De zeventiende etappe in de Tour de France is op papier een vlakke rit, maar wie naar het profiel kijkt, concludeert iets anders: er moet flink worden geklommen. Toch lijkt een massasprint een aannemelijk scenario. De meeste van de 2400 hoogtemeters moeten namelijk in de beginfase worden overwonnen.

Na een vlakke openingsfase vanuit Chambery wordt er na een twintigtal kilometer toch een kilometer of dertig geklommen. Nergens wordt echt steil, want het hoogste punt van de rit is zo’n 1100 meter: de Col des Prés. Alleen de laatste kilometers zijn nog enigszins pittig: zo’n 3,5 kilometer lang wordt er dan aan zo’n 6,6 procent geklommen.

Daarna wacht een afdaling naar Chambery en de Col de Couz (8,6 kilometer aan 2,8%). Deze heuvel is de laatste echte hindernis tot de meet - die dan nog 85 kilometer verwijderd is. Nergens is het in de laatste twee uur echt vlak, maar lastig is het allerminst. De laatste 35 kilometer gaan zelfs hoofdzakelijk naar beneden.

In de finale wacht een heuveltje van 2,5 kilometer aan 3,5 procent, maar of die in Voiron een sprint kan voorkomen? Zo laat in de Tour de France weet je het overigens nooit.