Materiaalzone 
Fietstoerisme 
Wout van Aert: “Ook met Kuss en Kruijswijk hadden we Pogacar niet klein gekregen”
Interview Na een moeizame start is Wout van Aert weer helemaal terug in koers. In de rit naar Plateau de Beille kon hij zijn deel van het Visma | Lease a Bike masterplan uitvoeren, maar kopman Jonas Vingegaard moest uiteindelijk tijd toegeven op geletruidrager Tadej Pogacar. “We hebben ons plan zondag kunnen goed uitvoeren, maar dat was niet genoeg om Tadej te kraken”, vertelt Wout van Aert op de persconferentie tijdens de tweede rustdag.
In een klein zaaltje van het deftige wijnchâteau l’Hospitalet doen Vingegaard en Van Aert beurtelings hun praatje met de toegestroomde internationale media. Vooraf waren de Deen en de Belg de grootste twee vraagtekens voor een deelname aan de Ronde van Frankrijk, maar het zijn juist zij die deze Tour voor de voornaamste resultaten zorgen. Voor Van Aert is het een vaststelling dat hij bergop niet hetzelfde niveau haalt als de laatste jaren, maar hij voelt zich wel groeien in deze ronde. Met het oog op de Olympische Spelen is dat voor hem een fijne ontwikkeling.
Hoe kijk jij naar de prestaties van Pogačar en Vingegaard naar Plateau de Beille?
“Ikzelf was zo ver achter, dat ik de radio niet meer hoorde. Het was lang wachten voor ik wist wat er gebeurd was. Ik moest snel lossen toen mijn werk erop zat. Maar daarna hebben we wel serieus moeten doorrijden. Toen ik de finish passeerde, had ik nog maar negen minuten over tot de tijdslimiet. Dat is me nog nooit gebeurd. Er is heel de dag heel hard gereden, door iedereen. Ik kon daarom ook niet geloven dat die twee alle klimrecords gebroken hadden na zo’n zware rit. Jonas was supersterk. Maar we moeten accepteren dat Pogačar op dit moment beter is.
Het niveau in het peloton sowieso ieder jaar hoger. Kijk maar naar de nummers in de laatste vijf jaren. Alle klimrecords zijn steeds weer gebroken. Niet door mij, haha. Maar het is dus niets nieuws dat het nu weer is gebeurd. Besef ook: alles ontwikkelt, alles is ieder jaar beter. De fietsen, de trainingsmethoden, noem maar op. Wij als renners rijden daardoor steeds sneller.”
Welke verschillen zijn er in het team qua sterkte, als je dat vergelijkt met de andere jaren?
“Als ik naar mezelf kijk, dan zit ik zeker niet op het niveau dat ik de laatste jaren bergop heb laten zien. Al voel ik me wel al veel beter dan in de eerste week. De komende zes etappes zal ik Jonas daardoor bergop ook beter kunnen helpen. Maar vergeet ook niet hoe veel pech wij in aanloop hebben gehad naar deze Tour. Dat is geen excuus, maar door alle wisselingen hebben we wel steeds onze strategie moeten aanpassen.
Bergop missen we vooral Sepp (Kuss, red.) en Stevie (Steven Kruijswijk, red.). Zondag hebben we geprobeerd om met ons tempo doorheen de dag iedereen zo moe mogelijk te maken. Dat is gelukt. Het heeft alleen niet genoeg invloed op Pogačar gehad. Dan moet je dat accepteren. Met andere renners erbij in deze Tour, hadden we niet heel veel meer kunnen uitrichten, denk ik.”
Wat vind je van Remco Evenepoel tot op heden in deze Tour?
“Ik kijk met heel veel bewondering naar hem. Het is echt knap hoe hij zich staande houdt en zijn eigen weg kiest. Hoe zal ik het zeggen zodat het niet verkeerd overkomt, want ik bedoel het juist goed… Voor het temperament van Remco is het heel verleidelijk om de beste twee in koers te proberen volgen. Maar om voor zichzelf een goed klassement te rijden, doet hij het superslim om zijn eigen tempo te kiezen. En eigenlijk is het verbazingwekkend hoe weinig tijd hij daardoor verliest. Zondag vond ikzelf de zwaarste bergrit ooit in de Tour. Hij verliest weliswaar aanzienlijk op Pogačar, maar hij deed het alsnog een stuk beter dan de jongens achter hem. Echt heel straf.”
Die zware slotweek, hoe helpt dat jou richting de Olympische Spelen?
“Laat ik vooropstellen dat ik me nu veel beter voel dan de eerste week, zoals ik zei. De laatste zes etappes hadden van mij iets gemakkelijker mogen zijn, maar dat hebben we niet voor het kiezen. Dinsdag volgt nog een vlakke rit, maar al wat daarna komt is superlastig. Niet alle ritten zullen voor de klassementsrenners zijn, er volgen nog etappes met kansen voor vluchters. En dus ook voor mij. Uit ervaring weet ik dat zo’n week als deze me beter kan maken. Maar het zal absoluut zwaar zijn.”
Wat is eigenlijk belangrijker: nog een rit winnen, of je conditie opbouwen richting de Spelen?
“Dit is de Tour de France, ik ben hier voor een resultaat. Wel heb ik vertrouwen dat mijn conditie kan verbeteren door de rust die volgt ná de Tour. In geen enkele rit start ik met het idee om conditioneel een stap te zetten. Iedere rit start ik met een doel. Soms is dat proberen de rit te winnen, afgelopen weekend was dat om Jonas zo goed mogelijk te helpen. Dat zal ook de verdeling voor de komende week zijn.”
Schept de achterstand van Jonas in het klassement voor jou nu meer kansen?
“Nee, want ik heb die kansen al heel de ronde gehad. Ik heb in iedere rit die me past een vrije rol. Ook bij een andere stand van het klassement had ik mijn ding mogen doen in de overgangsritten.”
Waar liggen voor jou de komende week de meeste kansen?
“Ik verwacht dat de rit van woensdag naar Superdevoluy eentje voor de vluchters gaat zijn, waarin zij mogen strijden voor de zege. Maar die etappe is toch best zwaar, met aankomst bergop ook. De kans is groot dat er dan altijd een betere klimmer mee is in dat groepje, dan dat ik op dit moment ben. Dus dat zal moeilijk voor me zijn. Donderdag naar Barcelonette acht ik mijn kansen groter, maar daar zullen meer renners zo over denken. Meezitten in de vlucht op die dag gaat al een strijd op zich zijn.”
In hoeverre voel je dat jij SuperWout gaat zijn op de Spelen?
“Daar kunnen onze trainers betere parameters voor geven. Voor mij zegt mijn gevoel veel, hoe ik herstel van ritten. De rit naar Pau was bijvoorbeeld superlastig, met de waaiers en de nervositeit. Toen voelde ik me echt in orde om een supergoede finale en sprint kon rijden. In de achtste etappe had ik dat bijvoorbeeld niet, terwijl ik die rit vergelijkbaar vind. Toen heb ik niet eens geprobeerd te sprinten. Aan dat soort zaken voel ik dat ik groei.”
Kruijswijk het gisteren beter hadden gedaan dan Jorgenson en Kelderman, want de laatste twee deden het uitstekend.
Ik denk dat als je Van Baarle en Kuss mee hebt in plaats van Lemmen en Van Aert in zijn huidige vorm, dat je wel met een mannetje extra aan die laatste klim begint.
Maakt met Pogacar en Vingegaard in hun huidige vorm nagenoeg zeker geen verschil, maar toch.
Vorig jaar al maar ook nu weer maakt is Adam Yates een sleutelfiguur voor Pogacar op wie hij rekenen kan, Jorgensen rijdt een beresterke tour maar kan (nog) niet tippen aan dat niveau. Als volgend jaar Kuss weer start (wat ik me trouwens afvraag, is het niet eens tijd om te gaan) is dat super en ook Simon Yates die door de Vismawasstraat gaat zou die rol kunnen pakken.
Mag toch? Speculeren.
Op weg naar Pau zijn werk doen in de waaiers, om daarna
tweede te worden tegen sprinters die de hele etappe beschermd
zijn en geen trap teveel hebben gedaan.
Of het voor de uitslag wat had uitgemaakt geen idee, maar de ploeg was er wel degelijk sterker mee geweestm
Leuk gevonden.
Alleen enkele jaren te laat.