Materiaalzone 
Fietstoerisme 
Yves Lampaert 5e na driemaal lek: “Misschien was ik wel de beste in koers”
Yves Lampaert had de pechduivel niet mee in Parijs-Roubaix. Drie keer reed de Belgische renner van Deceuninck-Quick-Step lek en op de velodroom, het iconische eindstation van de klassieker, moest hij met de vijfde plaats genoegen nemen.
“Ik denk dat ik een heel goede koers heb gereden. Ik reed driemaal lek op cruciale momenten, en toch geraakte ik toch nog weer in de tweede groep en won ik de sprint. Ik denk dat ik zeker bij de beteren was in de koers, misschien was ik wel de beste”, blikte Lampaert na afloop van de wedstrijd terug voor de camera’s van Sporza.
Volgens de 30-jarige renner had hij niet de risico’s opgezocht. “Het was pech, want steeds toen ik lek reed, reed ik op de rug van de kasseistrook. Driemaal een doodsteek, zoals ze dat in de koers zeggen. Er was niets aan te doen, steeds lang wachten op een ander wiel. Toch wist ik iedere keer weer terug in koers te komen en uiteindelijk nog vijfde te worden.”
“Ik denk dat ik zeer trots mag zijn over mijn koers”, vertelde hij verder. “Hopelijk kunnen we een keer terugkomen zonder pech.”
Daarna weer terug bij van Aert. Knap!
Lampaert in ieder geval op de afspraak, het is toch een echte specialist van Parijs-Roubaix. Kan misschien ooit nog wel eens winnen, als DQS wat minder pech heeft dan deze editie en hij het ploegenspel optimaal kan uitspelen.
Werd op een bepaald moment gewoon door vd Poel uit het wiel gereden.
Dan ben je niet de sterkste.
Uiteindelijk heeft hij altijd gereageerd en ergens achteraan gefietst. Zelf heb ik hem geen initiatief zien nemen. Wie weet reed hij daarom ook wel vaker lek, omdat hij niet goed zicht had op de kasseien....
Want het is in deze omstandigheden voor een stuk een loterij, maar het mag ook duidelijk zijn dat de kans op lekrijden het kleinste is als je ziet waar je rijdt.
Ik zag op beelden ergens in een weiland ook nog Taco rennen. Wie weet hoe sterk die was...
Lampaert was in ieder geval iedere keer snel terug na pech en won de sprint van de 2de groep.
Persoonlijk denk ik dat de lekke banden deels te wijten zijn aan het volgen van anderen. En DQS blonk gisteren collectief uit in wieltjeszuigen, in tegenstelling tot wat ze normaal altijd doen. Meezijn maar niet mee rijden.
Voordeel is dat je frisser blijft. Nadeel is dat je net niet goed zicht hebt op die ene kassei die met zijn punt naar boven steekt, of die ene put in de weg waar je voorganger met vrij zicht net omheen stuurt. Met als resultaat een grotere kans op lek of valpartij.
Natuurlijk zullen ze er met geen woord over reppen. Ploegen zitten tegenwoordig helemaal onder de knoet bij de materiaalsponsors.
Zelfs Ineos heeft nu moeten plooien voor de schijfremlobby terwijl hun onderzoek nog steeds in het voordeel van de velgrem wijst.
edit: ben net de koers aan het herbekijken. Asgreen ging gewoon aanvallen op 99.6km.
Lampaert op 98.6km, van aert rijdt ernaar toe. vdp erachter aan.
Ik weerleg Michelangelo's "beperkt tot wieltjeszuigen". Ik toon aan dat ze wel vroeg hebben aangevallen. Ook mee met 2 in de oorlog voor de vroege vlucht.
Maar bij alle Specialized rijders was het vat af na 4,5 uur het vat af. Behalve bij Lampaert.
De vering in het balhoofd, zij rijden NOOIT met die fiets.. dat geeft geen stress. Dat maakt positioneren moeilijker, stress kost ook energie en die vering zorgt eventueel nog voor krachtverlies.
Deceuninck-Quick-Step kon het opbod aan kopmannen nooit uitspelen in Roubaix. Lekke banden voor en in het bos van Wallers deden het tactisch plan in de soep draaien. “Er was geen ploegenspel. Gewoon elk voor zijn schelle.”
nieuwsblad.be