Adrie van der Poel over declassering Mathieu: “Denk niet dat het hem uitmaakt”
Video Mathieu van der Poel was in de vierde etappe van de Tour de France in de sprint weer van goudwaarde voor zijn ploeggenoot Jasper Philipsen, maar de wedstrijdjury besloot de Nederlander na afloop te bestraffen wegens een duw aan Biniam Girmay. “Ik denk niet dat er super veel aan de hand was”, is vader Adrie van der Poel van mening.
“Maar je moet dingen gewoon accepteren”, gaat Van der Poel senior verder in gesprek met WielerFlits. “Ik denk niet dat het hem zoveel uitmaakt. Zoveel ging er ook niet fout. Of er ging juist van alles fout, zo kun je het ook bekijken. Maar dan moet je heel consequent gaan straffen en dat is moeilijk, ook al omdat er niet genoeg beelden zijn.”
“Ik denk dat er weinig renners rondrijden die andere coureurs willen doen vallen. Renners weten onderling wel wat wel en niet door de beugel kan”, geeft Adrie ook nog aan.
De man die uiteindelijk werd gedeclasseerd, is eenzelfde mening toegedaan. “Zelf vind ik niet dat ik veel fout doe. Ik ben de laatste die iemand in gevaar wil brengen. Ik vond het zelf wel meevallen. Meteen na de finish heb ik met Bini gesproken en hij dacht er hetzelfde over. Als je de laatste drie kilometer onder de loep neemt, moet je twintig renners declasseren.”
Maar op dit moment is er geen enkele prikkel om het gedrag te veranderen; want ook uit deze casus blijkt dat het loont om beuken uit te delen.
Er is een miniem gaatje, de man naast je zit op zijn max en jij voelt dat je naar voren kunt rijden. Ellebogen even tegen elkaar om aan te geven ik wil er langs is niet gelijk een flinke kwak.
Gebeurt zo vaak in het peleton dat je iemand voor je een duw met decgand tegen zijn kont geeft om te laten weten, hier rijd ik.
Wanneer elk contact bestraft wordt in koers moet 75%,uit koers of straf hebben. Even leunen met de arm of klein duwtje met de hand tegen de kont om ruimte te vragen gebeurt continue.
Immers mag je niet meer iemand "opzij zetten" hoe dan ook dan kan tegenstander voortaan elke concurrent opsluiten wat het volgende probleem van koersvervalsing aankondigt.
je ziet me nergens pleiten om welke vorm van contact ook te bestraffen. Een handje om te weten dat je ergens zit: prima. Schouder tegen schouder omdat je nou eenmaal dicht tegen elkaar fietst: ook geen enkel probleem.
Maar wat je o.a. bij VdP zag is dat hij wilde gaan rijden op een plek waar iemand anders reed. Niet via een vriendeljik gebaar of een voorzichtig duwtje. Maar door een kwak. Wat je ook vaak ziet bij treintjes: iemand uit het wiel kwakken om daar vervolgens zelf plaats te nemen. En dat is denk ik het gedrag wat er zoveel mogelijk uit moet.
En ja, je kunt ook mensen gaan opsluiten. Dat is dan heel vervelend, en iets waar je als tegenstand mee moet leren omgaan. Dan krijg je een beetje zoals Lampaert destijds deed bij ik geloof Wellens in de Gouden kilometer...
Hij toucheerde hem maar net, er was een klein gaatje, Girmay zat op zijn max en maakt daarom ook ruimte na het signaal want zo zien renners dit. Wanneer zetelcoureurs zich uit gaan spreken klopt niets meer van de koers.
https://nos.nl/l/2481485. Nogal overduidelijk.
Een vraag die ik hierbij stel: waarom ga je in gesprek met Bini wanneer je zogenaamd weet dat er niets aan de hand is? Dat het gesprek is geweest doet toch op zijn minst vermoeden dat MvdP een half excuus heeft aangeboden en dat Bini zei dat het oké was.
Bovendien wat hierbij jou opkomt; MvdP heeft het ervaren als eerder ruimte vragen dan gevaarlijk kwakken maar wil zeker zijn collegiaal als sommige naar elkaar toe zijn en vraagt Bini of hij het hinderlijk heeft gevonden.
Er direct meer achter zoeken zegt meer over jou dan over de renner.
Opsluiten, daar weten Lampaert en Wellens alles van. Maar ook dat hoort bij sprinten. En eerlijk gezegd ben ik er niet zo bang voor dat de ene sprinter de andere bewust opsluit, ze willen uiteindelijk zelf winnen.
Maar basisprincipe moet gewoon zijn dat je niet kunt rijden op een plek waar iemand anders rijdt op dat moment. Wat is daar zo moeilijk of zo vreemd aan?
PS voor u is dammen beter geschikt.
Voor veel renners kan zo’n Tour-rit hun seizoen of zelfs carrière maken. Paar honderdduizend euro meer bij het volgende contract. Je kan het wel allemaal in regeltjes proberen te gieten, maar of dat naleefbaar is?
Gewoon het aantal vlakke ritten drastisch proberen terug te schroeven, vooral ook omdat er buiten dat geknok en getuimel weinig aan te zien valt. Is natuurlijk financieel niet interessant voor de Tour, maar zou het spektakel wel aantrekkelijker maken.
Blijf je natuurlijk de kamikazes overhouden die bergaf proberen wegrijden maar dat zijn meer enkelingen dan dat je ze met de dozijnen tegelijk van het asfalt kan zitten krabben.
Wat misschien meespeelt, bij zowel MvdP als de student, is dat ik me niet heugen kan dat ze er ooit dubbelgevouwen bijgelegen hebben. Tot dat moment rij je toch altijd net iets anders qua ‘mij? Mij gebeurt zoiets niet’.
Als je jarenlang in een omgeving fietst waar dit gedrag schering en inslag is, de norm is, wat dagelijks wel 20 keer om je heen gebeurt, wat eigenlijk bijna altijd goed gaat, en nooit wordt bestraft: is het dan normaal dat een renner zelfkritiek heeft?
Vergelijk met het mannenvoetbal. Bij ieder fluitje van de scheids staan er spelers tegen de ref aan te praten of te zeuren. Niet volgens de regels, maar inmiddels de gehanteerde norm door iedere speler, iedere coach, iedere scheids.
In hoeverre moet je dan ineens zelfreflectie verwachten als er wel 1 keer per wedstrijd een kaart wordt getrokken aan 1 mekkerende speler, terwijl ze zich er alle 22 schuldig aan hebben gemaakt.? Wat deed ik anders dan die anderen? En waarom ben ik de sjaak...?