foto: Sirotti

Hij had de wedstrijd al uit het hoofd gezet. Dit jaar geen Amstel Gold Race maar pieken in de Waalse Pijl. Een goede prestatie in de Ronde van het Baskenland bracht hem aan het twijfelen. In goed overleg met ploegleider Michel Cornelisse besluit hij tóch zondag te starten. Gisteren verkende hij de finale van de wedstrijd en testte hij de benen. Het oordeel: “Ik ben klaar voor zondag.” WielerFlits sprak exclusief met de Limburger.

In de lobby van het hotel staat Poels de pers rustig te woord. Ontspannen. Geen stress op het gezicht van Vacansoleil-DCM-renner. Derde in de Ronde van Murcia, achtste in Tirreno-Adriatico en 17e in het eindklassement van de Ronde van het Baskenland. Bevredigende uitslagen die de goede conditie illustreren. Het resultaat van een andere aanpak verklaart hij. “Ik ben anders gaan trainen; doelgerichter. Ik neem nu meer rust. Vorig jaar had ik rond deze tijd meer wedstrijden in benen en was ik misschien al over mijn top heen. Die extra herstelmomenten betalen zich nu uit.”

Afgelopen winter omcirkelde hij woensdag 18 april, de dag van de Waalse Pijl, in zijn agenda. “De Muur van Hoei ligt mij beter dan de Cauberg. De steile stukken verteer ik goed. Kijk maar naar de Ronde van Spanje van vorig jaar. Daar word ik (in de vijfde etappe, red.) in Valdepeñas de Jaén tweede achter Joaquin Rodriguez.”

De inspanning van de Amstel Gold Race zou nadelig kunnen uitpakken voor de Waalse Pijl, maar daar gelooft Poels niet in. “Beide wedstrijden zijn goed te combineren. Het spookt niet door mijn hoofd dat ik in de Amstel Gold Race mijn kruit verschiet voor de Waalse Pijl. Ik wil gewoon een korte uitslag rijden. Daar ga ik alles aan doen.”

De hertekende finale is in het voordeel van Poels. De afstand tussen de Keutenberg en de Cauberg is ingekort naar 9,2 kilometer, waardoor de kansen voor vluchters stijgen. “Toen ik de vernieuwde finale voor het eerst zag, herkende ik het gelijk van de toertocht. In mijn eerste jaar voor Vacansoleil werd ik niet opgesteld voor de wedstrijd. Ik ben toen op de zaterdag met een paar ploegmaten de toeristenversie gaan rijden. Schitterend! Tussen alle toerfietsers,” lacht hij. Om niets aan het toeval over te laten is hij dit voorjaar een aantal keer in Zuid-Limburg gaan trainen. “Reinier Honig woont hier in de buurt, met hem heb ik een paar keer verkend.”

Over zijn kansen is hij duidelijk. “In de finale van de wedstrijd hoop ik met een elitegroepje aan de voet van de Cauberg te geraken. Dat heb ik liever dan met een peloton, met een groepje van tien man rij je eerder in de prijzen en is het vooral minder wringen. Al zou solo zoals Boonen in Parijs-Roubaix ook wel mooi zijn,” eindigt hij met een knipoog.