Materiaalzone 
Fietstoerisme 
Armitstead: “Pijnlijk dat mijn prestaties in twijfel worden getrokken”
Lizzie Armitstead is aangeslagen door de reacties na het nieuws over haar gemiste dopingcontroles. De regerend wereldkampioene, die gisteren van het CAS groen licht kreeg om toch naar Rio te gaan, heeft een uitgebreide schriftelijke verklaring de wereld ingestuurd waarin ze de zaak wil ophelderen. “Ik ben een schone atleet en heb integriteit juist hoog in het vaandel staan.”
Armitstead geeft toe twee keer een fout te hebben gemaakt. In een drukke periode voor het WK van 2015 maakte ze een administratieve misser door het verkeerd invullen van een verblijfplaats, in juni van dit jaar miste ze daadwerkelijk een test als gevolg van een medisch spoedgeval binnen de familie. Bij een eerste gemiste test (in augustus 2015) lag de fout bij de dopingcontroleur, bevestigde het CAS.‘Ga toch fietsen’
De beslissing van de hoogste sportrechtbank om Armitstead toch naar Rio te laten gaan, kon lang niet bij iedereen op goedkeuring rekenen. “Ik ben geschrokken van de pijnlijke reacties”, meldt de renster van Boels-Dolmans. “Ik vraag mensen om even te proberen in mijn schoenen te gaan staan. Ik ben de wereldkampioene en verkeer in heel andere omstandigheden dan de meeste andere rensters. Ik rijd voor een Nederlandse ploeg en daar is niet het budget om, zoals bij de WorldTour-ploegen van mannen, personeel aan te stellen om renners te helpen met de whereabouts.”
Armitstead probeert zich in Rio van alle randzaken af te sluiten. “Ik zal mijn rug recht houden en mijn best doen voor mijn land. Het spijt me als mensen door mij het vertrouwen in de sport zijn verloren, maar ik heb alles bereikt door gewoon hard te werken. En aan iedereen die mij heeft bestookt via Twitter wil ik zeggen: Doe jezelf een lol en ga lekker fietsen. Dat is de beste manier om je hoofd vrij te maken.”
In my own words. pic.twitter.com/D7ye4NE0IN
— Lizzie Deignan (@lizziedeignan) August 3, 2016
Keihard vaststellen dat ze bewust controlles mist of doping gebruikt, kunnen wij hier zeker niet. Echter wij worden geinformeerd door de media en die wordt mede-geinformeerd door Armitstead en haar team. Daarover kunnen en mogen wij ons natuurlijk wel een mening vormen.
Les 1 bij crisismanagement is naar mijn weten; communicatie.
Zijn er nu echt geen onderbouwbare feiten die haar in een beter daglicht stellen? Bijv een waslijst aan out-of-competition-controlles? Belgegevens dat ze na de bewuste gemiste controlles er alles aan heeft gedaan om de controlleur alsnog te spreken?
Meer feiten/getuigenissen van betrokken personen rondom die zaak bij het CAS?
Heeft de betrokken controlleur bijvoorbaald keihard toegegeven dat hij meer had kunnen doen. Of kon hij zich een jaar na dato weinig herinneren en heeft ie gezegd dat het wel eens zou had kunnen zijn een jaar geleden, maar dat hij het eigenlijk niet meer weet? Is zoiets niet openbaar?
Bij wie ligt die bewijslast dat er voldoende is geprobeerd? Wat kunnen de medewerkers in dat hotel zich er nog van herinneren?
Dat iedereen zo'n punt maakt van het feit dat ze de eerste strike niet direct heeft bestreden, begrijp ik niet. Dat kan toch later ook nog? Dat blijkt wel uit deze casus.
Dat mevrouw A nu loopt te mauwen, begrijp ik dan weer niet. Natuurlijk worden wenkbrauwen gefronst als je zo dom bent om na twee waarschuwingen een derde keer in de fout te gaan. Een reactie als: ik begrijp wel dat mensen me nu verdenken, maar ik ben gewoon stom geweest en fiets heus altijd schoon, was m.i. slimmer geweest. Tot slot: hoe chauvinisme en dopingverdenkingen in elkaar grijpen blijkt ook uit het twitteraccount van Ferrand Prevot die zich boos maakt over mevrouw A, maar op diezelfde account een foto heeft van haarzelf samen met ene mevrouw Longo, waarvoor ze zegt veel respect te hebben.
Simon Thornton from British Cycling was put in place to check my whereabouts on a bi-weekly basis. We had regular contact and he would help me with any problems, effectively he was a fail-safe mechanism. Since meeting with Ukad my whereabouts updates have been as detailed and specific as they can possibly be. Going as far as I can in describing my locations to avoid any further issues.
Unfortunately, this system fell apart on the June 9 when Ukad tried to test me in my hour slot and I was not where I had stated I would be.
Simon Thornton had left BC three weeks prior to my strike without anybody informing me. We worked under a policy of ‘no news was good news’ as outlined in my support plan with Ukad.
Topsporters hebben sowieso al een vrij strak regiem dus ik snap niet dat het zo moeilijk is om die whereabouts zelf bij te houden.
Waarom gaat de wereldkampioene dan niet wat serieuzer met de where-abouts om?
Ze spreekt zichzelf tegen. Logisch dat ze verdacht wordt van dopinggebruik.
ze draaien en keren weer komt zo ongeloofwaardig over erg jammer......
Ze draait zich steeds verder in de stront? Waar ze eerst stelde dat ze bij die nederlandse ploeg niemand hadden om haar te helpen met de whereabouts (profs die ik ken doen dat gewoon zelf hoor?!) maar uit jouw post blijkt dat ze WEL een mannetje had (Simon Thornton van Britisch Cycling). Die ze nu dan weer de schuld geeft, maar de facto is het ook 2x mis gegaan toen hij haar nog wel hielp...???
Mevrouw komt terug op uitspraken, draait en keert. Dat is in het verleden een slecht teken gebleken voor de oprechtheid van de uitspraken van wielrenners.
Ook genant: Simon was 3 weken ervoor plots vertrokken en 'niemand had me daarover geinformeerd'. Ocharme, guttegut, moeten we dat echt geloven? Oh ja, want ze werkten op basis van ' no news is good news'. Toch? Maar euh, hoe kan hij jouw whereabouts updaten als er geen contact is, Lizzy??? Hoe werkt jouw 'fail-safe mechanism' dan, Lizzy?
in jouw woorden: GA TOCH FIETSEN! :6 (maar liever niet in Rio)
Liz ga toch fietsen, maar liever niet in RIO
Interessante verdediging die het alleen maar moeilijker maakt voor haarzelf. Ze mist 1 controle en doet niks, ze mist een tweede controle en doet dan nog niks. Pas bij de derde controle en als er stront aan de knikker is, komt er actie. Als je de post van Nicole Cooke leest, dan hebben zij, Froome en Cavendish toch aardig wat peentjes gezweet over het missen van 1 controle en daar lering uit getrokken. Mevrouw Armitstead dus niet...
Het is een nonchalance die van minachting jegens de sport blijk geeft (onprofessioneel) of het is zoals al terecht al wordt gesuggereerd doping of iets van dien aard.
Als je bedenkt dat Armistead een belangrijke Engelse troef is uit misschien wel het meest geprofessionaliseerde land mbt wielrennen dan zou je verwachten dat de nonchalance bijna niet mogelijk zou moeten zijn. Daar zegt ze zelf ook een mannetje voor te hebben bij British Cycling, dus dat bevestigd nog meer dat nonchalance niet kan.
Alleen had zij nooit vernomen dat dat mannetje al was opgestapt. Dus als ik het goed begrijp was er dus een mannetje die het voor haar moest fixen, omdat ze zelf wel eens moeite mee had ofzo. Maar er was niet verteld dat-ie er niet meer was. Hoe geloofwaardig is dat, je hebt iemand om je belangen te behartigen (en die dus je agenda moet kennen) en je hebt er minstens 3 weken geen contact mee. En ook nadat dit pas een problem was geworden de eerste test aangevochten.
Je kan niet stellen dat ze doping heeft gebruikt (dat is overigens al wel een dubbeltje op zn kant geworden), maar hoe dan ook is in het professionele wielrennen is geen plek voor haar daar zij haar professie en de bijbehorende verplichtingen niet serieus neemt. Of misschien is het systematischer van aard binnen het Britse sportklimaat aangezien er ook nogal wat vaagheden zijn omtrent Mo Farrah (en btw ook zn trainingsgenoot uit de VS)