Materiaalzone 
Fietstoerisme 
Alvarado kent reden van voorbije vormdip: “Ligt aan verschillende dingen”
Ceylin del Carmen Alvarado miste de afgelopen periode een deel van het veldritseizoen vanwege een verstoord bloedbeeld. Inmiddels weet de Europese kampioene van Alpecin-Fenix meer over de reden daarvan. “Het ligt aan verschillende dingen. Onder andere het zomerprogramma”, vertelt ze na de Koppenbergcross.
“Mijn gezondheid was niet al te best in de zomer en daarom heb ik niet kunnen doen wat ik wilde doen”, aldus Alvarado, die de andere oorzaken niet loslaat. Begin oktober liet haar ploeg weten dat de Rotterdamse een tijd buitenspel stond. “Optimaal trainen en rusten krijgen in de komende weken de voorkeur”, vertelde Alpecin-Fenix toen.
Inmiddels is Alvarado weer terug. Ze werd derde in de Wereldbeker Zonhoven, veertiende in de Wereldbeker Overijse en nu zesde in de X2O Trofee op de Koppenberg. “Dit was meer dan diep gaan”, zei ze na afloop. “Het was pittig, maar ik had een beter gevoel dan gisteren (in Overijse, red.). Ik kon mijn eigen tempo rijden, dat was wel oké.”
foto: Nico Dick
Titel verdedigen op het EK
Volgende week verdedigt ze in eigen land, op de VAM-berg, de EK-titel. “Ik zou graag de trui willen behouden, maar weet ook dat ik niet in de juiste vorm ben. Maar ik ga er wel alles aan doen om hem te verdedigen”, is ze ambitieus. “Het doel is om terug in vorm te komen en weer mee te doen voor de overwinning. Tussendoor, als ik een goede dag heb, probeer ik de beste uitslag mogelijk te rijden.”
“Op een gegeven moment moet je je lichaam leren kennen. Maar hebben de tijd. Het WK is pas eind januari”, zegt Alvarado, die geen haast heeft op haar weg richting de topvorm.
Corona? Eetstoornis? Zwangerschap? Ziekte? Mentale problemen? Of nog iets anders... Natuurlijk hoeft ze het niet te delen met de rest van de wereld, maar dat geeft natuurlijk wel ruimte om er maar op los te speculeren.
Ze lijkt me hoe dan ook heel scherp/spits te staan. Hopelijk vind ze haar vorm van vorig jaar weer terug. Want dit is zeker nog niet de Alvarado van vorig jaar....
Misschien is ze gewoon ook niet dat supertalent dat 10 jaar kan domineren en is ze niet de vrouwelijke equivalent van Mathieu, maar eerder van Iserbyt. Groots, maar vooral als het algemene niveau wat lager is.
Ik denk dat er in de damescross 1 echt supertalent rond rijdt zoals VdP en Van Aert. En dat is Vos. Waarbij je dan meteen ook de aantekening moet maken dat ze al op leeftijd is, en ook over haar top heen is. Maar het overwicht wat VDP en Van Aert nu hebben, zag je terug bij Vos in haar hoogtijdagen.
Alles wat nu op komt of wedstrijden wint is gewoon erg goed. Maar of je nu kijkt naar Betsema, Brand, Worst, Kastelijn, Pieterse of dus ook Alvarado: ik heb niet het idee dat daar een tweede "Vos" bij zit. Wie weet is er nog wel het meeste te verwachten van Vas, maar ook dat moet allemaal nog maar blijken. Ik ben het dus met je eens dat het niet vanzelfsprekend is dat Alvarado er weer bovenuit gaat steken als ze weer fit is. Misschien wel op parcoursen die haar liggen (technisch, relatief goed lopend), maar niet de vanzelfsprekende dominantie die haar toe werd geschreven.
@michelangelo
Ik vind raar dat jij Vos op hetzelfde level plaatst als WVA/MVDP omdat zij er in haar periode boven uit stak terwijl jij altijd over Cant zegt dat zij er gewoon bovenuit stak door de mindere tegenstand. Terwijl cant domineerde in een veel breder, internationaler en vooral meer profesioneler veld dan Vos. Niet dat ik wil beweren dat Cant een groter talent is dan Vos noch dat Vos geen supertalent is, maar ik vind het vooral een constatering dat jij Vos wel veel krediet wil geven en Cant veel minder.
Cant heeft optimaal gebruik gemaakt van het dilemma van Vos, namelijk dat ze alles kan. En in de jaren dat Cant het kon winnen van Vos, waren ook de jaren dat Vos al last had van het altijd en overal de beste te zijn; op de weg, in het veld en op sommige momenten ook nog op de baan en zelfs een poging op de MTB.
Als je het mij vraagt waren dat niet de topjaren van Vos. En credits voor Cant dat ze daar door het maken van andere keuzes (specialiseren op veldrijden) optimaal van heeft geprofiteerd.
Alvarado won vorig jaar nog crossen, maar het ging al moeizamer, ze won ook geen klassementen meer (wat ik haar in de toekomst ook niet meer zie doen) en als Vas, Pieterse en de andere youngsters nog stappen zetten, zie ik Alvarado evolueren naar een vaste subtopper, die jaarlijks nog wel een cross of 6 wint. Ze is goed, ze is heel goed, maar ze is niet uitzonderlijk goed. Eigenlijk terug naar hetzelfde wat ze ook bij de beloften deed. 2019-2020 was gewoon een uniek topjaar door een samenloop van omstandigheden, niet de norm voor de rest van haar carrière (naar mijn verwachting dan).
Qua intrinsiek talent denk ik dat alleen Vas en Van Anrooij het in zich hebben om echt jaren aan een stuk serieus te domineren. Alleen weten we niet of Vas blijft focussen op het veld en of Van Anrooij haar potentieel terug kan waarmaken, want haar terugkeer naar de top verloopt traag/moeizaam.
Weet je wat vrezen is: dat mensen dan gaan roepen dat 2e, 3e, 4e, etc.... niet meer een goed resultaat is.
En dat slaat natuurlijk helemaal nergens op. Want 2e, 3e, of 4e worden is ook een mooi resultaat. We hebben jaren gehad dat dit niet zo is geweest. Dus laten we genieten met de Nederlanders, maar ook van Honsinger, Vas, en hopelijk nog een paar aanwinsten uit het buitenland in de toekomst.
Maar ja, dan is het crossseizoen ook zo goed als voorbij.
Wordt dus toch wel een lastig verhaal dit seizoen denk ik, met deze uitspraak.