Alpecin-talent stopt na tweede dodelijke val in korte tijd: “Maakte me steeds meer zorgen over mijn veiligheid”
De Duitse renner Louis Kitzki heeft zijn carrière beëindigd na de Giro Ciclistico Valle D’Aosta. De 23-jarige coureur, die in 2024 terechtkwam bij Alpecin-Deceuninck Development dankzij de Zwift Academy, was diep geraakt door het overlijden van Samuele Privitera tijdens de rittenkoers. Eerder twijfelde hij al na een ander dodelijk incident.
“Waarschijnlijk niet het einde van mijn carrière zoals ik het me had voorgesteld,” schrijft Kitzki in een open en emotioneel bericht op Instagram. “Na mijn laatste koers, de Giro Ciclistico Valle D’Aosta, en het overlijden van Samuele Privitera, heb ik besloten om te stoppen als profwielrenner.”
Eerder had Kitzki al twijfels na de Ronde van Oostenrijk van vorig jaar, waar André Drege overleed door een val in een afdaling. “Ik had toen al ernstige twijfels over het koersen en stond op het punt om te stoppen. Toch ging ik door en drukte ik grotendeels weg wat er was gebeurd.”
Kitzki voelde zich sindsdien nooit meer de renner die hij ooit was. “Helaas ben ik na de Ronde van Oostenrijk nooit meer geworden wie ik was. Ik maakte me steeds meer zorgen over mijn veiligheid en voelde me steeds ongemakkelijker in het peloton. Op termijn betekende dat dat ik in de koers nooit meer kon laten zien wat ik in training had opgebouwd.”
Blij met beslissing
Zijn plezier in het wedstrijdgebeuren verdween helemaal. “Koersen waren op het einde helaas gewoon een vervelende bijzaak geworden die je moest accepteren als je geld wilde verdienen in de wielersport. Hoe chaotischer een koers werd, hoe erger ik mentaal instortte.”
De mentale klap werkte door op zijn fysieke prestaties. “Zonder de juiste mindset functioneert het lichaam helaas maar matig. Wat er in de Aosta-vallei gebeurde, was uiteindelijk alleen maar een bevestiging van mijn beslissing. Ik merk nu al hoe goed het me doet sinds ik gestopt ben.”
Dankbaarheid richting Alpecin-Deceuninck
Kitzki kijkt met gemengde gevoelens terug op zijn loopbaan. “Ik betreur het dat ik als prof niet aan sommige verwachtingen heb kunnen voldoen en dat mijn samenwerking met Alpecin nu ten einde komt. Toch weet ik zeker dat het de juiste beslissing was om te stoppen”, aldus de Duitser, die zijn dankbaarheid voor de voorbije jaren benadrukt. “Ik ben heel dankbaar voor de kans die ik heb gekregen van mijn team Alpecin-Deceuninck en Zwift. Ik heb mogen leren van de beste renners ter wereld en heb veel fijne mensen leren kennen.”
Hij prijst ook de werkomgeving bij Alpecin-Deceuninck. “Dankzij mijn trainer Philipp Walsleben heb ik mijn fysieke conditie flink verbeterd, ook al heb ik dat in de koers nooit echt kunnen tonen. Ik had het gevoel dat dit team zich heel bewust is van zijn verantwoordelijkheid ten opzichte van jonge renners, en ik heb me nooit onder druk gezet gevoeld. Ik heb altijd erg genoten van het trainen en het proces van beter worden.”
Jaar | Team |
---|---|
2025 | Alpecin-Deceuninck Development Team |
2024 | Alpecin-Deceuninck Development Team |
De andere lemmingen zullen zich wel de diepte instorten.
En wij, toegegeven, kijken toe, en nemen het er als collateral damage bij wanneer er weer een dode valt, hopen op het ontwikkelen en verplicht maken van beschermende kledij, zoveel jaar na het verplicht maken van de valhelm.
Maar we weten dat het volgende André Drège of Gino Mäder drama al ergens, achter een bocht, ligt te wachten…
Want zo simpel is dat namelijk niet: de aard van de sport maakt nu eenmaal dat het gevaar met zich mee brengt. De koers vindt plaats in de openbare ruimte, daar krijg je alle risico's niet weggepoetst. En hoeveel maatregelen je ook neemt: valpartijen zijn helaas niet te voorkomen als je met een groep mensen gaat fietsen, en daarmee heb je altijd het risico dat die valpartijen ernstig zijn. Als je de risico's wilt uitsluiten moet je de sport naar Zwift verplaatsen of zo. Maar of daar veel volk naar komt kijken?
Hij schiet niet naar z'n collega-renners, organisatoren of UCI als schuldigen en dat hoeft ook niet altijd. Bepaalde risico's zoals het rijden in peloton, een klapband of een afdaling horen ergens bij de sport. Onveilig materiaal, onveilig rijgedrag van collega's of onveilige verkeerssituaties niét voor alle duidelijkheid.
Ik was een eerder matig getalenteerd jeugdrenner en nam op een bepaald moment ook de beslissing om mij niét in situaties te brengen waarin ik me niet "veilig" voelde. Dat zorgde natuurlijk voor een pak minder resultaten (nooit meesprinten in groepsspurt, nooit in midden van peloton rijden, niet tegen 80k achter de volgwagen terugkeren na pech bv) maar daar had ik dan vrede mee want dat was de enige manier waarop ik aan deze sport wilde doen, zonder dat ik daarover in termen van schuld of eerlijk/oneerlijk moest spreken.
Dit is overigens geen pleidooi om te stoppen met pogingen om de sport veiliger te maken, integendeel.
Wat wil je daar mee zeggen? Ik ga niet ontkennen dat renners zelf voor gevaarlijke situaties kunnen zorgen, maar met alleen die constatering schiet je verder niet veel op. Renners worden beloont als ze winnen (vanzelfsprekend) en daarom zullen er altijd renners zijn die bereid zijn om extra risico's te nemen. Het gevolg is dat andere renners hierdoor ook mogelijk genoodzaakt worden om extra risico's te nemen, omdat ze anders kansloos zijn voor de winst.
"Slimme renners" zoals jij ze noemt, kunnen dus voor een dilemma komen te staan: Ook risico's gaan nemen of niet mee doen om de prijzen en mogelijk dan maar kiezen om te stoppen, zoals Kitzki nu heeft gedaan.
In de jaren 90 begonnen er renners EPO te gebruiken. Toen had je ook alleen naar de renners kunnen wijzen, zeggen dat het hun eigen keuze was en hopen dat ze er vanzelf mee zouden stoppen. De renners die dankzij EPO aan het winnen waren gingen er echter niet zo maar mee stoppen. Gevolg was dat de rest van het peloton (inclusief de "slimme renners") moest gaan kiezen om mee te doen of om te stoppen met de sport.
Ik denk dat iedereen het logisch vindt dat er toen uiteindelijk regels zijn gekomen om te proberen dopinggebruik zo veel mogelijk tegen te gaan. Ditzelfde zal moeten gebeuren om echt iets te doen aan de veiligheid. De UCI moet hard aan de slag om betere regels te maken en die ook duidelijk te handhaven. Dit is in mijn ogen de beste manier om de sport veiliger te maken.
Mooi betoog, maar we leven in een vrije markteconomie en ook het wielrennen is aan die wetten onderhevig
Wat wil je daar mee zeggen? In onze vrije markteconomie zijn toch ook regels opgesteld door de overheid om de samenleving zo veilig mogelijk te maken?
Ik zeg in mijn betoog ook dat het vanzelfsprekend is dat renners worden beloond als ze presteren. Om die reden moet je ook niet verwachten dat de renners gaan veranderen. De UCI moet zorgen dat de renners zo veilig mogelijk kunnen racen. 100% veilig zal het natuurlijk nooit worden, maar volgens mij is er nog meer dan voldoende winst te halen.
Is volgens mij niet zo'n heel raar idee. Kijk bijvoorbeeld naar de F1.
@Cochise,
Gaat er mij niet om wat meer of minder risico met zich meebrengt. In de vergelijking die ik maak gaat het er mij vooral om dat bij doping iedereen het vanzelfsprekend vindt dat de beste oplossing is dat de overkoepelende organisatie duidelijke regels opstelt om het probleem te bestrijden. Als het echter om veiligheid gaat dan lijken sommige mensen te vinden dat de oplossing bij de renners ligt.
Zelfs in het non sense betoog van veiligheidsexpert Pidcock zat wel iets interessants :
- voedsel en drinken wordt na het intekenen alleen nog uitgedeeld door de 'neutrale wagen', voor iedereen hetzelfde, en bevat slechts glucosen, wat eiwitten en essentielen mineralenen en verder water.
Ik kan daar aan toevoegen :
- elke koers of etappe wordt gereden op éen fiets. De neutrale wagen kan een wiel verwisselen of een nieuwe ketting; is uw fiets erger kapot bent u uitgeschakeld.
- de tijdritfiets is verboden
- we gaan op dikke banden rijden met natweerprofiel (zelfde voor iedereen)
- na aankomst wordt u direct gewogen en als u te licht bent voor uw lengteklasse bent u gedisqualificieerd (en uiteraard geen eten en drinken meer de laatste 20km)
- in een afdaling mag u max 80km/h. De tijdverschillen worden op de top opgenomen en onderaan gaan we weer verder met de zelfde tijdverschillen. En als u gevallen bent of lekke band dan is dat pech
- Er rijden geen ploegauto's in de koers en u mag niets aanemen van wie dan ook langs het parcours. alleen luisteren naar wat ze te zeggen hebben.
- Het kanaal naar de oortjes komt van de wedstrijdleiding en een veiligheidsbot, de microfoon gaat alleen naar de wedstrijdleiding.
- als de wedstrijdleiding vraagt waar u bent en u geeft niet binnen een minuut antwoord bent u gedisqualificieerd en wordt er een zoekactie naar u gestart.
En zo kan ik nog wel even doorgaan.
En ik zeg niet dat dit, per se, allemaal goede ideeën zijn, ik zeg dat het morgen ingevoerd zou kunnen worden (en voor een deel moeten wat mij betreft).
Ik kan niet leven met Gino Mâder, met die twee jonge jongens nu, dat zwitserse meisje vorig jaar, en ook niet met het relaas van die jonge Duitse (Kloppenburg (?)) gister en velen met haar (ik ben heel slecht in namen onthouden)
(En ook die jongen die zich doodde op een betonnen pijp in Polen, een jonge in training in het Westland vorige zomer (?), de italiaan wiens dood tot de helmplicht leidde en alle anderen die ik me niet meer zo snel kan herinneren; het is voor alle nabestaanden allemaal even vreselijk, evenals voor hen die hun leven verloren zonder dat direct een link naar de uitvoering van de sport gelegd kan worden zoals een jongen 2 (?) jaar geleden in Paris-Roubaix. R.I.P. aan allen)
Ik wil niet meer met knikkende knieën naar elke massasprint kijken en toch weer vaak velen de lucht in of tegen de grond en boarding zien gaan. Idem voor veel afdalingen zeker in de regen.
En ik geloof niet in motorkleding voor wielrenners, dan wordt het een andere sport. Dus moet de veiligheid ergens anders vandaan komen en dat gaat nooit de coureurs zijn, wielrennen is hun brood en eer.
Dus moet de fiets en de combinatie mens-fiets langzamer.
Maar dat is een hele lastige, de fietsfabrikanten en fabrikanten van onderdelen moeten vooral aan boord blijven en innovatief. Daar moeten andere, insiders, over na denken maar de minimum breedte van het stuur is een goed begin die de verkoopcijfers voor de massa niet zal aantasten)
En dus blijven de regels over.
Ik heb hier al vaker de parallel met de 24h du Mans gemaakt : die auto's kunnen makkelijk 420-450km/h, 2500pk voor maar 600kg.
Maar dat doen we niet meer, dat is allemaal ingedamd en de wedstrijd is er alleen maar leuker op geworden, (bijna) zonder erge ongelukken.
Veel te veel wielerliefhebbers zitten nog in de tijden van de autosport van de jaren 70 : alles moet sneller, krachtiger, lichter (sic).
Maar dat is niet zo : het moet veiliger. En 'out of the box'-regels zijn een makkelijke, snelle, eerlijke weg daarna toe.