Materiaalzone 
Fietstoerisme 
Wout van Aert vreest voor chaotische Montmartre-rit in de Tour: “Men gaat voorbij aan de veiligheid”
De slotetappe van de komende Tour de France finisht traditiegetrouw op de Champs-Élysées in Parijs, maar de aanloop ziet er dit jaar wel helemaal anders uit. De renners zullen in de finale liefst drie keer de kasseihelling naar Montmartre beklimmen. Voor Wout van Aert biedt dit perspectieven, maar de Belg is niet echt een voorstander van de Montmartre-rit.
Tourorganisator ASO maakte vorige week al bekend dat de renners in de slotetappe van de komende Tour de France over de kasseihelling naar Montmartre zullen trekken, maar is woensdag ook met alle details naar buiten gekomen. En wat blijkt: de kasseiklim (1,1 km à 5,9%) staat in de finale liefst drie keer op het menu. Na de laatste keer Butte Montmartre is het nog maar zes kilometer naar de finish.
Hoe kijkt Wout van Aert naar deze opvallende parcourswijziging? “Ik ben er niet helemaal een fan van”, geeft de renner van Visma | Lease a Bike voor de start van de elfde etappe in de Giro d’Italia aan bij Sporza. “Ik denk dat het een gevaarlijke rit zal worden. Het parcours is uiteraard iets wat mij ligt, zeker als die laatste klim op zes kilometer van de finish ligt. Dat opent perspectieven voor klassieke renners zoals ik.”
“Jammer dat ze de chaos opzoeken”
“Maar er wordt voorbijgegaan aan het feit dat we daar tijdens de Spelen met een peloton van vijftig renners aankwamen en nu met een heel Tourpeloton, waar nog veel klassementsrenners iets te verdedigen hebben. Ik verwacht chaos als ze dezelfde smalle straatjes nemen richting de klim (de aanloop naar de helling is niet helemaal hetzelfde als tijdens de Olympische Spelen, red). Dan vind ik het jammer dat we dat gaan opzoeken.”
“Ik snap wel dat de organisatie heeft gedacht: dat ziet er cool uit, dat moeten we proberen te benutten. Maar de voorbije jaren is veiligheid toch steeds meer een thema geworden en daar wordt met deze keuze voor Montmartre aan voorbijgegaan.”
Eerder lieten Remco Evenepoel en Jonas Vingegaard zich al kritisch uit over de Montmartre-rit. Alpecin-Deceuninck, de ploeg van Mathieu van der Poel en Jasper Philipsen, ziet de toevoeging van de kasseiklim wel als een meerwaarde.
Zo ziet de slotrit van de komende Tour de France eruit
Beetje dezelfde teksten over veiligheid en zo van Wout als over de gravelrit die hij won.
O nee, wacht..
Gaat gewoon om veiligheid
Als veiligheid uitmaakt moeten we niet doen alsof graveletappes de beste etappes in Grote Rondes zijn.
Dat gelul van je moet er met 150 doorheen in plaats van 50 is ook onzin. Er gaan er van die 150 man 12 zijn die nog voor het klassement rijden en dan heb je nog wat kanshebbers voor de etappe een man of 15. Plus wat knechten. Oftewel er zijn weer een man of 50 die daar volle bak willen gaan. De rest laat lekker lopen en zwaait naar het publiek.
Ik gok nog meldingen van de mening van Pogi, Adrie, Bakelants, Wuyts en Roger de Vlaeminck
Maar is de wielersport, en al helemaal diens grootste wedstrijd in juli, wel te reduceren tot het maximale spektakel wat er aan te genieten valt? Is niet juist de Tour ook zoveel meer dan dat? De Tour is (althans voor mij, maar als ik me niet vergis voor velen) ook een bepaald zomergevoel, een traditie: iets wat dan op een m.i. prachtige manier wordt afgesloten door een koninklijke avondsprint op de Champs-Élysées, waarna de Gele Trui een paar minuten later met zijn ploegmaten over de streep bolt. Nu lijkt alle romantiek kapot te mogen voor nog maar eens een (potentieel) spektakelstuk. Dat doet de geest van de Tour en wat het speciaal maakt geweld aan, in mijn ogen.
Mijn mooiste Tourmoment aller tijden is Lemond/Fignon 1989. Spannendste slot aller tijden van een Tour. Hopelijk dit jaar weer zoiets!
Tijdens de Spelen liep hij niet te zagen over veiligheid. Nochtans op dezelfde wegen van Montmartre.
Gewoon lekker koersen, de Tour is dan toch allang beslist. En het argument dat een groot peloton zich door smalle straten dient te manouvreren is kul. Dit gebeurt regelmatig in koersen en waarom zou de laatste etappe in de Tour op een gebruikelijke massasprint dienen uit te draaien.zz
Daar is maar 1 woord voor. Hypocriet.
Niet durven trappen in het bos van Wallers. Achteraan beginnen aan Vlaamse hellingen. Als uitverkoren lead-out van Kooij niet verder durven opschuiven dan plek 50.
Zijn hoofddoel is niet langer als eerste over de finish komen, maar om 5 meter na de finish heelhuids zijn kindjes te kunnen aaien (die daar zichtbaar niet op zitten te wachten, maar Wout zelf heeft het blijkbaar nodig).
Van zo'n type is dit een logische reactie.
En WF doet er maar weer eens aan mee door niet gewoon een aantal reacties te bundelen, maar specifiek weer Van Aert te quoten..
Ik verwacht Montmartre meer als een veredeld criterium : wat koersen voor de bühne maar de einduitslag staat al vast.
Eventueel wat sprinters lossen door die sprinters die wel een pukkel over komen.
De kritiek op organisaties m.b.t. veiligheid is terecht en slaat tegelijkertijd door. We gaan steeds verder richting virtueel wielrennen. Lekker veilig. Of alleen via brede wegen, vnl. rechtdoor, motorpak aan, geen publiek, Tour d'A7 ofzo.
PS: Paris-Roubaix. Afschaffen of op z'n minst de kasseistroken schrappen.