? Ik denk niet dat vrouwlief de AirFrance vlucht pakt met een gloednieuwe baby.
Niemand zegt (Edit: zei) dat 8 weken alleen zijn een vereiste is. Het gaat erom dat je bereidt bent om opofferingen te doen voor je sport.
En mijn hemel waar hebben we het over. 7 weken waarvan je de helft nota bene in de tour zit, dan heb je wel wat anders aan je hoofd. Daarnaast zijn er talloze andere manieren om contact te onderhouden, wees een beetje creatief en stel je niet zo aan is mijn advies aan Ben.
Wat ik bedoel, jullie kunnen het allemaal zo leuk zeggen maar in hoeverre houden jullie jezelf aan de bubbels, social d, etc etc.
Terwijl normaal familie en vrienden nog op bezoek mogen komen tijden de grote rondes ( en eventuele hoogtstages ) en je normaal vrij contact hebt tussen je teamgenoten en soigneurs/ mekaniekers.
Nu mogen ze niet op bezoek komen en zal het contact tussen je teammaats tot een minimum herleid worden. Om dan inderdaad de hele avond alleen op je kamer te zitten...
Vooral dit ja. Er zullen renners zijn die er een spreekwoordelijke moord voor over zouden hebben om die kans te krijgen.
Het staat Hermans natuurlijk helemaal vrij om dit te beslissen, en als zijn team het niet erg vindt is er niks aan de hand.
Er is superveel over te klagen, veel is er ruk georganiseerd, maar dit jaar wordt er vanuit de ploegen en de renners steeds benadrukt dat de Tour de heilige graal is. Vanuit de supporters wellicht ook hetzelfde. Jarenlang ruk rittenschema's en achterlijke lange vlakke etappes, maar oh nee de tour is het summum.
Als renner zou ik niet de ambitie hebben om de Tour te rijden als het mij qua type ritten niet ligt en ik geen klassement kan rijden. Niveau is hoog genoeg al dan niet net zo hoog in andere wedstrijden waar je dan wel lol aan beleeft.
Maar ok, ieder zijn keuze natuurlijk..
En dan te bedenken dat ie bijna bij Jumbo-Visma had gereden... :)
"Als je dat allemaal samentelt, heb je je naasten zeven à acht weken niet of nauwelijks gezien.”
Je ziet je naasten inderdaad 6-7 weken niet, maar het zijn geen aaneengesloten weken.
3 weken stage, circa 3 weken thuis, circa 3 weken Tour.