Materiaalzone 
Fietstoerisme 
‘Zijn grootste prestatie ooit’: Internationale media zien ‘superman’ Tadej Pogacar op WK
Een nieuw WK, een nieuw kunststukje van Tadej Pogacar. De Sloveen bracht in Kigali een formidabele solo tot een goed einde, net als vorig jaar in Zürich. De internationale pers komt superlatieven tekort.
“Onaantastbaar”, kopt L’Équipe, dat Pogacar in zijn nieuwe regenboogtrui op de voorpagina plaatst. De Franse sportkrant zag Pogi geen enkel moment in de problemen komen en een identiek scenario uitrollen als vorig jaar: op meer dan honderd kilometer van de streep aanvallen en solo aankomen.
De vergelijking met Zurich 2024 dient zich dus gelijk op, maar toch noemt La Gazetta dello Sport de zege van Pogacar in Kigali zijn ‘grootste prestatie ooit’. “Hij doet zijn regenboogtrui uit die hij in Zürich 2024 veroverde, rijdt in het groen van Slovenië zijn tegenstanders volledig zoek en ontvangt aan de streep opnieuw het wit met de regenboogstrepen”, vat de Italiaanse sportkrant het optreden samen. “Het is zoals Coppi de Campionissimo was en Merckx de Kannibaal. Wij beleven het live mee.”
AS spreekt van een ‘buitenaardse’ Pogacar en een ‘overwinning voor de eeuwigheid’. De Spaanse krant wijst er, net als veel andere media, ook op dat het WK dit jaar extreem zwaar was. “Achter hem (Pogacar, red.) heerste alleen maar lijden. Renners wilden deze unieke editie van het WK gewoon afronden.” Dat lukte uiteindelijk dertig renners. Het laagste aantal sinds het WK van 1995 in het Colombiaanse Duitama. Toen haalden vijftien renners de finish, net als in Sallanches, 1980. “Naar verluidt het op twee na zwaarste WK in 45 jaar.”
Bij AS vragen ze zich ook af wat er gebeurd zou zijn als Remco Evenepoel geen pech had gehad ‘of net wat beter was geweest op het cruciale moment van Pogacars aanval op de Mount Kigali’. “Het zal een mysterie blijven”, aldus de Spaanse krant.
Belgische media
Bij de Belgische media wordt natuurlijk ook veel aandacht besteed aan Evenepoel. Sporza spreekt van een ‘rollercoaster’ en iedereen vraagt zich af wat er was gebeurd zonder zijn tegenslag. Maar men is ook vooral vol lof over Pogacar. “Het laatste rondje werd voor Pogacar een ereronde. De Sloveen volgt zo zichzelf op en toonde nog maar eens dat hij de beste renner ter wereld is”, schrijft Het Nieuwsblad bijvoorbeeld.
“Kinderlijk eenvoudig leek het in de wondere wereld van superman Pogacar”, aldus Het Laatste Nieuws. “De status van ‘Kannibaal’ Eddy Merckx, jawel dat durven we nu wel beweren, komt steeds dichterbij.” Sporza heeft het over een ‘monsterlijke solo’ en noemt Pogacar ‘simply the best’.
Volgens mij moet dit veeleer worden gezocht in optimale voeding, optimale afkoeling voor en tijdens de race (en evt. hittetraining), optimale training, enorme natuurlijke aanleg, stuurvaardigheid in het peloton, en natuurlijk een bepaalde aura waardoor iedereen hem ook ruimte geeft.
En het feit dat hij er altijd op 60km van de finish al van tussendoor peert, helpt ook met het risico op valpartijen, lekke banden etc. te verminderen
1- Hij is gewoon het grootste talent dat er rondrijdt
2- Het wielrennen zit nog (lang) niet op een niveau dat de beste fietsers ook daadwerkelijk een fiets pakken.
Uiteraard kan je dan nog zoeken naar
3- Het is een pakhaas+++
4- Zijn team weet 'a la -beam me up- Scotty' betere, hardere, sterkere, snellere wegen naar Rome te vinden
Vooralsnog zoek ik het in een combi van 1 en 2
We hebben niks aan dit soort speculaties.
Je weet als Belgische bondscoach toch dat Pogacar ergens vroeg zal gaan en dat Remco niet de punch heeft om hem dan direct te kunnen volgen.
Spaar alle krachten van jouw ploeg dan tot dat moment (dus tot dan op niks reageren wat uit het peloton ontsnapt, laat dat maar aan Poghacar zijn team), laat Remco zich even inhouden als Pogi demareert, groepeer je als Belgen en ga met de 5/6 sterksten een gecontroleerde achtervolging op touw zetten, 100% zeker dat ze Pogacar dan hadden kunnen achterhalen.