Materiaalzone 
Fietstoerisme 
Wout van Aert vierde in Parijs-Roubaix: “Verrassing dat ik nog voor podium kon strijden”
Video Wout van Aert kon in Parijs-Roubaix niet meespelen om de overwinning, maar de kopman van Visma | Lease a Bike deed tot diep in de finale wel mee om het podium in de Helleklassieker. Dat kwam als een verrassing voor hemzelf, vertelde Van Aert na afloop tegen Sporza. “Voor de eerste strook was ik betrokken bij een val, zonder erg, maar ik moest toen wel van achteruit koersen”, legde hij uit.
In het Bos van Wallers en in de fase daarna werd al duidelijk dat Van Aert niet de benen had om de topfavorieten te volgen. “Ik was echt niet goed op dat moment”, aldus Van Aert. “In het bos had ik de benen nog niet. […] Matthew Brennan zat nog wel lang bij mij. Dat was mooi om te zien. Daarna hebben we zo goed mogelijk proberen samenwerken, en het is een verrassing dat ik nog voor het podium kon strijden. Maar vierde was wel mijn plaats.”
De eerste twee plaatsen waren voor Mathieu van der Poel en wereldkampioen Tadej Pogačar. Van Aert streed daarachter met Mads Pedersen en Florian Vermeersch om de derde podiumplek, maar werd vierde. “Hetzelfde resultaat als vorige week”, doelt hij op de Ronde van Vlaanderen. “En dezelfde renners op het podium, zeker? Ik moet kunnen toegeven dat er drie beter waren. Zeker Pedersen, die vooraan wegviel door pech, daar kan ik weinig tegenin brengen. Hij was sterker en ging vroeg aan.”
EENDAG Van Aert ging dus ook al vroeg onderuit in Parijs-Roubaix. Na de streep had hij zichtbare schade aan zijn rechterknie, waarop hij in de laatste Vuelta zo hard gevallen was. Grote gevolgen verwacht hij niet. “Ik denk het niet. In de wedstrijd heb ik er niet veel last van gehad”, verklaarde hij. Ook het Gravaa-systeem om de bandendruk te veranderen werkte goed voor Van Aert. “Feilloos, ik heb geen pech gekend, maar je moet wel de benen wel hebben.”
Voor Van Aert is het voorjaar nog niet klaar. Hij gaat de Brabantse Pijl en de Amstel Gold Race nog rijden komende week.
Alles in het werk stellen om die monumenten in het Noorden te winnen en in beide wedstrijden geen moment voor de zege meegedaan. Als klap op de vuurpijl verspeelt hij dan ook nog eens een zekere teamzege in Dwars door Vlaanderen door als een natte krant te sprinten.
WVA hoort duidelijk niet (meer) bij de hele grote jongens, MVDP, Pogacar en Pedersen staan duidelijk een heel eind boven hem. Hopelijk gaat daarmee ook die overdreven aandacht richting WVA hier op WF en ook in de andere media eindelijk eens stoppen!
Medisch, fysiologisch, psychologisch en techologisch is Van Aert zwaar geassisteerd door de ploeg.
-Geen Milaan - San Remo.
-Extra hoogtestages voor een hoger hematocriet.
-Mechanische hulp in de vorm van oppompbanden en aero helmen.
-Vlaanderen door de ploegleiding gevalueerd als opwarmkoers richting Roubaix waar "eigenlijk alles om draait."
En dan op het momemt supreme in het bos voorbij gereden worden door knechten en b-renners.
Hij lijkt nu vooral goed in conditioneel overleven na 240 km. Die etappes bestaan niet in grote rondes.
Als je zelf in het peloton achter een renner zit die angstig/onzeker is zie je dat meteen. Dus moet je daar voorbij en weet je bijna zeker dat je een duelletje om een positie gaat winnen. Dat leek hier ook wel te gebeuren en toen was de kans op de zege al voorbij voor Wout.
Daardoor komt hij in klassiekers waar altijd specialisten aan de start staan te kort en in de grote rondes waar meer vrijheid is en hij een goed niveau langer kan vasthouden ten opzichte van andere renners veel beter tot zijn recht.
Dit moeten ze in België ook een keer gaan inzien.
Dan heb je ook gelijk een hoop gefrustreerde mensen minder daar.
Heb ergens het vermoeden dat hij wel goed op koers ligt voor de Giro. Het wil alleen in de grootste eendagskoersen niet lukken en denk ook niet dat het gaat lukken, op misschien een gelukkig uitvallende toevalstreffer in de komende 3 seizoenen. Als kopman van een grote ploeg is dat misschien wat aan de karige kant, aangezien ze ook zo duidelijk bezig zijn om met hem de grootste koersen te winnen. Anderzijds heeft misschien VLAB ook niet het recept om die stap te zetten met Van Aert. Het is ook niet evident om het te laten slagen, kijk hoe hard een absolute topper als Pedersen het probeert.
2 keer 4e na die mannen op het podium is niet bepaald een schande maar dit is zeker niet de allerbeste wva die we ooit gezien hebben, dat moet iedereen toegeven na dit voorjaar. Ik hoop vooral dat ze alles wat hij doet wat minder gaan uitvergroten/analyseren en uitsmeren in de media, De Lie is op dat vlak met veel minder druk ook al zwaar ten onder gegaan in dit voorjaar.
Een voordeel is wel dat ze die aanpak met een hoogtestage in maart wellicht gaan overboord kieperen, wva is volgens mij iemand die pas echt op snee komt door competitie te rijden en deze aanpak staat daar helemaal haaks op. Als hij goed de winter in gaat (afgelopen winter dus zeker niet) dan kan die toch best gewoon de 2022 aanpak hanteren: in december wat crossen (maar wel al op een vrij hoog niveau, anders ben je er niets mee), hoogtestage in februari, en dan via de omloop of strade en PN of TA echt op snee komen. Visma kennende zullen ze echter weer iets nieuw willen verzinnen, terwijl ze best kunnen terug grijpen naar dingen die wel werkten in het verleden.