Materiaalzone 
Fietstoerisme 
Giro d'Italia
Biella - Champoluc
Uitslag
Informatie
Het klapstuk van de Giro d’Italia 2025 vindt plaats in de regio Piëmont. De Italofielen onder ons weten dan dat er klimwerk op het programma staat. Loodzwaar klimwerk wel te verstaan. De negentiende etappe vertrekt vanuit de hoofdstad van de gelijknamige provincie Biella, waar zo’n 45.000 mensen wonen. Een van de bekendste oud-inwoners van Biella is voetballer Alberto Gilardino. Tussen 2002 en 2011 kende hij zijn hoogtijdagen bij achtereenvolgens Parma, AC Milan en vooral Fiorentina. In totaal kwam hij tot liefst 610 wedstrijden in de Serie A, waarin de spits 220 doelpunten maakte. In 2006 werd Gilardino met Italië wereldkampioen. Hij is nu trainer bij Genoa.
Ook verschillende oud-wielrenners komen uit Biella, een belangrijk centrum voor de wol- en textielindustrie. Simone Bruson en Mattia Pozzo zullen niet direct een belletje doen rinkelen, maar Denis Lunghi misschien wel. Hij won in 2002 namens Colpack-Astro solo de twaalfde etappe in de Giro, toen de finishlijn getrokken was in Chieti. De krijtstreep van deze rit in 2025 is dan weer getrokken in Champoluc. Die plek kennen we vooral door de loodzware beloftenklimkoers Giro Ciclistico Valle d’Aosta. De laatste jaren was daar namelijk twee keer de aankomst. In 2019 klopte Michel Ries daar Maxim Van Gils en Kevin Inkelaar, vorig jaar sloeg Jarno Widar een dubbelslag.
Route
Op papier is dit misschien wel de zwaarste etappe van allemaal. Slechts 166 kilometer lang, maar wel met maar liefst 4950 hoogtemeters. Samen met etappes zestien en twintig krijgt deze negentiende rit als enige vijf sterren van organisator RCS Sport. En dat is niet helemaal verwonderlijk. De organisatie heeft namelijk vijf beklimmingen erin gepropt. Vrijwel direct vanuit de start begint het vermoeide peloton het slotweekend met de Croce Serra. Die klim is weliswaar 11,3 kilometer lang, maar de gemiddelde stijging is ‘slechts’ 4,6 procent. Vooral het begin en eind zijn lastig, waardoor aanvallers de kans krijgen om hier een sterke vlucht van de dag te vormen.
In het dal moeten ze er vervolgens op hopen dat het peloton hen de ruimte geeft. Na vijftig kilometer doemt namelijk de Col Tzecore op. Dit is een klim van de eerste categorie. Het is de eerste van drie bergen met een lengte van meer dan vijftien kilometer. Met zijn gemiddelde van 7,7% en een piek van 15% is het ook meteen de zwaarste van de drie. Wie op de Tzecore een slecht moment kent, kan het goede klassement dat hij heeft opgebouwd in tweeënhalve week zo verliezen. Vanaf hier is het namelijk een lijdensweg. Na het ronden van de top wacht een afdaling van 26 kilometer, die de renners aan de voet van de gevreesde Col de Saint-Pantaléon brengt.
Van 1991 tot 2018 zat die klim vier keer in de Giro, terwijl hij de laatste vijf jaar ook drie keer de scherprechter was in een rit van de Giro della Valle d’Aosta. Vaak is dat in combinatie met Breuil-Cervinia, maar dit keer is dat niet zo. Vanaf de top van de Pantaléon (16,5 kilometer aan 7,2% met een piek tot 12%) dalen de coureurs zo’n twintig kilometer af naar de voet van de Col de Joux. Ondanks de Franse naam, zijn we nog altijd in Italië. Deze klim is ruim vijftien kilometer lang aan 6,9%. Na die top is het nog zes kilometer dalen tot de Antagnod van 9,4 kilometer lang aan 4,6%. Daar maak je het verschil niet meer. Vierenhalve kilometer later ligt de finish in Champoluc.
Profiel
Route
